چگونه با رعابت اصول صحیع تغذیه در نوزادان شیرخوار ناهنجارهای جامعه را کاهش دهیم
یکی دیگر از مسائل قابل توجه دراهمیت شیر دادن صحیح به نوزادان و کودکان افزایش سیستم ایمنی بدن آنهاست. تقوت سیستم ایمنی نوزادان و کودکان آنها را از ابتلا به بسیاری از بیماریهای عفونی در امان نگاه می دارد. یکی از مهمترین اعضای بدن کودک که درمعرض عفونت قرار دارد ریه کودکان است. با گریه کردن حجم ریه افزایش یافته و خون رسانی به شکل موثرتری انجام می گیرد.
بنابراین، قسمت های تحتانی ریه که خون رسانی کمتری دارند و مستعد عفونت هستند باز شده و زمانی که کودک می خواهد گریه کند حجم سینه افزایش می یابد تا صدا از حنجره کودک خارج شود. تکرار چنین وضعیتی به معنای یک فیزیوتراپی و ورزش دادن به ریه کودک است .
بعلاوه
انکه به علت تحریک ناحیه حنجره تارهای صوتی کودک تکامل بهتری پیدا می
کنند و در اینده از احن و گفتار انها دارای صوت بهتری است و بعلت تکامل
بهتر حنجره احتمال اینکه نوزاد بعلت بالا اوردن شیر و ورود ان به ریه
باعث کاهش عفونت تنفسی شود این امر موجب کاهش سندرم مرگ ناگهانی در
نوزادان sids می شود که در خواب دچار بازگشت شیر به داخل ریه و خفگی انها می
شود است
تقویت عضلات تنفسی به معنای کاهش عفونت است در نتبجه ریه کامل شده و کودکان
کمتر به آسم و تنگی نفس و لوزه سوم مبتلا نمی شوند. هنگامی که خون به ریه
کودک برسد با ریه قوی می شود. در یک ریه قوی میکروبها دیگر لانه گزینی نمی کنند.
در نتیجه کودک بیمار نشده و نیازی به مصرف انتی بیوتیک نداریم
یکی از مسائلی که این روزها به وفور مشاهده می شود استفاده بیش از حد ا آنتی بیوتیکها برای درمان بیماری ها در کودکان است. مصرف انتی بیوتیک زیاد در کودکی باعث ایجاد شگستگی کروموزمی در اطفال می شود که این تغییرات کروموزمی علل عمده در ایجاد بروز بیماری های چون افسردگی، هراس، و اضطراب کودکان ما در بزرگسالی است
بی تردید اگر هر یک از ما به شدت گرسنه باشیم با دیدن غذا با ولع کامل آن را می خوریم و تا مدتی که سیر هستیم میلی به خوردن غذا نداریم. و کودک با خواب بهتر و بمدت بیشتر باعث تحریک هورمون رشد بیشتر ی می شد
امروزه علم ثابت کرده است کودکان و نوزادانی که با ولع کامل و در حالت گرسنگی شیر می خوردند و مادر برای شیر دادن انها را بغل کرده اما کمی انها را منتظر نگاه می دارد و بعدا شیر می دهد بهتر هم سیر می شوند و هم عضلات ناحیه صورت و مری آنها تقویت شده و شکل و صورت بهتری به خود می گیرد. شیر خوردن در زمان گرسنگی و بطور کامل باعث تحریک عضلات مری کودکان شده و قدرت اسفنکتر مری به معده افزایش می یابد و این امر از رفلکس و بازگشت اروغ زدن کودک می کاهد افزایش قدرت عضلات ناحیه مری در کودکی و اسفتکتر بین مری و معده باعث می شود در اینده کودک ما دچار سوزش سر دل و رفلاکس نشده که ریسک سرطان مری کاهش می یابد لاکتوفرین موجود در شیر مادر از طریق اشک وارد بینی و نواحی دهان و ابتدای مری شده و بعلت داشتن اهن قدرت دفاع در برابر عفونت های چشمی و یا دهانی و برفک دهان را کاهش در ضمن اینکه قسمت های از سیستم گوارشی را در برابر عفونت ها محافظت می کند
