تاریخچه حشیش و حشاشین

تاریخچه حشیش و حشاشین
مصرف دانه های شاهدانه قدمتی برابر 8000 سال دارد و در ایران مصرف حشیش قدمتی بیشتر از 6000 سال دارد .
حشیش ماده ای است که در مذهب زرتشتی حلال می باشد و موبدان در بعضی مراسم های مذهبی از ان استفاده می کردند .
در بعضی از منابع در مورد سوگند خوردن در مذهب زرتشت ذکر شده است که قبل از سوگند خوردن به متهم مایعی که دارای ترکیبات هوم بود می خوراند تا تحت القا قرار گرفته و به گناه خود اقرار کند .
سوگند خوردن در دین زرتشت
به متهمی که نمی دانستند گناهکار است یا بی گناه مایعی تلخ مخلوط اب و گوگرد (گوگرد به معنی سوگند است )که به ان سوگند است می خوراندند و به او تلقین می کردند که اگرگناه کار باشد با خوردن سوگند میمیرد .و در صورتی که بی گناه باشد زنده می ماند (مثل قسامه مسلمانان و یا هدیه بد گمانی کلیمیان )
حشیش در درمان روماتیسم و نقرس و مالاریا و دردهای زایمانی استفاده می شد .اما مهمترین  استفاده از حشیش در ایران در درمان گلوکوما (اب سیاه چشم) بوده است که زرتشتیان به خوبی با ان اشنا بودند .
حسن صباح و گروه اوفرقه اسماعیلیه  را در ایران به نام حشاشین می شناختند و به غلط در تاریخ ذکر شده است که انها حشیش می کشیدند .حشاشین به معنی دارو فروشان است و گروه حسن صباح به خوبی داروهای گیاهی را می شناخته و از ان برای کسب در امد استفاده می کردند و به این علت گروه فرفه اسماعیلیه را حشاشین می گفتند .
جالب اینکه گروه فدایی حسن صباح که برای ترور مخالفان دوره می دیده اند را ابتدا اخته می کردند و بعد به ماموریت ترور می فرستادند و انها همراه خود حبه ای به نام جوز جابلسا داشتند که حاوی عصاره تغلیط شده و دارای درصد بالای از مورفین بود و در صورت شکست در عملیات ترور و یا دستگیری با خوردن ان اقدام به خود کشی می کردند . 
 
at

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)