مبارزه با مواد مخدر مبارزه علمی است/اطلاع رسانی و غربالگری فرزندان ایران حلقه گمشده مبارزه با مواد مخدر است

در گفتگو با قدس آنلاین عنوان شد

مبارزه با مواد مخدر مبارزه علمی است/اطلاع رسانی و غربالگری فرزندان ایران حلقه گمشده مبارزه با مواد مخدر

دکتر محمد رضا یزدان نیاز، متخصص آنستزی، اولین درمانگر اعتیاد به روش سایکدلیک با داروی گیاهی ایبوگین در ایران دلائل عدم پیشرفت مبارزه با مواد مخدر در ایران را با قدس آنلاین مطرح نموده است  

(( اگر  فقط بودجه یکسال ستاد مبارزه با مواد مخدر  را در دولت قبلی صرف کارهای پیشگیری و فرهنگی  علمی و اطلاع رسانی درست و به روز و شناسایی دانش اموزان مستعد به  اعتیاد و برگذاری کلاس های اموزشی در مدارس و دبیرستانها می کردیم امروز موفقتر بودم ))

  در دنیا ثابت شده  کشورهای اروپایی  با افزایش معلومات و برنامه های پیشگیری  مانع رواج موادمخدر شده اند بنابرین   چه الزامی ایران  دارد که  با صرف مبالغ هنگفت و به شهادت رسیدن نیروهای انتظامی   جوانان ما   برای عدم ترانزیت  مواد مخدر  به اروپا کشته  و شهید بدهیم    ؟  

   بی تردید  فقط اطلاع رسانی کافی نیست و باید به دنبال چرایی اعتیاد جوانان ایرانی بود و از خود پرسید  چرا یک نوجوان 17ساله  معتاد شده  و  علت غیر طبیعی بودن و  بالا بودن سطح اضطراب نوجوانان  ایران   نسبت به دیگر کشورها برای چیست    ؟   

  این مسئله که این اطلاع رسانی در ایران بر عهده  چه کسی  است و متولی آن چه نهادی است ، هنوز مشخص نشده  است .جالب است همه مسئولان از اطلاع رسانی درباره مواد مخدر و تبعات و پیامدهای منفی ان دم می زنند اما هیچ کس نمی داند مسئول اطلاع رسانی چه نهادی است ،برای این مهم نه بودجه ای در نظر گرفته شده و نه سازمان یا ستادی وظیفه ای در قبال اطلاع رسانی در سطح جامعه را عهده دار است . 
  متاسفانه جوانانی که شیشه می کشند حتی نمی دانند که اسم دیگر آن متامفتامین  است. عدم آگاهی رسانه ای تلویزیون و مطبوعات که به راحتی مواد مخدر را به مردم معرفی نمی کند تبعات بسیاری رابر جامعه تحمیل کرده است آنچه در تلویزیون ایران نشان داده می شود چند معتاد است که به آخر خط رسیده اند یا چند معتاد نجات یافته از چنگال اعتیاد. اطلاع رسانی برای پیشگیری و شناخت مواد مخدر به خصوص انواع جدید  وجود ندارد  نوجوانان و جوانان نمی دانند شیشه ، ماری جوانا و  گل نمک حمام چه شکلی است.                                 

سیاست های  جدید چند سال گذشته برای  مبارزه با مواد مخدر در  سازمان ملل متحد   UNODC همان   دستورات و   سیاست های کلی مبارزه با مواد مخدری است که  توسط مقام معظم رهبری  در سال 85 به ستاد  ابلاغ شد اما  ستاد مبارزه با مواد مخدر ناتوان از اجرایی کردن ان است 
     اقایانی که در  مصاحبه  می گویند مدفوع و لوله بازکن  در مواد مخدر  است  اگاهی  علمی  ندارند که بروند به دنبال ردیابی  خریداران عمده   گاز سولفید هیدروژن  در ایران که این گاز  مورد مصرف مافیای ساخت مواد مخدر در ایران است وبوی مدفوع و لوله بازکن می دهد                         