از لحاظ روانی کمی گرسنه نگاه داشتن کودک به نوعی تمرین صبر و تحمل استرس در بزرگسالی است
پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) در بدو تولد یتیم بود. قرار بود او گل سر سبد آفرینش و الگوی تکامل یافته اخلاقی باشد. باید به گونه ای رشد می یافت که از همه جهت کامل باشد. از این رو به خواست خداوند، کودک از مادر گرفته شد. زمانی که حضرت محمد (ص ) زاده شد مادرش دچار غم مرگ شوهرش بود و بیش از هفت روز به حضرت شیر نداد چرا که زنی که شوهرش را از دست داده، است تمامی مهر خود را به کودکش می دهد. چنین مادری با چسباندن بچه به آغوشش به او اجازه گریه کردن و گرسنه ماندن نمی دهد. همین شرایط موجب می شود که کودک بعلت تغذیه مداوم و غیر ضرروری بدون گریه کردن بعدا ها دچار بیماریهای روحی روانی متعددی شود. از این رو پیامبر اسلام در حالی که در عربستان فطعی و کم غذایی رواج پیدا کرده بود به دست حلیمه بنی سعد سپرده شد. زنی که خود کودکی داشت که باید هم به او و هم به محمد (ص) شیر می داد. همچنین او مسوولیت امور خانه را هم بر عهده داشت. او آنقدر کار داشت که وقتی حضرت محمد (ص) گرسنه می شد و گریه می کرد، بلافاصله کارش را قطع نمی کرد تا به او شیر بدهد. پیامبر این چند دقیقه گریه میکرد. گریه در زمان گرسنگی علاوه بر پاک کردن مغز از مواد سمی با ترشح ماده ای به نام سروتونین در زمان گرسنگی از روده باعث تکامل سیستم عصبی انسان و افزایش عقل و هوش و کاهش اضطراب در اینده انسان می شود حضرت محمد (ص) بعدها فرمود: "من بچه هایی که گریه می کنند را دوست دارم. بچه ای که گریه کند به بهشت می رود و شاید منظور ان حضرت از بهشت به معنی داشتن زندگی خوب در هر دو دنیا باشد ."
مغز انسان در دوسال اول زندگی 75 در صد تکامل پیدا می کند و سیستم شنوایی نوزاد از ماه اول تا ماه 6 دائم در تغییر و تکامل است
متاسفانه یکی از مسائل و مشکلات امروز خانواده ها با کودکان عدم توجه آنها به صحبت های والدین و عدم درک کلمات است. این مساله باز می گردد به اینکه والدین در دوران بارداری و شش ماه اول زندگی نوزاد با او حرف نمی زنند و یا کم حرف می زنند. سیستم شنوایی کودکان در شش ماه اول عمرشان تکمیل می شود. مادرانی که با نوزادان خود حرف نمی زنند و به نوزاد اجازه گریه کردن نمی دهند موجب نقص در ارتباط کلامی در فرزندانشان می شوندکودک باید در زمان گرسنگی گریه کند زیرا گرسنگی با ازاد کردن سروتونین و صدای گریه از طریق گوش باعث می شود سیستم عصبی شنوایی و کلامی کودک کامل شود
یکی از افتخارات حضرت محمد (ص) این بود که خود را فصیح ترین مرد عرب می دانست زیرا او در دو سال اول زندگی در قبیله بنی سعد که دارای بیشترین شاعرات عرب بودند دوران شیرخواری را طی کرد و بدون شک ارتباط و شنوایی افرادی که در ان قبیله بودند روی تکامل سیستم شنوایی و گفتاری و بلاغت ایشان موثر بوده است .
نقص در ارتباط کلامی در آینده بر روی دوست یابی و درک مفاهیم این افراد تاثیر می گذارد. بنابراین، باید گفت گریه کردن بچه و شنیدن صدای خودش عامل مهمی است که در شش ماه اول عمر کودک باید بدان توجه کرد. باید به بچه اجازه داد تا گریه کند.
