روغن پالم کالای مهمی در دنیاست. دونات های خوشمزه، بیسکویت های ترد، بستنی های لذیذ، لوازم آرایش و شامپوهای ما همگی از این روغن تهیه می شوند.
بسیاری از مردم روستانشین اندونزی از اقتصاد روغن پالم بهره مند می شوند و از آن درآمد کسب می کنند.
در سال ۲۰۰۷، دو دختر ۱۱ ساله به نام های مدیسون ووروا و ریانون تامتیشن، متوجه شدند که بیسکویت های سازمان پیشاهنگی Girl Scout حاوی روغن پالم است. آنها ترسیدند. اما چرا؟
خوب همه ما از میوه های روغن پالم بهره مند هستیم، در اینجا آنها می خواستند ما بدانیم:
· روغن پالم در نیمی از تمامی مواد خوراکی بسته بندی و محصولات بهداشتی استفاده می شوند.
· تولید روغن پالم از دهه ۱۹۸۰ به اوج خود رسیده است.
با از بین رفتن جنگل ها، میمون ها بی خانمان شده و فیل ها مردند و اکوسیستم طبیعت از بین رفته است
علاوه بر حیوانات خانه مردمان بومی که زندگی شان متکی بر جنگل برای زندگی است نیز از بین خواهد رفت.
یک جنبه منفی هم وجود دارد و آن این است که جنگل های بارانی قدیمی اندونزی با سرعت هشداردهنده ایی در حال نابودی هستند. در حقیقت طبق گزارش سال ۲۰۰۷ برنامه محیط زیست سازمان ملل، اکثر جنگل های این کشور تا سال ۲۰۲۲ نابود می شوند.
در کشورهای مثل اندونزی از روغن پالم به عنوان یک سوخت بیواستفاده می شود مالزی دومین کشور صادر کننده در جهان خودش از روغن پالم برای مصارف خوراکی استفاده نمی کند
مصرف روغن پالم به معنای کاهش سلامتی انسانها و از بین رفتن طبیعت و حیوانات است
این دو دختر ۱۱ ساله با آگاهی از بهای حیات وحش در قبال روغن پالم، تصمیم گرفتند دست به کار شوند. از این رو کمپین هایی را راه اندازی کردند. بعد از گذشت چندین سال موفق شدند تا آشپزهای تهیه کننده بیسکویت های Girl Scout را به تغییر منبع روغن پالم خود به مواد قابل دوام دیگری ترغیب نمایند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.