ما سپتامبر(شهریور)، ماه پیشگیری از خودکشی نامیده شده است.
به گفته روانپزشکان و متخصصان سلامت روان، خانواده، دوستان و آشنایان
می‌توانند نقش کلیدی در جلوگیری از خودکشی عزیزانشان داشته باشند.
روان‌شناسان می‌گویند که نشانه‌های میل و اقدام به خودکشی را می‌توان شناسایی و در نتیجه از آن جلوگیری کرد.
به گزارش یونایتد پرس اینترنشنال، سالانه ۴۳هزار آمریکایی دست به خودکشی می‌زنند. میزان خودکشی در این کشور در دو دهه گذشته افزایش یافته است و بیشترین افزایش میزان خودکشی توسط مردان بین سنین ۴۵ تا ۶۴ ساله و دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله اتفاق افتاده است. به گفته مسئولان در ایران نیز بیش از ۴۰۰۰ خودکشی منجر به مرگ در سال ۹۴ ثبت شده است.
دکتر ویلیام زیمرمن، مدیر یک مرکز پیشگیری از خودکشی در ایالت نیوجرسی آمریکا می‌گوید: «هنوز خودکشی به عنوان لکه ننگی برای افراد در جامعه شناخته می‌شود که باعث می‌شود بیمارانی که نیاز به کمک‌های روانی نیاز دارند، به مراکز پزشکی مراجعه نکنند.»
به گفته زیمرمن، این تصور اشتباه هنوز در بین بسیاری وجود دارد که خودکشی یک تصمیم و اقدام لحظه‌ای است. اما اغلب کسانی که دست به خودکشی زده‌اند می‌گویند که آنها تلاش کرده بودند که بقیه را از تصمیمشان آگاه کنند.
به گفته متخصصان برخی از نشانه‌ّای تلاش برای اقدام به خودکشی شامل رفتار‌های زیر هستند:
استفاده از مواد مخدر، اضطراب، پریشانی، بی‌خوابی، عوض شدن ناگهانی حال روحی، حس بی‌پناهی و بی‌کسی، حس گرفتاری و به دام افتادن، نداشتن دلیل برای زندگی، عدم شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، عصبانیت بیش از حد و غیر قابل کنترل و رفتار پرخطر.
اگر فردی در خصوص ضربه زدن یا کشتن خود حرف می‌زند یا اطرافیان را تهدید می‌کند که می‌خواهد خودش را بکشد، یا اگر در مورد روش‌هایی برای از بین بردن خودش پرس و جو کند، اطرافیان باید بلافاصله به وی کمک کنند تا به یک مرکز سلامت روانی مراجعه کند و زیر نظر روانپزشکان قرار گیرد.
به عقیده متخصصان اگر ما نگران هستیم که یکی از اطرافیانمان ممکن است به خودکشی فکر کند بهترین راه این است که به طور مستقیم از آنها بپرسیم که آیا این چیزی است که در ذهن آنها می‌گذرد یا نه. به گفته دکتر زیمرمن، می‌توان اینطور سر صحبت را با آنها باز کرد که «من نگران تو هستم. بعضی از چیزهایی که تو می‌گویی یا انجام داده‌ای مرا نگران کرده است. آیا به خودکشی فکر می‌کنی؟»
اگر پاسخ آنها مثبت است، هرگز آنها را قضاوت نکنید! اما این خطر را دست کم نگیرید و همینطور به آنها قول ندهید که به کسی نخواهید گفت.
به نوشته هافینگتون پست، اگر فکر می‌کنید یکی از اطرافیان شما ممکن است افکاری در خصوص خودکشی داشته باشد، خوب است که مراکز پزشکی اطرافتان را بشناسید و بدانید که از چه جاهایی در شهرتان می‌توان کمک گرفت.
روان‌شناسان می‌گویند که نشانه‌های میل و اقدام به خودکشی را می‌توان شناسایی و در نتیجه از آن جلوگیری کرد.
به گزارش یونایتد پرس اینترنشنال، سالانه ۴۳هزار آمریکایی دست به خودکشی می‌زنند. میزان خودکشی در این کشور در دو دهه گذشته افزایش یافته است و بیشترین افزایش میزان خودکشی توسط مردان بین سنین ۴۵ تا ۶۴ ساله و دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله اتفاق افتاده است. به گفته مسئولان در ایران نیز بیش از ۴۰۰۰ خودکشی منجر به مرگ در سال ۹۴ ثبت شده است.
دکتر ویلیام زیمرمن، مدیر یک مرکز پیشگیری از خودکشی در ایالت نیوجرسی آمریکا می‌گوید: «هنوز خودکشی به عنوان لکه ننگی برای افراد در جامعه شناخته می‌شود که باعث می‌شود بیمارانی که نیاز به کمک‌های روانی نیاز دارند، به مراکز پزشکی مراجعه نکنند.»
به گفته زیمرمن، این تصور اشتباه هنوز در بین بسیاری وجود دارد که خودکشی یک تصمیم و اقدام لحظه‌ای است. اما اغلب کسانی که دست به خودکشی زده‌اند می‌گویند که آنها تلاش کرده بودند که بقیه را از تصمیمشان آگاه کنند.
به گفته متخصصان برخی از نشانه‌ّای تلاش برای اقدام به خودکشی شامل رفتار‌های زیر هستند:
استفاده از مواد مخدر، اضطراب، پریشانی، بی‌خوابی، عوض شدن ناگهانی حال روحی، حس بی‌پناهی و بی‌کسی، حس گرفتاری و به دام افتادن، نداشتن دلیل برای زندگی، عدم شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، عصبانیت بیش از حد و غیر قابل کنترل و رفتار پرخطر.
اگر فردی در خصوص ضربه زدن یا کشتن خود حرف می‌زند یا اطرافیان را تهدید می‌کند که می‌خواهد خودش را بکشد، یا اگر در مورد روش‌هایی برای از بین بردن خودش پرس و جو کند، اطرافیان باید بلافاصله به وی کمک کنند تا به یک مرکز سلامت روانی مراجعه کند و زیر نظر روانپزشکان قرار گیرد.
به عقیده متخصصان اگر ما نگران هستیم که یکی از اطرافیانمان ممکن است به خودکشی فکر کند بهترین راه این است که به طور مستقیم از آنها بپرسیم که آیا این چیزی است که در ذهن آنها می‌گذرد یا نه. به گفته دکتر زیمرمن، می‌توان اینطور سر صحبت را با آنها باز کرد که «من نگران تو هستم. بعضی از چیزهایی که تو می‌گویی یا انجام داده‌ای مرا نگران کرده است. آیا به خودکشی فکر می‌کنی؟»
اگر پاسخ آنها مثبت است، هرگز آنها را قضاوت نکنید! اما این خطر را دست کم نگیرید و همینطور به آنها قول ندهید که به کسی نخواهید گفت.
به نوشته هافینگتون پست، اگر فکر می‌کنید یکی از اطرافیان شما ممکن است افکاری در خصوص خودکشی داشته باشد، خوب است که مراکز پزشکی اطرافتان را بشناسید و بدانید که از چه جاهایی در شهرتان می‌توان کمک گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.