گریه ابزار کودک برای اعلام این که گرسنه است یا جایش را تر کرده می باشد اگر مادر زودتر از حد معین با شیر دادن زیاد این غریزه را از کار بیندازد کودک از ابزار گریه کردن برای دریافت چیزی های بیشتری مثل توجه بیشتر استفاده می کند این کار به معنی اختلال در سیستم پاداش و تنبه مغز است و در اینده کودک انگیزه های لازم برای زندگی را نخواهد داشت او فردی می شود که چون غریزه گرسنگی را در او بدون بر انگیخته شدن گرسنگی اقناع کردیم در کودکی او دیکتاتوری کوچک و در اینده او فردی زیادی طلب پرتوقع بدون اعتماد بنفس می شود
بچه را از درون رحم مادر با اسمش اشنا کنید
. در احادیث دینی بر این مساله تاکید شده که اسم فرزندانتان را قبل
از تولد انتخاب کنید. حال که با پیشرفت علم و استفاده از سونوگرافی می توان به جنسیت
بچه پی برد والدین از همان آغاز هفته دوازدهم و چهاردهم با تعیین اسم بچه باید با
او حرف بزنند برایش قصه بخوانند.
سیستم شنوایی جنین در رحم مادر فعال بوده و جنین دارای حافظه شنوایی است. کودکی که از دوران جنینی صدای والدینش را در قالب شعر و قصه شنیده است و والدین او را با نام خودش مخاطب قرار می دهند سیستم اعصاب شنوایی و گفتاری بهتر تکامل بافته و هم باعث می شود در زمان شیرخواری و کودکی و جوانی با شنیدن نام خود از طرف والدین به سرعت به فرمان داده شده از طرف والدین واکنش نشان بدهند این امر باعث کنترل تربیت بهتر کودک خواهد شد
امام علی (ع): هر کس در خوردن به کم بسنده کند، سلامتش بیشتر می شود و اندیشه اش به سامان می رسد. (غررالحکم ، ح8803، عیون الحکم و المواعظ ، ص 437 ،ح7559)
کودکی که در چهار سالگی بتواند شکمش را نگاه دارد فردی است که در اینده چاق نمی شد معتاد نمی شود ترک تحصیل نمی کند و زندگی شاد و خوشبختی دارد
بیش از 45 سال پیش، در ایالات متحده آمریکا در آزمایشی به نام Stanford marshmallow experiment کودکان چهار تا شش ساله را مورد آزمون قرار دادند. آزمون چنین بود که در یک اتاق خالی، روی یک کیز، یک عدد کلوچه گذاشته و به کودک گفتند که می تواند آن را بخورد. ولی اگر 20 دقیقه صبر کند و آن را نخورد، می تواند دو عدد کلوچه دریافت کند.
کودکانی که خویشتنداری شکمی نداشتند در بررسی های سالهای بعد معلوم شد که الکی یا معتاد شده و از آنها هم تحصیلات عالیه ای برخوردار نشده، در زندگی خصوصی و ازدواج ناموفق بوده و از بیماریهای مختلفی رنج می بردند. اما کودکانی که خویشتنداری شکمی کردند در تحقیقات دهه های بعد و در بزرگسالی جوانانی با پشتکار بسیار و سعادتمند شده بودند. این آزمایش نشان می دهد خویشتنداری شکمی را باید از همان دو سال اول به کودکان آموخت. در غیر این صورت درآینده باید منتظر ورود جوانانی به جامعه باشیم که یا به علت اضطراب معتاد می شوند یا جوانان افسرده ای هستند که آسیب های زیادی آنها را تهدید می کند
در کتاب «توحید مفضّـل» آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند:
ای مفضل! از منافع گریه کودکان نیز آگاه
باش. بدان که در مغز کودکان رطوبتی است که اگر در آن بماند بیماریها و
نارساییهای سخت و ناگوار به او رساند؛ مانند نابینایی و جز آن. گریه، آن
رطوبت را از سر کودکان سرازیر و بیرون می‌کند و بدین وسیله، سلامتی تن، و
درستی دیدۀ ایشان را فراهم می‌آورد. پدر و مادر از این راز آگاه نیستند و
مانع آن می‌شوند که کودک از گریه‌اش سود ببرد. اینان همواره در سختی
می‌افتند و می‌کوشند که او را ساکت کنند و با فراهم کردن خواسته‌هایش از
گریه بازش دارند، ولی نمی‌دانند که گریه کردن به سود اوست و سرانجام نیکی
پیدا می‌کند.