قدس آنلاین:ساحل عباسی:كنفرانس بین المللی مبارزه با اعتیاد و قاچاق مواد مخدر از تارخ ۱۷ تا ۲۶ ژوئن ۱۹۸۷ ، در شهر « وین » به منظور ابراز عزم سیاسی ملّتها در امر مبارزه با پدیده خانمانسوز و شوم مواد مخدر تشكیل شد و در آن سندی با عنوانC.M.O به تصویب رسید . این سند خط مشی همه جانبه اقدامات را در امر كنترل مواد مخدر مشخص و آنان را متعهد نموده است تا اقدامات بین المللی در خصوص مبارزه با قاچاق مواد مخدر را قاطعانه دنبال كنند .

 
در این كنفرانس ، سندی در چهار فصل تنظیم گردید كه بیش از 35 مورد اقدام عملی را همچون ارزیابی میزان مصرف ، پیشگیری از طریق آموزش ، نقش رسانه ها در بازگشت معتادین به دامن اجتماع و معالجه آنان ، ریشه كنی مزارع غیر مجاز خشخاش ، نابودی شبكه های عمده قاچاق مواد مخدر ، همكاریهای حقوقی كشورها و ... را در خود جای داده است . این سند در 26 ژوئن،مصادف با 5 تیر ماه تصویب شد و سالروز تصویب این سند به نام روز جهانی مبارزه با مواد مخدر اعلام گردید.
هم اكنون در جهان 214 میلیون معتاد وجود دارد كه 14 میلیون نفر از آنها به هروئین و كوكائین معتاد هستند دکتر محمد رضا یزدان نیاز، متخصص آنستزی، اولین درمانگر اعتیاد به روش سایکدلیک با داروی گیاهی ایبوگین در ایران دلائل عدم پیشرفت مبارزه با موا دمخدر در ایران را با قدس آنلاین مطرح نموده است.
آیا می توان گفت سیاست های ستاد  مبارزه با مواد مخدر در ایران کارساز بوده است؟                           
 طبق تعهداتی که در سازمان ملل متحد برای همه اعضایی که برای ریشه کنی مواد مخدر تلاش می کنند ایران  نیز باید امکانات درمان و بهبودی را به صورت حداکثری  برای معتادان فراهم نماید زیرا  در آخرین بند تعهد نامه بین المللی به صراحت به این مطلب اشاره شده  که ما می دانیم که نمیتوانیم مواد مخدر را به شکل کلی ریشه کن کنیم بنابراین لازم است تا با سعی و تلاش فراوان و برنامه ریزی های صحیح ما  از رواج بیشتر مواد مخدر پیشگیری کنیم.
متاسفانه چنین به نظر می رسد سیاست های دولت و ستاد مبارزه با مواد مخدر برخلاف رویه دیگر کشورهای جهان بوده است .
 در سال 2001 کشور پرتغال با  جرم زدایی از موادی  چون  کوکائین، شیشه و ماری جوانا و فراهم ساختن زیرساختهای اساسی برای  درمان ،اموزش وتغییرات در قوانین وساختارتوانسته در کاهش مصرف مواد مخدر گامهای مثبتی بردارد.در این کشور فروشندگان و معتادان به مواد مخدر مستقیم به زندان و دادگاه فرستاده نمی شوند بلکه با اجبار آنها را به کلاسهای آموزشی فرستاده  و با آموزشهای اساسی  اعتیاد به موادی چون  هروئین را به مقدار زیادی کاهش داده اند ، حتی میزان رواج بیماری ایدز در این کشور به نصف رسیده است.
 متاسفانه چنین به نظر می رسد  در ایران هیچ کس به خوبی از مفادی که به عنوان مبارزه با مواد مخدر در سازمان ملل متحد نگاشته  وبه  تصویب رسیده  است  آگاهی ندارد.  در واقع در ایران  بسیاری از کارهایی که برای انجام آن تعهد داده شده نه تنها به منصه ظهور نرسیده است  بلکه حتی در مخالفت با آن مواردی انجام شده است و علاوه بر آن  بین فعالیتهای صورت گرفته انسجام و هماهنگی وجود ندارد .
