افزایش حافظه با دارو
دستكاری در كار مغز همواره فكر دانشمندان و حتی مردم عادی را به خود مشغول كرده است.
از وقتی كه انسان پی به فعالیت پیچیده و توانایی های بالای مغز برد، همواره برای رسیدن به قدرت هوشی بالاتر در تلاش بوده است.
میان تلاش دانشمندان، مردم عادی نیز خود را از قافله عقب نگه نداشته اند.
بعضی ها با مصرف مواد غذایی و به خصوص برخی گیاهان سعی در افزایش حافظه دارند. بعضی دیگر از داروهای مصنوعی برای افزایش حافظه و توانایی مغز استفاده می كنند.
شاید شما هم در شب های امتحان از این داروها مصرف كرده باشید یا حداقل كسانی را می شناسید كه قبل از امتحان برای تقویت قوای فكری خود دارو مصرف می كنند.
داروهایی كه برای افزایش حافظه مورد استفاده قرار می گیرند
یكی از فواید اصلی داروهای محرك (مانند كوكائین، افدرین و آمفتامین هایی چون ریتالین) توانایی آنها در افزایش انرژی مغز و تمركز است. آنها تمركز روی كار و درس خواندن را برای مدت طولانی افزایش می دهند.
در مطالعه ای كه در سال 2008 روی 1400 نفر انجام شد و در مجله Nature به چاپ رسید، 20 درصد از افراد تحت مطالعه عنوان كرده بودند كه از داروها برای افزایش تمركز و حافظه استفاده می كنند. این مطالعه ، سه دارو را مورد بررسی قرار داد: ریتالین، داروی ضدخواب پروویجیل و مهاركننده های گیرنده بتا كه هم برای درمان ناراحتی های قلبی استفاده می شوند و هم اثر ضداضطراب دارند.
ریتالین دارویی است كه برای درمان بیش فعالی در كودكان استفاده می شود، اما افراد سالم از آن برای افزایش تمركز و دقت استفاده می كنند.
بیشتر این افراد دوست دارند، به جای تلاش بیشتر برای درس خواندن، با مصرف قرص، راحت تر درس بخوانند. دانشمندان همواره در مورد استفاده ی غیرپزشكی از این داروها هشدار می دهند و عنوان می كنند كه عوارض جانبی داروهای افزایش حافظه، آنقدر مهم است كه نباید بدون دلیل از آنها استفاده كرد.
ریتالین و سایر داروهای محركی چون متادات، استراترا و ... برای درمان اختلال كمبود توجه در كودكان مورد استفاده قرار می گیرند، اما این داروها توسط 15 تا 30 درصد دانشجویان دانشگاه برای پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرار می گیرند كه البته همه این داروهای محرك می توانند موجب واكنش های روانی مثل توهم، جنون، سوءظن و فقدان بصیرت (پارانویا) ، هذیان و افكار آشفته شوند.
در مارس 2006،FDA (اداره غذا و دارو) دریافت كه 6 درصد از کودکان بعد از مصرف این داروها دچار واكنش های روانی به صورت توهم های بینایی و حسی (احساس حركت حشره، مار و كرم روی بدن) می شوند.
عوارض داروهای افزایش تمركز
پروویجیل به اندازه ریتالین شناخته شده نیست و گزارش های كمی مبنی بر وابستگی به آن منتشر شده است. این دارو موجب بیدار ماندن شخص می شود و برای درمان اختلالات خواب مورد استفاده قرار می گیرد. از عوارض این دارو می توان به سردرد، گیجی، آبریزش بینی، تهوع و لرزش اشاره كرد. همچنین این دارو موجب تغییرات فشار خون و اختلال در ریتم قلب می شود. بنابراین نباید در افرادی كه ناراحتی قلبی دارند، مورد استفاده قرار گیرد.
درست است كه حافظه مهم است، ولی فراموش کردن خاطرات بد نیز به همان اندازه مهم است.
استفاده از داروهای تقویت كننده حافظه برای مدت طولانی، موجب تضعیف توانایی شخص در به فراموشی سپردن خاطرات ناگوار می شود و به دنبال آن شخص دچار آزارهای روحی ناشی از حوادث ناگوار زندگی خواهد شد كه در بعضی موارد موجب ابتلای شخص به بیماری های روانی مانند اختلال اضطراب پس از حادثه و... می شود.
ریتالین كه بیش از سایر داروها مورد استفاده قرار می گیرد، نیز بدون عارضه نمی باشد. سرگیجه، لرزش، تاری دید، تغییرات فشار خون، بی اشتهایی، خشكی دهان، تپش قلب و... همگی از عوارض ریتالین هستند كه می توانند اشخاص را بر خلاف هدفشان، از فعالیت بیشتر بازدارند.
تفكرات اشتباه درباره داروهای افزایش حافظه
مطالعات اندكی روی این مساله كه آیا داروهای افزایش تمركز، واقعا موجب افزایش قدرت ذهنی افراد سالم می شوند یا خیر، صورت گرفته است.
