| ||
اعتیاد نوزادان یکی از تبعات اعتیاد خانواده ها و مادران باردار است؛ موضوعی که هنوز بسیاری سعی در مخفی نگه داشتن و انکار آن دارند اما متاسفانه در جامعه بیش از پیش دیده می شود. دکتر مریم ویسی زاده، متخصص اطفال و رییس بخش NICU بیمارستان میرزاکوچک خان معتقد است موضوع اعتیاد جنین و نوزاد در ایران درگیر یک دور تسلسل باطل است و تا نهادها و سازمان های مختلف دست به دست یکدیگر ندهند، این معضل برطرف نمی شود؛ معضلی که به طور حتم بر سلامت نسل آینده تاثیر زیادی خواهد داشت.
▪ طبیعی است که افراد به راحتی نمی گویند که اعتیاد دارند. مادران باردار هم از این امر مستثنا نیستند ولی ممکن است سلامت خود و فرزندشان هنگام زایمان به خطر بیفتد. اما چطور می توان آنها را وادار به گفتن حقیقت کرد؟
متاسفانه مخدرهای جدید، خیلی در ظاهر فرد نمود پیدا نمی کند و به سختی می توان از چهره فرد قضاوت کرد. اعتیاد هنوز در جامعه قبحی دارد و هیچ کس به راحتی این موضوع را بیان نمی کند. مادرهای باردار هم معمولا دیر به اعتیادشان اعتراف می کنند و این موضوع در روند درمان و زایمان مشکل های بسیاری را به وجود می آورد. تنها اگر مجبور به سزارین شویم، چون مادر باید بیهوش شود و متخصص بیهوشی به او توضیح می دهد که اگر معتاد باشد چه مشکل ها و عوارضی حین جراحی به وجود می آید، اعتراف می کند. هر چند که معمولا، راست یا دروغ، می گویند ترک کرده اند یا در مرحله ترک هستند. اکثریت قریب به اتفاق آنها هم بعد از اینکه به هوش می آیند، انکار می کنند و می گویند اصلا مصرف نکرده اند؛ حتی وقتی ما علائم آن را در بچه می بینیم. یعنی حتی اگر مادر هم چیزی نگوید، از حالات بچه می توان متوجه شد که مادر معتاد است. این مادران به پیگیری های خاصی احتیاج دارند تا ما به عنوان پزشک واقعیت و سابقه قبلی آنها را بدانیم تا بتوانیم در درمان مادر و کودک موفق باشیم.
▪ این حالات چیست؟ نوزاد معتاد به گروه آمفتامین ها، چه علائمی دارد؟
نوزادانی که مادران آنها به گروه آمفتامین ها معتاد هستند، آسیب زیادی می بینند. ممکن است جفت از بین برود و معمولا نارس به دنیا می آیند، یا وزن و قدشان کمتر از حالت معمول است یا زودتر از زمان تعیین شده به دنیا می آیند. یا کیسه آب مادر پاره می شود و با درصدی از عفونت مواجه می شویم که تمامی بخش را می تواند آلوده و بیمار کند. بر اساس آمارهای جهانی، مشکل های ثانویه مانند ناهنجاری های فیزیکی، قلبی و تنفسی در آنها شایع نیست هر چند که خود من در این بیمارستان دیده ام وجود دارد اما هنوز آماری قطعی از آنها منتشر نشده است. البته بستگی دارد مادر تا چه ماهی از بارداری و از چه مخدری مصرف کرده است. اگر در ماه های اول هنوز شیشه مصرف کرده، بی شک بر سلول های مغزی نوزاد اثر گذاشته است.
▪ به هر حال نوزاد، به شکل ناخواسته معتاد شده است. چطور می شود کودکی چند روزه را ترک داد؟ این کار در خانه هم ممکن است؟
معمولا در خانه نمی توان نوزاد را ترک داد. چرا که هم به دارو احتیاج دارد و هم آنقدر بی قرار است که نمی توان او را آرام کرد. نوزاد در بیمارستان وارد فاز نشانگان ترک نوزاد می شود. ما با توجه به علائم نوزاد، درجه ای به میزان اعتیاد او می دهیم و درمان را آغاز می کنیم. تشنج، استفراغ، بیقراری و میزان تحریک پذیری از نشانه هایی محسوب می شود که توجه ویژه ای به آن می کنیم. ممکن است ترک را با مورفین آغاز کنیم. اگر تشنج داشته باشد، « فنوباربیتال» برایش تجویز می شود که با توجه به روند بهبودی نوزاد، دوز آن تغییر می کند.