به هر حال ستاد مبارزه با مواد مخدر در برخی  موارد جرم زدایی را از برخی از مواد برداشته یا به زودی قرار است مجازات اعدام را حذف کند ولی از طرف دیگر  آموزش که رکن اصلی مبارزه محسوب شده  و در پروتکل سازمان ملل ذکر شده که آموزش باید از دوره دبستان و دبیرستان آغاز  شود به هیچ عنوان در ایران انجام نشده است .
مبارزه با مصرف و رواج مواد مخدر در کشو رهای توسعه یافته چگونه دنبال می شود؟
در واقع من و شما با دادن مالیات و بودجه در حال ساختن زندانهای بیشتری هستیم تامجرمان  مواد مخدر در آن زندانی شوند. اما در کشورهای دیگر برای هر ماده مخدر مجازات مالی در نظر گرفته شده  و مجرم مجبور است  پول زیادی  را به دولت پرداخت کند و به جای اینکه به زندان فرستاده شود و پیامدهای بعدی دیگری در انتظار او و جامعه باشد وی  به مراکزی  برای طی کردن دوره های اموزشی  فرستاده می شود  و اگراین فرد  معتاد باشد باید مصرف مواد مخدر را در طول دوره آموزشی ترک کند .چنین تدابیری نه تنها مانع فشار مالی به جامعه می شود بلکه دولت با دریافت جریمه سنگینی مجرم را ملزم به پرداخت آن پول کرده و این مبلغ را صرف آموزش فرهنگی  برای پیشگیری از رواج اعتیاد  در مدارس و  رسانه ها می کند .در واقع می توان گفت آن چیزی که  مبارزه با موا مخدر نامیده می شود در اصل  یک مبارزه علمی است که برای موفقیت چنین طرحهایی باید آن چنان  سطوح علمی جامعه  افزایش داده شود  که هیچ کس به سمت مصرف مواد مخدر نرود.
ایا معتقد هستید مبارزه فرهنگی بیش از مبارزه ضربتی و برخوردهای قهری با مصرف کنندگان و فروشندگان مواد مخدر است ؟
صرف این مسئله که ایران اعلام می کند ما در حال مبارزه  با موا مخدر هستیم و به عنوان محل ترانزیت در مرزها هزاران کشته  می دهیم تا این مواد به کشورهای خارجی یا اروپا یی وارد نشود  در کاهش مصرف مواد مخدر و قاچاق آن به ایران نقش ندارد.
 در دنیا ثابت شده  کشورهای اروپایی  با افزایش معلومات و برنامه های پیشگیری  مانع رواج موادمخدر شده اند بنابرانی ایران چه الزامی دارد با صرف مبال هنگفت و به شهادت رسیدن نیروهای انتظامی برای عدم ترانزیت به اروپا کشته بدهد؟
 ایا بهتر نیست قبل از اینکه به فکر وارد نشدن مواد به کشورهای اروپایی باشیم همان کاری را انجام بدهمی که کشورهای توسعه یافته انجام می دهند؟ 
 افزایش آموزش به کمک رسانه ها و عوامل دیگری چون  اموزش و پرورش  موجب واکسیناسیون  کشورهای غربی در برابر مواد مخدر شده است .اگرجامعه را واکسیناسیون نکنید هیچ وقت  نمی توان از رواج مواد مخدر پیشگیری کرد،مسلما  صرف دستگیری یک قاچاقچی یا یک تولید کننده دردی از کسی دوا نمی شود این مسئله آن چنان روشن است که خود سازمان مبارزه با مواد مخدر UNODC ان را به صورت یک کارتن نشان داده است