مطالعه ای در سال 2003 نشان داد كه پروویجیل اثرات مثبتی در حد آزمایشگاهی داشته است. در این مطالعه كه روی 60 نفر انجام شد، نشان داده شد كه این دارو موجب افزایش فعالیت در بعضی تست های شناختی مانند حافظه و طرح ریزی های سه بعدی می شود. افرادی كه پروویجیل استفاده می كردند، احساس تمركز بیشتری داشتند.
مطالعات روی دانشجویان موجب نتایج نگران كننده ای شده است. مطالعه ای كه در سال 2003 روی دانشجویان سال اول یكی از دانشگاه های بزرگ آمریكا انجام شد، نشان داد كه 5/13 درصد آنها حداقل یك بار برای دلایل غیرپزشكی از داروهای تقویت كننده حافظه استفاده كرده اند. در بعضی دیگر از مطالعات نشان داده شده است دانش آموزانی كه از دارو استفاده می كنند، حتی نمره های پایین تری نسبت به همكلاسان خود كسب می كنند. بیشتر آنها فكر می كنند این داروها هوش آنها را بیشتر می كند و به عنوان یك میانبر برای رسیدن به مدارج بالاتر تحصیلی از آنها استفاده می كنند، ولی واقعا این طور نیست.
در ضمن بیشتر مردم فكر می كنند كه عوارض این داروها خیلی هم جدی نیست، ولی باید بدانید كه این تصور هم اشتباه است. مصرف كوكائین گاهی اوقات با پارگی عروق بزرگ همراه می باشد. همچنین باید بدانید كه كوكائین و آمفتامین ها (مانند ریتالین) با ایجاد التهاب در عروق مغز، خطر سكته مغزی را افزایش می دهند.
همچنین یك مطالعه كه در سال 2005 به انجام رسید، نشان داد كه ریتالین می تواند اثرات مخربی روی DNA داشته باشد.
راه های جایگزین مصرف این داروها:
دانشمندان توصیه می کنند:
از آنجا كه داروهای محرك با افزایش كاتكول آمین هایی مانند دوپامین بر مغز اثر می كنند و ورزش های هوازی (مثل شنا، پیاده روی، دوچرخه سواری) نیز با اثر بر نوراپی نفرین، دوپامین و اپی نفرین می توانند اثرات این داروها را تقلید كنند.
بنابراین به جای استفاده از دارو، به ورزش روی آورید كه همان اثرات را بدون عوارض دارد.
به مقدار كافی ماهی یا روغن ماهی كه سرشار از چربی امگا 3 می باشد و برای تقویت حافظه مفید است، را مصرف كنید.
دستكاری در كار مغز همواره فكر دانشمندان و حتی مردم عادی را به خود مشغول كرده است.
از وقتی كه انسان پی به فعالیت پیچیده و توانایی های بالای مغز برد، همواره برای رسیدن به قدرت هوشی بالاتر در تلاش بوده است.
میان تلاش دانشمندان، مردم عادی نیز خود را از قافله عقب نگه نداشته اند.
بعضی ها با مصرف مواد غذایی و به خصوص برخی گیاهان سعی در افزایش حافظه دارند. بعضی دیگر از داروهای مصنوعی برای افزایش حافظه و توانایی مغز استفاده می كنند.
شاید شما هم در شب های امتحان از این داروها مصرف كرده باشید یا حداقل كسانی را می شناسید كه قبل از امتحان برای تقویت قوای فكری خود دارو مصرف می كنند.
داروهایی كه برای افزایش حافظه مورد استفاده قرار می گیرند
یكی از فواید اصلی داروهای محرك (مانند كوكائین، افدرین و آمفتامین هایی چون ریتالین) توانایی آنها در افزایش انرژی مغز و تمركز است. آنها تمركز روی كار و درس خواندن را برای مدت طولانی افزایش می دهند.
در مطالعه ای كه در سال 2008 روی 1400 نفر انجام شد و در مجله Nature به چاپ رسید، 20 درصد از افراد تحت مطالعه عنوان كرده بودند كه از داروها برای افزایش تمركز و حافظه استفاده می كنند. این مطالعه ، سه دارو را مورد بررسی قرار داد: ریتالین، داروی ضدخواب پروویجیل و مهاركننده های گیرنده بتا كه هم برای درمان ناراحتی های قلبی استفاده می شوند و هم اثر ضداضطراب دارند.
ریتالین دارویی است كه برای درمان بیش فعالی در كودكان استفاده می شود، اما افراد سالم از آن برای افزایش تمركز و دقت استفاده می كنند.
بیشتر این افراد دوست دارند، به جای تلاش بیشتر برای درس خواندن، با مصرف قرص، راحت تر درس بخوانند. دانشمندان همواره در مورد استفاده ی غیرپزشكی از این داروها هشدار می دهند و عنوان می كنند كه عوارض جانبی داروهای افزایش حافظه، آنقدر مهم است كه نباید بدون دلیل از آنها استفاده كرد.
