دکتر محمد رضا یزدان نیاز در گفتگو با قدس آنلاین

از اهمیت گریه کردن و شیر خوردن تا لزوم گرسنه نگه داشتن چند دقیقه ای نوزاد!

قدس آنلاین-ساحل عباسی: شیر دادن صحیح به کودکان موجب افزایش ایمنی بدن آنها و عدم ابتلا به عفونت های ریوی می شود.گریه کردن نوعی فیزیوتراپی طبیعی برای ریه های نوزدان است. هنگامی که خون به ریه کودک برسد ریه تقویت شده و میکروب ها در ریه لایه گزینی نمی کنند در نتیجه کودک بیمار نشده و نیازی به مصرف انتی بیوتیک ندارند.

شیر مادر یکی از مواهبی است که خداوند متعال در اختیار نوزادان قرار داده تا در اولین لحظات بعد از تولد از آن برای مبارزه با انواع بیماریها و تغذیه و رشد خود بهره مند شوند. بی شک همه مردم با فواید شیر مادر برای تدام رشد و سلامتی نوزادان و کودکان خود آگاه هستند اما دکتر محمد رضا یزدان نیاز متخصص آنستزی،فارغ التحصیل از دانشگاه شهید بهشتی و اولین درمانگر اعتیاد به روش سایکدلیک و روانشناس در گفتگوی پیش رو که آخرین قسمت این گفتگو است تاثیر گریه بر عدم ابتلا به بیماریهای ریوی،افزایش صبر و خویشتنداری مورد بررسی قرار داده شده است ...

به عنوان اولین سوال اهمیت شیر دادن و گریه کردن نوازدان را با توجه به متون دینی توضیح دهید و آیا نحوه شیر دادن کودکان با نحوه سلامت ریوی آنها در ارتباط است؟

در کتاب «توحید مفضّـل» آمده است که امام صادق علیه السلام فرمود: "ای مفضل! از منافع گریه کودکان نیز آگاه باش. بدان که در مغز کودکان رطوبتی است که ‏اگر در آن بماند بیماریها و نارسایی سخت و ناگوار به او رساند؛ مانند نابینایی و جزء آن. ‏گریه، آن رطوبت را از سر کودکان سرازیر و بیرون می‌کند و بدین وسیله، سلامتی تن، و ‏درستی دیدۀ ایشان را فراهم می‌آورد. پدر و مادر از این راز آگاه نیستند و مانع آن ‏می‌شوند که کودک از گریه‌اش سود ببرد. اینان همواره در سختی می‌افتند و می‌کوشند ‏که او را ساکت کنند و با فراهم کردن خواسته‌هایش از گریه بازش دارند، ولی نمی‌دانند ‏که گریه کردن به سود اوست و سرانجام نیکی پیدا می‌کند."
زندگی مدرن امروزه سبب شده تا طبیعت به املاح سمی و فلزات سنگین آلوده شده باشد. این مواد از داخل رحم به درون مغز جنین رفته و در آنجا انباشته می شوند. تنها راه خروج این املاح گریه کردن نوزاد است.
امروزه ثابت شده است یکی از دلایل تکانشگری عصبی و بیش فعالی، باقی ماندن املاح سنگین در مغز کودکان است که باعث ایجاد اختلالات عصبی می شود. تنها راه خروج و دفع ان از مغز به وسیله گریه کردن نوزادان است.
یکی دیگر از مسائل قابل توجه دراهمیت شیر دادن صحیح به نوزادان و کودکان افزایش سیستم ایمنی بدن آنهاست. تقوت سیستم ایمنی نوزادان و کودکان آنها را از ابتلا به بسیاری از بیماریهای عفونی در امان نگاه می دارد. یکی از مهمترین اعضای بدن کودک که درمعرض عفونت قرار دارد ریه کودکان است. با گریه کردن حجم ریه افزایش یافته و خون رسانی به شکل موثرتری انجام می گیرد.
بنابراین، قسمت های تحتانی ریه که خون رسانی کمتری دارند و مستعد عفونت هستند باز شده و زمانی که کودک می خواهد گریه کند حجم سینه افزایش می یابد تا صدا از حنجره کودک خارج شود. تکرار چنین وضعیتی به معنای یک فیزیوتراپی و ورزش دادن به ریه کودک است. همچنین به علت تحریک ناحیه حنجره، تارهای صوتی کودک تکامل بهتری پیدا می کنند و در آینده گفتارآنها دارای صوت بهتری می شود. به علت تکامل بهتر حنجره، احتمال اینکه نوزاد با بالا آوردن شیر و ورود آن به ریه، باعث کاهش عفونت تنفسی شود. این امر موجب کاهش "سیدز" یا سندرم مرگ ناگهانی در نوزادان (Sudden Infant Death Syndrome, SIDS) می شود که در خواب دچار بازگشت شیر به داخل ریه و خفگی آنها می شود است.

این روزها مصرف آنتی بیوتیک در کودکان افزایش یافته و پزشکان نسبت به مصرف بالای این دارو هشدار می دهند آیا ارتباطی بین شیر مادر و عدم نیاز به آنتی بیوتیکها وجود دارد؟

تقویت عضلات تنفسی به معنای کاهش عفونت است در نتیجه ریه کامل شده و کودکان کمتر به آسم و تنگی نفس و لوزه سوم مبتلا می شوند. هنگامی که خون به ریه کودک برسد، ریه قوی می شود. در یک ریه قوی میکروبها دیگر لانه گزینی نمی کنند. در نتیجه کودک بیمار نشده و نیازی به مصرف انتی بیوتیک ندارند.
یکی از مسائلی که این روزها به وفور مشاهده می شود استفاده فراوان از آنتی بیوتیکها برای درمان بیماری های کودکان است. مصرف آنتی بیوتیک زیاد در کودکی باعث ایجاد شگستگی کروموزمی در اطفال می شود. این تغییرات کروموزمی علل عمده در ایجاد بروز بیماری هایی چون افسردگی، هراس، و اضطراب کودکان در بزرگسالی است.