وبلاگ رسمی دکتر یزدان نیاز: ویدیو کارتون جنگ با اژدها ...
 در این محصول فرهنگی  جنگی  با اژدها نشان داده می شود .در این کارتن اژدهایی در جایی نشسته و مردم کمی با ان کار دارند و بقیه مردم با ان اژدها کاری ندارند یعنی مواد مخدر در جامعه وجود دارد  اما مردم انقدر اگاه هستند که به سمت ان اژدها نمی روند اما زمانی که مردم  به مباره با اژدها بر می خیزند هر بار که سر این اژدها قطع می شود یک سر دیگرآن  ظاهر می شود .در واقع مباره فرهنگی چیزی است که تاکنون در ایران انجام نشده و همین امر یکی از مسائلی است که باعث شده ستاد مبارزه با مواد مخدر را در راه مبارزه شکست خورده تلقی کنیم.
اطلاع رسانی و آگاهی بخشی یکی از حلقه های گمشده زنجیره مبارزه با مواد مخدر است تحلیل شما از این وضعیت در ایران چیست؟
متاسفانه عدم فرهنگ سازی و عدم اطلاع رسانی از جمله مسائلی است که مبارزه با مواد مخدر را در کشور دچار چالش کرده است ،همچنین اطلاع رسانی هایی که بعضا از ستاد مبارزه با مواد مخدر صورت می گیرد اشکالات فراوانی دارد   مثلا ویدیویی که دررابطه با مخدر گل روی رسانه این ستاد قرار گرفته متاسفانه غیر کارشناسی و اتفاقا  اطلاع رسانی غلط موجب رواج مواد مخدر می شود . اطلاع رسانی جهت پیشگیری یک فن است که متاسفانه در ایران کمتر کسی به این فن آگاهی دارد و حتی زمانی که می خواهند اطلاع رسانی کنند به دلیل عدم اطلاعات کافی  اثرات  معکوسی برجوانان می گذارد.
بی تردید اگر درصدد کاهش مصرف و رواج موا مخدر در کشور هستیم باید  سیستم اطلاع رسانی ، قدرت اطلاع رسانی و افراد اطلاع رسان را بیست برابر افزایش دهیم . اگرقرار باشد  سیستم بر همین منوال حرکت کند قطعا باید  گفت عملا شکست خورده ایم 
 وبی شک  تعداد  معتادان کشور  چند برابرخواهد شد . بنابراین مسئله اساسی مبارزه علمی و اطلاع رسانی مطلوب  است .متاسفانه  ستاد مبارزه با مواد مخدر وظیفه خود را محدود به دستگیری مجرمان و معتادان و تحویل دادن آنها به دادگاه می داند و اطلاع رسانی را وظیفه خود نمی داند. 
 این مسئله که این اطلاع رسانی در ایران بر عهده  چه کسی  است و متولی آن چه نهادی است ، هنوز مشخص نشده  است .جالب است همه مسئولان از اطلاع رسانی درباره مواد مخدر و تبعات و پیامدهای منفی ان دم می زنند اما هیچ کس نمی داند مسئول طلاع رسانی چه نهادی است ،برای این مهم نه بودجه ای در نظر گرفته شده و نه سازمان یا ستادی وظیفه ای در قبال اطلاع رسانی در سطح جامعه را عهده دار است .
 از ان سو وزارت بهداشت و آموزش و پرورش  نیز در این اطلاع رسانی نقشی ندارند و به نوعی خود را کنار کشیده اند در حالی که  نمایندگان مجلس بارها در خصوص  اطلاع رسانی  به مسئولان دولتی هشدار داده اند . اما سئوال این است  چه کسی متولی  اطلاع  رسانی است ؟ و اطلاع رسانی صحیح چه شیوه هایی دارد ؟ بی تردید اطلاع رسانی فن پیچیده ای است که اگردر آن  اشتباهی صورت بگیرد و  کلمه ای حتی کلمه ای به  اشتباه گفته شود همه مسائل را تحت الشعاع قرار می هد . مسئولان باید به این مسئله واقف شوند که  با ارعاب و ایجاد وحشت از اینکه مثلا مواد مخدر سرطان زاست و ...