ما امروزه طبیعت را به املاح سمی و فلزات سنگین الوده کرده ایم این مواد از داخل رحم درون مغز کودکان انباشته می شود تنها راه خروج ان گریه کردن نوزادن است
ما امروزه طبیعت را به املاح سمی و فلزات سنگین الوده کرده ایم این مواد از داخل رحم درون مغز کودکان انباشته می شود تنها راه خروج ان گریه کردن نوزادن است
امروزه
ثابت شده است یکی از دلایل تکانشگری عصبی و بیش فعالی باقی ماندن املاج
سنگین در مغز کودکان است که باعث ایجاد اختلالات عصبی می شود و تنها راه
خروج و دفع ان از مغز بوسیله گریه کردن نوزادان است
یکی دیگر از مسائل قابل توجه دراهمیت شیر دادن صحیح به نوزادان و کودکان افزایش سیستم ایمنی بدن آنهاست. تقوت سیستم ایمنی نوزادان و کودکان آنها را از ابتلا به بسیاری از بیماریهای عفونی در امان نگاه می دارد. یکی از مهمترین اعضای بدن کودک که درمعرض عفونت قرار دارد ریه کودکان است. با گریه کردن حجم ریه افزایش یافته و خون رسانی به شکل موثرتری انجام می گیرد.
بنابراین، قسمت های تحتانی ریه که خون رسانی کمتری دارند و مستعد عفونت هستند باز شده و زمانی که کودک می خواهد گریه کند حجم سینه افزایش می یابد تا صدا از حنجره کودک خارج شود. تکرار چنین وضعیتی به معنای یک فیزیوتراپی و ورزش دادن به ریه کودک است .
بعلاوه
انکه به علت تحریک ناحیه حنجره تارهای صوتی کودک تکامل بهتری پیدا می
کنند و در اینده از احن و گفتار انها دارای صوت بهتری است و بعلت تکامل
بهتر حنجره احتمال اینکه نوزاد بعلت بالا اوردن شیر و ورود ان به ریه
باعث کاهش عفونت تنفسی شود این امر موجب کاهش سندرم مرگ ناگهانی در
نوزادان sids می شود که در خواب دچار بازگشت شیر به داخل ریه و خفگی انها می
شود است
تقویت عضلات تنفسی به معنای کاهش عفونت است در نتبجه ریه کامل شده و کودکان
کمتر به آسم و تنگی نفس و لوزه سوم مبتلا نمی شوند. هنگامی که خون به ریه
کودک برسد با ریه قوی می شود. در یک ریه قوی میکروبها دیگر لانه گزینی نمی کنند.
در نتیجه کودک بیمار نشده و نیازی به مصرف انتی بیوتیک نداریم یکی از مسائلی که این روزها به وفور مشاهده می شود استفاده بیش از حد ا آنتی بیوتیکها برای درمان بیماری ها در کودکان است. مصرف انتی بیوتیک زیاد در کودکی باعث ایجاد شگستگی کروموزمی در اطفال می شود که این تغییرات کروموزمی علل عمده در ایجاد بروز بیماری های چون افسردگی، هراس، و اضطراب کودکان ما در بزرگسالی است
بی تردید اگر هر یک از ما به شدت گرسنه باشیم با دیدن غذا با ولع کامل آن را می خوریم و تا مدتی که سیر هستیم میلی به خوردن غذا نداریم. و کودک با خواب بهتر و بمدت بیشتر باعث تحریک هورمون رشد بیشتر ی می شد
امروزه علم ثابت کرده است کودکان و نوزادانی که با ولع کامل و در حالت گرسنگی شیر می خوردند و مادر برای شیر دادن انها را بغل کرده اما کمی انها را منتظر نگاه می دارد و بعدا شیر می دهد بهتر هم سیر می شوند و هم عضلات ناحیه صورت و مری آنها تقویت شده و شکل و صورت بهتری به خود می گیرد. شیر خوردن در زمان گرسنگی و بطور کامل باعث تحریک عضلات مری کودکان شده و قدرت اسفنکتر مری به معده افزایش می یابد و این امر از رفلکس و بازگشت اروغ زدن کودک می کاهد افزایش قدرت عضلات ناحیه مری در کودکی و اسفتکتر بین مری و معده باعث می شود در اینده کودک ما دچار سوزش سر دل و رفلاکس نشده که ریسک سرطان مری کاهش می یابد لاکتوفرین موجود در شیر مادر از طریق اشک وارد بینی و نواحی دهان و ابتدای مری شده و بعلت داشتن اهن قدرت دفاع در برابر عفونت های چشمی و یا دهانی و برفک دهان را کاهش در ضمن اینکه قسمت های از سیستم گوارشی را در برابر عفونت ها محافظت می کند