▪ این درمان ها تا چه حد موثر است؟ می توان امید به بهبودی کامل نوزاد داشت؟
ما هیچ گونه آگاهی از میزان سلامت مادر و به تبع آن کودک نداریم. نمی دانیم مادر به اچ آی وی مثبت، هپاتیت یا عفونت مبتلاست یا نه. زمانی هم که از آنها می خواهیم که آزمایش دهند، نوزاد را در بیمارستان می گذارند و می روند. تنها در هفته گذشته ما دو مورد داشتیم که مادران، بدون اطلاع بخش و پزشک از بیمارستان خارج شده و ما هم مجبور به ارجاع کودک به بهزیستی شده ایم. یک مادر آلوده و معتاد می تواند حتی بخش و نیروهای ما را هم آلوده و به بیماری های جانبی مبتلا کند. نکته مهم این است که این نوزادان به طور حتم به بررسی های پزشکی ماهیانه احتیاج دارند اما زمانی که مرخص می شوند دیگر نه مادر را می بینیم و نه نوزاد. حتی گاهی از اطرافیان شان می شنویم که پدر بچه مشخص نیست یا می خواهند بچه را بفروشند.
▪ اگر نوزاد خانواده ای داشته باشد که به سلامت او اهمیت دهد و روند درمان را به شکل کامل انجام دهند، چقدر طول می کشد تا نوزاد ترک کند؟
بستگی به مقاومت بدن نوزاد و زمان و میزان مصرف مادر دارد. وضعیت کبدی بچه تاثیر زیادی در ترک دارد وقتی دوز فنوباربیتال را بالا می بریم بعضی بچه ها کم طاقت می شوند و وقتی کم می کنیم، خواب آلوده. بین ۱۰ تا ۱۴ روز طول می کشد که کودک بهبود پیدا کند. باید با بچه سر و کله زد و داروی مناسب و دوز را انتخاب کرد. اما مشکل اینجا تمام نمی شود. با آغاز دوران شیردهی نوزاد دوباره در معرض خطر قرار دارد؛ هر چند که ما این خطر را به مادران گوشزد می کنیم. برخی می گویند ترک کرده اند یا در مرحله ترک با متادون هستند؛ حاضر نیستند آزمایش دهند و ما نمی دانیم راست می گویند یا نه. از طرفی این خانواده ها معمولا مشکل های اقتصادی دارند و این قدرت مالی را ندارند که به نوزاد شیر خشک بدهند.
▪ آیا با ترک دادن نوزادان به طور کامل تاثیر شیشه در بدنشان از بین می رود؟
برخی منابع مانند فانالوپ و آپ تو دیت اعلام کرده اند که این افراد در دوران نوجوانی دچار اختلالات رفتاری می شوند اما مشکل اینجاست که نمی توان این اختلال های رفتاری را تفکیک کرد. بسیاری از این بچه ها به مراکز دولتی فرستاده می شوند یا مشکل های جنسی پیدا می کنند. اینها مواردی است که باعث اختلال های رفتاری می شود اما نمی توان آن را تنها به اعتیاد دوران نوزادی نسبت داد اما آنچه که مشخص است این است که تاثیر مخدرهایی مانند شیشه تا مدت ها در بدن فرد باقی می ماند و نمی توان منکر آن شد. اگر روند اعتیاد نوزادها ادامه پیدا کند، ممکن است اعصاب آنها آسیب های جبران ناپذیری ببیند. در ضمن در کشور ما موادمخدر با نمونه های خارجی تفاوت زیادی دارد. وقتی فرد می گوید کراک یا شیشه مصرف می کند، ما دقیقا نمی دانیم چه ترکیب هایی مصرف می شود.
opium.site: عکس های از نوزادان به دنیا آمده از زنان و مردان معتاد به مواد ... opium.site: عکس های زایمان یک زن معتاد به ماده مخدر کروکودیل ...
opium: Methamphetamine Addiction During Pregnancy اعتیاد به ...opium: اثرات متامفتامین (شیشه)در زنان باردار و بر روی جنین |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.