راه به جایی نخواهند برد زیرا  معتادها  آنقدر جستجو می کنند تا با توجه به برخی از تاثیرات سازنده مواد آن را برای مصرف بلا مانع نشان دهند.به هر حال همه می دانیم   هر ماده مخدری  روانگردان نیست و  زمانی این ماده به عنوان  دارو مصرف می شده است .اگر آمفتامین در دهه 50 برای درمان بیش فعالی تجویز می شده یا  مخدر گل  برای درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد یقینا اثرات دارویی هم دارند بنابراین صرف ارعاب و وحشت زایی نمی توان در امر مبارزه با مواد مخدر موفق بود. اگر در اطلاع رسانی می گوییم مخدر گل سرطان زاست  یعنی اطلاع رسانی اشتباهی داشته ایم و نمی توانیم راه به جایی ببریم .
راهکارهای پیشنهادی شما برای کنترل و آموزش و اطلاع رسانی از ابتدای دوران کودکی به مسئولان مبارزه با مواد مخدر چیست؟
متاسفانه رسانه های ایران همیشه اطلاع رسانی را از انتها آغاز می کنند چرا بچه 12 ساله باید  حشیش بکشد این نوجوان در آغاز جوانی یعنی در  18 سالگی  نابود است .
متاسفانه جوانانی که شیشه می کشند حتی نمی دانند که اسم دیگر آن متامفتامین  است. عدم آگاهی رسانه ای تلویزیون و مطبوعات که به راحتی مواد مخدر را به مردم معرفی نمی کند تبعات بسیاری رابر جامعه تحمیل کرده است آنچه در تلویزیون ایران نشان داده می شود چند معتاد است که به آخر خط رسیده اند یا چند معتاد نجات یافته از چنگال اعتیاد.  عدم اطلاع رسانی برای پیشگیری وجود ندارد  نوجوانان و جوانان نمی دانند شیشه ، ماری جوانا و  گل نمک حمام چه شکلی است. 
 با توجه به اینکه بنا به مسائل مختلفی از جمله  مسائل تغذیه ای درصد اضطراب در ایران  بالاست ، متاسفانه  مصرف ماری جوانا و هروئین شیوع بیشتری پیدا کرده است. کشیدن سیگار و موادمخدر اضطراب نوجوانان و جوانان را کاهش می دهد بنابرانی قبل از اینکه ریشه اضطراب ها شناسایی و برای درمان آن چاره ای اندیشیده شود  اعتیاد گریبان نوجوان و جوان ایرانی را می گیرد.
بی تردید  فقط اطلاع رسانی کافی نیست و باید به دنبال چرایی اعتیاد جوانان ایرانی بود و از خود پرسید  چرا یک نوجوان 17ساله چرا معتاد شده چرا سطح اضطراب نوجوانان  15ساله بالاست  ؟
اکثر معتادها در دوره دبستان و دبیرستان بیماری زمینه ای داشته اند .ممکن است فردی بیش فعال باشد  و برای درمان آن ماری جوانا یا شیشه مصرف کند .برخی  دچار افسردگی یا  اختلالهای اضطراب هستند .در واقع بهترین کار برای جلوگیری از مصرف مواد مخدر شناسایی زمنیه های ان است که به راحتی قابل بررسی است  چرا که ده درصد مصرف کنندگان شیشه  بچه های بیش فعالی هستند که بیش فعالی انها تشخیص داده نشده بنابراین اگر مسئولان توامان با اطلاع رسانی از دبستان تا دبیرستان فرزندان این سرزمین را غربالگری کرده و به درمان مشکلات روحی ،روانی و کاهش اضطرابهایشان بپردازند  می توان به مبارزه با مواد مخدر وکاهش مصرف آن امیدوار بود.  در ایالات متحده می توان  کودکان و نوجوانان به صورت دوره ای مورد غربالگری قرار می گیرند .یقینا اگر کودک بیش فعال یا فردی که مبتلا به اختلالات اضطرابی است  در کودکی تحت درمان قرار بگیرد هیچ گاه معتاد به الکل یا مواد مخدر نمی شود .