از لحاظ روانی کمی گرسنه نگاه داشتن کودک به نوعی تمرین صبر و تحمل استرس در بزرگسالی است
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:
وقتی بچه زیاد گریه کند، برای او تعویذ و سبب محافظت است. (بحار الانوار، ج56، ص194)
پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) در بدو تولد یتیم بود. قرار بود او گل سر سبد آفرینش و الگوی تکامل یافته اخلاقی باشد. باید به گونه ای رشد می یافت که از همه جهت کامل باشد. از این رو به خواست خداوند، کودک از مادر گرفته شد. زمانی که حضرت محمد (ص ) زاده شد مادرش دچار غم مرگ شوهرش بود و بیش از هفت روز به حضرت شیر نداد چرا که زنی که شوهرش را از دست داده، است تمامی مهر خود را به کودکش می دهد. چنین مادری با چسباندن بچه به آغوشش به او اجازه گریه کردن و گرسنه ماندن نمی دهد. همین شرایط موجب می شود که کودک بعلت تغذیه مداوم و غیر ضرروری بدون گریه کردن بعدا ها دچار بیماریهای روحی روانی متعددی شود. از این رو پیامبر اسلام در حالی که در عربستان فطعی و کم غذایی رواج پیدا کرده بود به دست حلیمه بنی سعد سپرده شد. زنی که خود کودکی داشت که باید هم به او و هم به محمد (ص) شیر می داد. همچنین او مسوولیت امور خانه را هم بر عهده داشت. او آنقدر کار داشت که وقتی حضرت محمد (ص) گرسنه می شد و گریه می کرد، بلافاصله کارش را قطع نمی کرد تا به او شیر بدهد. پیامبر این چند دقیقه گریه میکرد. گریه در زمان گرسنگی علاوه بر پاک کردن مغز از مواد سمی با ترشح ماده ای به نام سروتونین در زمان گرسنگی از روده باعث تکامل سیستم عصبی انسان و افزایش عقل و هوش و کاهش اضطراب در اینده انسان می شود حضرت محمد (ص) بعدها فرمود: "من بچه هایی که گریه می کنند را دوست دارم. بچه ای که گریه کند به بهشت می رود و شاید منظور ان حضرت از بهشت به معنی داشتن زندگی خوب در هر دو دنیا باشد ."
مغز انسان در دوسال اول زندگی 75 در صد تکامل پیدا می کند و سیستم شنوایی نوزاد از ماه اول تا ماه 6 دائم در تغییر و تکامل است متاسفانه یکی از مسائل و مشکلات امروز خانواده ها با کودکان عدم توجه آنها به صحبت های والدین و عدم درک کلمات است. این مساله باز می گردد به اینکه والدین در دوران بارداری و شش ماه اول زندگی نوزاد با او حرف نمی زنند و یا کم حرف می زنند. سیستم شنوایی کودکان در شش ماه اول عمرشان تکمیل می شود. مادرانی که با نوزادان خود حرف نمی زنند و به نوزاد اجازه گریه کردن نمی دهند موجب نقص در ارتباط کلامی در فرزندانشان می شوندکودک باید در زمان گرسنگی گریه کند زیرا گرسنگی با ازاد کردن سروتونین و صدای گریه از طریق گوش باعث می شود سیستم عصبی شنوایی و کلامی کودک کامل شود
یکی از افتخارات حضرت محمد (ص) این بود که خود را فصیح ترین مرد عرب می دانست زیرا او در دو سال اول زندگی در قبیله بنی سعد که دارای بیشترین شاعرات عرب بودند دوران شیرخواری را طی کرد و بدون شک ارتباط و شنوایی افرادی که در ان قبیله بودند روی تکامل سیستم شنوایی و گفتاری و بلاغت ایشان موثر بوده است .
نقص در ارتباط کلامی در آینده بر روی دوست یابی و درک مفاهیم این افراد تاثیر می گذارد. بنابراین، باید گفت گریه کردن بچه و شنیدن صدای خودش عامل مهمی است که در شش ماه اول عمر کودک باید بدان توجه کرد. باید به بچه اجازه داد تا گریه کند.