ریتالین و سایر داروهای محركی چون متادات، استراترا و ... برای درمان اختلال كمبود توجه در كودكان مورد استفاده قرار می گیرند، اما این داروها توسط 15 تا 30 درصد دانشجویان دانشگاه برای پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرار می گیرند كه البته همه این داروهای محرك می توانند موجب واكنش های روانی مثل توهم، جنون، سوءظن و فقدان بصیرت (پارانویا) ، هذیان و افكار آشفته شوند.
در مارس 2006،FDA (اداره غذا و دارو) دریافت كه 6 درصد از کودکان بعد از مصرف این داروها دچار واكنش های روانی به صورت توهم های بینایی و حسی (احساس حركت حشره، مار و كرم روی بدن) می شوند.
عوارض داروهای افزایش تمركز
پروویجیل به اندازه ریتالین شناخته شده نیست و گزارش های كمی مبنی بر وابستگی به آن منتشر شده است. این دارو موجب بیدار ماندن شخص می شود و برای درمان اختلالات خواب مورد استفاده قرار می گیرد. از عوارض این دارو می توان به سردرد، گیجی، آبریزش بینی، تهوع و لرزش اشاره كرد. همچنین این دارو موجب تغییرات فشار خون و اختلال در ریتم قلب می شود. بنابراین نباید در افرادی كه ناراحتی قلبی دارند، مورد استفاده قرار گیرد.
درست است كه حافظه مهم است، ولی فراموش کردن خاطرات بد نیز به همان اندازه مهم است.
استفاده از داروهای تقویت كننده حافظه برای مدت طولانی، موجب تضعیف توانایی شخص در به فراموشی سپردن خاطرات ناگوار می شود و به دنبال آن شخص دچار آزارهای روحی ناشی از حوادث ناگوار زندگی خواهد شد كه در بعضی موارد موجب ابتلای شخص به بیماری های روانی مانند اختلال اضطراب پس از حادثه و... می شود.
ریتالین كه بیش از سایر داروها مورد استفاده قرار می گیرد، نیز بدون عارضه نمی باشد. سرگیجه، لرزش، تاری دید، تغییرات فشار خون، بی اشتهایی، خشكی دهان، تپش قلب و... همگی از عوارض ریتالین هستند كه می توانند اشخاص را بر خلاف هدفشان، از فعالیت بیشتر بازدارند.
تفكرات اشتباه درباره داروهای افزایش حافظه
مطالعات اندكی روی این مساله كه آیا داروهای افزایش تمركز، واقعا موجب افزایش قدرت ذهنی افراد سالم می شوند یا خیر، صورت گرفته است.
مطالعه ای در سال 2003 نشان داد كه پروویجیل اثرات مثبتی در حد آزمایشگاهی داشته است. در این مطالعه كه روی 60 نفر انجام شد، نشان داده شد كه این دارو موجب افزایش فعالیت در بعضی تست های شناختی مانند حافظه و طرح ریزی های سه بعدی می شود. افرادی كه پروویجیل استفاده می كردند، احساس تمركز بیشتری داشتند.
مطالعات روی دانشجویان موجب نتایج نگران كننده ای شده است. مطالعه ای كه در سال 2003 روی دانشجویان سال اول یكی از دانشگاه های بزرگ آمریكا انجام شد، نشان داد كه 5/13 درصد آنها حداقل یك بار برای دلایل غیرپزشكی از داروهای تقویت كننده حافظه استفاده كرده اند. در بعضی دیگر از مطالعات نشان داده شده است دانش آموزانی كه از دارو استفاده می كنند، حتی نمره های پایین تری نسبت به همكلاسان خود كسب می كنند. بیشتر آنها فكر می كنند این داروها هوش آنها را بیشتر می كند و به عنوان یك میانبر برای رسیدن به مدارج بالاتر تحصیلی از آنها استفاده می كنند، ولی واقعا این طور نیست.
در ضمن بیشتر مردم فكر می كنند كه عوارض این داروها خیلی هم جدی نیست، ولی باید بدانید كه این تصور هم اشتباه است. مصرف كوكائین گاهی اوقات با پارگی عروق بزرگ همراه می باشد. همچنین باید بدانید كه كوكائین و آمفتامین ها (مانند ریتالین) با ایجاد التهاب در عروق مغز، خطر سكته مغزی را افزایش می دهند.
همچنین یك مطالعه كه در سال 2005 به انجام رسید، نشان داد كه ریتالین می تواند اثرات مخربی روی DNA داشته باشد.
راه های جایگزین مصرف این داروها:
دانشمندان توصیه می کنند:
از آنجا كه داروهای محرك با افزایش كاتكول آمین هایی مانند دوپامین بر مغز اثر می كنند و ورزش های هوازی (مثل شنا، پیاده روی، دوچرخه سواری) نیز با اثر بر نوراپی نفرین، دوپامین و اپی نفرین می توانند اثرات این داروها را تقلید كنند.
بنابراین به جای استفاده از دارو، به ورزش روی آورید كه همان اثرات را بدون عوارض دارد.
به مقدار كافی ماهی یا روغن ماهی كه سرشار از چربی امگا 3 می باشد و برای تقویت حافظه مفید است، را مصرف كنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.