اثرات ضد سرطانی هارمین و هارمالین در اسپند و ایاهواسکا

هنگامی که اولین بار Folkman در سال 1971 اظهار داشت که رشد تومورها به بیش از 2 میلیمتر قطر بستگی به توانایی تشکیل رگ های خونی جدید دارد هنوز مشخص نبود که این فرایند چگونه ممکن است رخ دهد و نیز مشخص نبود که چگونه تومور این فرایند را القا می کند. در ابتدا حدس زده شد که تومور ممکن است مواد متفاوتی را به نام فاکتورهای آنژیوژنز تومور (TAF) ترشح کند که باعث تحریک در رشد مویرگ های جدید می شود(3). اولین مشاهده مستقیم در رابطه با نظریه Folkman هنگامی مشاهده شد که Shing (1984) و همکارانش نشان دادند که فاکتور رشد فیبروبلاستی پایه ای(bFGF) قادر به القای پاسخ آنژیوژنیک در خارج از بدن می باشد. متعاقباً تعداد زیادی فاکتورهای رشد آنژیوژنیک جداسازی شدند (17). که شامل فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) نیز می شود(18). این فاکتور غالباً به تعداد زیاد در تومورها یافت می شد (20). بنابر این TAF ذکر شده توسط Folkman یک ماده نیست بلکه شامل فاکتورهای مختلفی می شود که بیشتر آنها شناسایی شده اند. چندین مهارکننده طبیعی آنژیوژنز نیز تاکنون شناسایی شده است که شامل اینترفرون آلفا و بتا (21)¬، Thrombospodin-1 (22) آنژیوستاتین (23)، ارستین (arresten) ، فیبولین ها ، ترومبوسپوندین ها و اندوستاتین (24) می شوند. برخی از این مهارکننده ها مشتق شده از ماتریکس می باشند (26،25(. اینها محرک های جدید برای انجام تحقیقات بر روی آنژیوژنز تومور و تحقیق جهت درمان های ضد آنژیوژنز سرطان شدند. در سال های اخیر مشخص شده کهangioporetins شامل Ang-1(27) و Ang-2(28) تنظیم کننده های بسیار مهمی در آنژیوژنز هستند. بنابراین مشخص شده که آنژیوژنز یک فرایند زیست شناختی بسیار پیچیده می باشد که به وسیله انواع مختلف فاکتورهای پیش آنژیوژنیک و ضد آنژیوژنز کنترل می شود(29،3( . طی تحقیقات مختلف ،محققان نشان دادند که گونه های گیاهی مختلف دارای خواص مختلف درمانی و پیشگیرانه ضد بیماری های گوناگون و همچنین دارای خواص رادیکال زدایی در مقابل مواد اکسیداتیو که به سلول های بدن آسیب می رسانند می باشند به همین دلیل تعداد قابل توجهی از محققین در پی آنند که به جای استفاده از ترکیبات شیمیایی که دارای عوارض بیشتری هستند بیشتر مطالعات خود را بر روی گیاهان و ترکیبات طبیعی متمرکز سازند(30). محققان در فاصله سال های 1983 تا 1994 موفق شده اند که دوسوم از داروهای ضدسرطان را از ترکیبات گیاهی و طبیعی به دست بیاورند که مثال معروف آنها وین کریستین، وین بلاستین ازCatharantus reseus (31) و داروهای تاکسول و تاکسوترل از Taxus brevifolia می باشد(33،32). از آنجا که این گونه فاکتورهای طبیعی بیشتر بر روی مرحله رگ زایی تومورها اثرگذار بوده و از ایجاد حالت آنژیوژنز و بدخیمی در محیط in vitro جلوگیری می کنند نقش مسلم آنها در جلوگیری از پیشرفت بیماری های سرطان و خصوصاً سرطان های معده و کولون و همچنین در مواردی سرطان ریه به اثبات رسیده است. Peganum harmalaاز خانواده zygaphyllaceae با نامharmel شناخته شده و به صورت خودرو در مناطق صخره ای مدیترانه ای می روید. اسپند که در طب سنتی استفاده می شود غنی از آلکالویید هایی است که اثرات فارماکولوژیکی وسیع الطیفی در مناطق مختلف دارد که شامل اثرات زیر می باشد : ضد اسپاسم، ضد تب، ضد سرطان، اثر بر سیستم اعصاب مرکزی ،توهم زایی ، centralmonoaminoxidase inhibitor ، متصل شونده به رسپتورهای مختلف شامل 5-HT و رسپتورهای بنزودیازپین ها، مهار تجمع پلاکتی و اثرات تنظیم کننده سیستم ایمنی می باشد (34). گیاه اسپند حاوی دو آلکالویید به نام های harmineوharmaline می باشد که جزبتاکربولین آلکالوییدها می باشند. بتاکربولین ها گروهی از ترکیبات اند که دارای فعالیت بالقوه ضدتوموری از طریق تداخل با DNA می باشند (35). در یک مطالعه اثرات ضد توموری 9 مشتق هارمین(که شامل هارمین هم بود) مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد که این ترکیبات دارای اثر مهار کنندگی تومور به میزان 3/15 تا 5/49 درصد در موش هایی بودند که مبتلا به سرطان لویس ریه، سارکوما 180 یا heap tumor می باشند(36). در یک سری از تحقیقات جدید دیگر مشتقات quinazoline-beta-carbolinone مورد سنتز و ارزیابی قرار گرفتند و اثرات ضد سرطانی آنها در in vitro و in vivo آزمایش شد. سه مورد از این ترکیبات در موش هایی که مبتلا به سرطان HT-29 کولون بودند تست شد(37). آلکالویید هارمالا که از Banisteriopsis caapi بدست آمده در درمان بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار می گیرد. اضافه بر اینها هارمین بعد از تزریق به حیوانات به عنوان مدل essential tumor (ET) مورد استفاده قرار می گیرد (38). از آنجا که هارمین برHL60 و سلول های K562 سمیت دارد می توان اثر سیتو توکسیک اسپند را توجیه نمود (39).