گریه ابزار کودک برای اعلام این که گرسنه است یا جایش را تر کرده می باشد اگر مادر زودتر از حد معین با شیر دادن زیاد این غریزه را از کار بیندازد کودک از ابزار گریه کردن برای دریافت چیزی های بیشتری مثل توجه بیشتر استفاده می کند این کار به معنی اختلال در سیستم پاداش و تنبه مغز است و در اینده کودک انگیزه های لازم برای زندگی را نخواهد داشت او فردی می شود که چون غریزه گرسنگی را در او بدون بر انگیخته شدن گرسنگی اقناع کردیم در کودکی او دیکتاتوری کوچک و در اینده او فردی زیادی طلب پرتوقع بدون اعتماد بنفس می شود
بچه را از درون رحم مادر با اسمش اشنا کنید
سیستم شنوایی جنین در رحم مادر فعال بوده و جنین دارای حافظه شنوایی است. کودکی که از دوران جنینی صدای والدینش را در قالب شعر و قصه شنیده است و والدین او را با نام خودش مخاطب قرار می دهند سیستم اعصاب شنوایی و گفتاری بهتر تکامل بافته و هم باعث می شود در زمان شیرخواری و کودکی و جوانی با شنیدن نام خود از طرف والدین به سرعت به فرمان داده شده از طرف والدین واکنش نشان بدهند این امر باعث کنترل تربیت بهتر کودک خواهد شد
امام علی (ع): هر کس در خوردن به کم بسنده کند، سلامتش بیشتر می شود و اندیشه اش به سامان می رسد. (غررالحکم ، ح8803، عیون الحکم و المواعظ ، ص 437 ،ح7559)
إنَّ اللّهَ عز و
جل یَقولُ : وَضَعتُ خَمسَةً فی خَمسَةٍ و َالنّاسُ یَطلُبونَها
فی خَمسَةٍ فَلا یَجِدونَها : وَضَعتُ العِلمَ فِی الجوعِ
وَ الجَهدِ وَ النّاسُ یَطلُبونَهُ بِالشّبعَةِ وَ الرّاحَةِ فَلا
یَجِدونَهُ؛
خداوند عز و جل
مى فرماید : «پنج چیز را در پنج چیز نهادم ؛ امّا مردم، آنها
را در پنج چیزِ دیگر مى جویند و نمى یابند : دانش را در گرسنگى
و رنج و تلاش قرار دادم، در حالى که مردم آن را در سیرى و
آسایش مى جویند. در نتیجه آن را نمى یابند.
خویشتنداری جنسی ابتدا از خویشتنداری شکمی شروع می شود کودکی که در چهار سالگی بتواند شکمش را نگاه دارد فردی است که در اینده چاق نمی شد معتاد نمی شود ترک تحصیل نمی کند و زندگی شاد و خوشبختی دارد
بیش از 45 سال پیش، در ایالات متحده آمریکا در آزمایشی به نام Stanford marshmallow experiment کودکان چهار تا شش ساله را مورد آزمون قرار دادند. آزمون چنین بود که در یک اتاق خالی، روی یک کیز، یک عدد کلوچه گذاشته و به کودک گفتند که می تواند آن را بخورد. ولی اگر 20 دقیقه صبر کند و آن را نخورد، می تواند دو عدد کلوچه دریافت کند.
کودکانی که خویشتنداری شکمی نداشتند در بررسی های سالهای بعد معلوم شد که الکی یا معتاد شده و از آنها هم تحصیلات عالیه ای برخوردار نشده، در زندگی خصوصی و ازدواج ناموفق بوده و از بیماریهای مختلفی رنج می بردند. اما کودکانی که خویشتنداری شکمی کردند در تحقیقات دهه های بعد و در بزرگسالی جوانانی با پشتکار بسیار و سعادتمند شده بودند. این آزمایش نشان می دهد خویشتنداری شکمی را باید از همان دو سال اول به کودکان آموخت. در غیر این صورت درآینده باید منتظر ورود جوانانی به جامعه باشیم که یا به علت اضطراب معتاد می شوند یا جوانان افسرده ای هستند که آسیب های زیادی آنها را تهدید می کند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر