ویروسی حاوی DNA در سم عنکبوت بیوه سیاه کشف شد
زیست‌شناسان
با توالی‌یابی ژنوم ویروس WO که به پارازیت باکتریایی ولباخیا حمله
می‌کند، دریافتند که این ویروس حاوی DNA مربوط به تولید سم عنکبوت بیوه
سیاه است.
این اولین بار است که یک DNA حیوانی در یک ویروس کشف می‌شود.
به
گزارش ساینس دیلی، این کشف شگفت انگیز
توسط گروهی از زیست شناسان دانشگاه واندربیلت که مشغول توالی یابی ژنوم
ویروسی بودند که به باکتری ولباخیا حمله می‌کند صورت گرفت.
ولباخیا
پارازیتی است که نه تنها عنکبوت‌های بیوه سیاه بلکه بیش از نیمی از
گونه‌های بندپا از جمله حشرات، عنکبوت‌ها و سخت پوستان را آلوده می‌کند.
سث
بوردنشتاین، استادیار علوم زیستی دانشگاه واندربلیت می‌گوید: کشف DNA
مربوط به ژن سم عنکبوت بیوه سیاه در یک ویروس بسیار خارق‌العاده و
شگفت‌انگیز است، زیرا اولین‌بار است که مشخص شده یک فاژ- یعنی ویروسی که
باکتری را آلوده می‌کند- می‌تواند حاوی DNA حیوانی باشد.
فاژهای
معمولی همچون فاژ WO که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته، حاوی ژن‌های
خاصی هستند که می‌توانند سدهای دفاعی سلول های باکتریایی پروکاریوتی را
بشکنند. در این مورد خاص، بخشی از ژن‌های مرتبط با سم عنکبوت بیوه سیاه در
این فاژ کشف شده است.
بوردنشتاین
می‌گوید: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این فاژ می‌تواند سموم ضد حشره
تولید کند، اما هنوز مشخص نیست که این سموم چه طور مورد استفاده قرار گرفته
و مدیریت می‌شوند.
دانشمندان
همچنین دریافتند که ویروس WO دارای قطعات دیگری از DNA است که در ژنوم
حیوانات نیز یافت می‌شود.
این قطعات شامل توالی‌هایی است که سلول‌های
یوکاریوتی از آن‌ها برای تشخیص پاتوژن‌ها استفاده می‌کنند. این توالی‌ها با
عواملی که مرگ سلول را به راه می‌اندازند نیز سر و کار دارند.
علاوه بر
این ژن‌های متعددی نیز وجود دارند که سلول‌ها از آن‌ها برای فرار از پاسخ
ایمنی استفاده می‌کنند. این در حالی است که این توالی‌ها عمدتا از
ویژگی‌های متداول سلول‌های یوکاریوتی محسوب می‌شوند نه فاژها.
محققان
می‌گویند شرایط استثنایی WO احتمالا مربوط به تاریخچه زندگی باکتری است که
آن را مورد هدف قرار می‌دهد. وقتی ولباخیا به یک بندپای میزبان حمله
می‌کند، خود را در لایه‌ای از غشا سلول‌های بندپا می‌پوشاند.
در نتیجه فاژ
باید راه خود را از این غشا یوکاریوتی به سمت باکتری باز کند تا بتواند
وارد باکتری شود.
بوردنشتاین
می‌گوید: فاژ احتمالا سوراخ‌هایی در غشا سلول‌های بندپا که ولباخیا را
احاطه کرده ایجاد می‌کند در نتیجه ویروس هم بر باکتری و هم بر غشا سلول‌های
بندپا غلبه می‌کند. این پدیده می‌تواند نحوه به دست آوردن برخی از این
پروتئین‌ها توسط این فاژ را توضیح دهد.
محققان
با استفاده از توالی‌یابی و روش‌های بیوانفورماتیک توانستند توالی‌های
ژنتیکی که فاژ WO از آن‌ها برای وارد کردن ژنوم خود به درون کروموزوم
ولباخیا استفاده می‌کند را شناسایی کنند. این اطلاعات می‌تواند ابزار
اولیه‌ای برای دستکاری ژنتیکی باکتری‌ها باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.