مسکالین ( NESCALINE ) ، نوعی ماده توهم زا است
مسکالین NESCALINEنامهای متداول: peyote, big chief, cactus buttons
نام خیابانی
Mescalin Peyote مسکالین
دوز مصرفی
500-200 میلی گرم
طریقه مصرف شکل
خوراکی کریستال طبیعی
گروه دارویی: توهم‌زا
مسکالین یا همان کاکتوس مسکال یک کاکتوس کوچک و بدون خار با نام علمی Lophophora williumsii است که ترکیب اصلی آن مسکالین و از مواد توهم زا است.
در گذشته های دور، کاکتوس مسکال به عنوان بخشی از آیین های مذهبی توسط بومیان شمال مکزیک(شمن ) و جنوب غرب آمریکا مصرف می شد.
مسکالین ماده اصلى و فعال کاکتوس است (معمولا این کاکتوسها به نام پیوت معروفند) که قرنهاست به عنوان دارویى سحرآمیز براى درمان دردها مصرف می شود. نحوه تهیه آن به این صورت است که تکه هایى از قسمت فوقانى این گیاه را بریده و پس از خرد کردن می جوند و یا با ساییدن آن را به صورت پودر درآورده و با ریختن به داخل کپسول، مورد استفاده قرار میدهند.
بخش فوقانی این کاکتوس که بالای سطح زمین قرار می گیرد و به آن تاج کاکتوس می گویند از قسمت های دکمه مانند نامتقارنی تشکیل شده که آنها را از ریشه جدا کرده و سپس خشک می کنند، معمولا این دکمه ها جویده یا در آب خیسانده می شوند که مایع حاصل از آن سکرآور است.
دوز توهم زایی مسکالین ۵/۰ – ۳/۰ گرم بوده که اثر آن تا ۱۲ ساعت باقی می ماند.
کاکتوس مسکال با ایجاد توهمات بصری شدید برای فرقه های بومی حایز اهمیت بود که اثرات آن همانند علایم بیماری روانی ناشی از مصرف مواد شیمایی مشابه به نظر می رسد.
کاکتوس Sanpedro با نام علمی Trichocereus/pechanoi بومی ارتفاعات آند در پرو و آمریکای جنوبی است.
کاکتوس سن پدرو چیست .
کاکتوس سن پدرو که به نام تریکوسروس پاچانوا نیز نامیده می شود یک کاکتوس خود رو در نواحی کوه های اند کشور پرو است .
این کاکتوس بسیار مقاوم و سریع رشد است .هر سال حدود ۳۰ سانتی متر رشد می کند و می تواند به ارتقاع ۶ متر هم برسد .
دارای ۶ تا ۸ پره در اطراف خودش است .قدمت مصرف ان به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می رسد .
شمن ها و جادوگران پرو از ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح از ان در مراسم های مذهبی استفاده می کردند .نقاشی های درون غار در پرو نشان که مربوط به ۱۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است مصرف انرا در بین اقوام پرو نشان می دهد .
نام سن پدرو بعد از ورود اروپاییان به امریکا و مسیحی شدن انها بر روی این کاکتوس گذاشته شد .زیرا سنت پیتر مقدس که اقوام پرو و امریکایی جنوبی را مسیحی کرد ابراز داشته بود که او نگه دارنده کلید (اسمان )بهشت است و چون مردم اند با استفاده از این کاکتوس خود را در بهشت(اسمان ) می دیده اند نام این کاکتوس را کلید(اسمان ) بهشت به نام سنت پیتر .به لحجه خودشان سن پدرو نامیده اند .
کشت این کاکتوس در امریکا .استرالیا .سوئد .المان .نیوزلند .نروژ.قانونی است .
بیشترین ماده مخدر کاکتوس سن پدرو مسکالین و فعال کنند های گیرنده سروتونین است .
همانند کاکتوس مسکال ترکیب فعال و اصلی آن مسکال (نوعی آلکالوئید سمی) است.
این کاکتوس را تقریبا از همه جا و حتی از طریق اینترنت هم می توان خریداری کرد.
این ماده ی توهم زا هرچند مصرف قابل توجه ی در ایران نداشته است اما جدیدا توسط مسافران از خارج از کشور وارد ایران شده است .
که ازکاکتوس کوچک هویجی شکل بدست می آید . در بیابان مکزیک و آ مریکا یافت می شود و به صورت قانونی در برخی از مناطق ایالات متحده به عنوان قسمتی از جشنهای مذهبی به وسبله اعضای مسیحی بومی آمریکائی ممصرف می شود .
به طور معمول کاکتوس را قطعه قطعه کرده خشک می کنند و برای مصرف آنرا جویده و سر انجام می بلعند . بعد از خوردن آن تهوع شایع است . مسکالین باعث توهم های بینائی می گردد . مسکالین به صورت مصنوعی به شکل کریستال های نمک تولید می شود .
مسکالین از روده جذب خون می شود . نیمه عمر آن حدود ۲ ساعت و مدت اثر آن ۸ تا ۹ ساعت است . مقدار مرگ آور آن حدود ۱۰ تا ۳۰ برابر مقدار آن است و خطر مسمومیت آن از سایر توهم زاها بیشتر است .
از آنجا که تهیه مسکامین به روش صنعتی هم امکان پذیر است، غالبا در کپسول هایی که به عنوان اکستازی به فروش می روند، یافت می شود.
همچنین عوارضی عمومی آن شامل: خیال بافی با درجه های مختلف، توهم، سردرگمی، ناهماهنگی و گیجی است.
مسکالین نیز همانند LSP و اکستازی موج افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و افزایش درجه حرارت بدن می شود.
● قدرت اعتیادآوری:
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، مسکالین قدرت اعتیادآوری کم دارد. موجب وابستگی فیزیکی نمی‌شود و معمولاً وابستگی روانی نیز بوجود نمی‌آورد. بعد از چند روز مصرف مسکالین، شخص مصرف کننده نسبت به مقدار بیشتر آن مقاوم میشود و بدین ترتیب برای استعمال منظم و روزانه آن بی‌میل میشود.
● نحوه مصرف:
از راه دهان به صورت کپسول یا به شکل جوانه‌های کاکتوس است که تازه یا خشک شده آن را می‌خورند یا به صورت چای می‌نوشند یا همراه با ماری جوانا دود می‌کنند. نحوه مصرف دیگر از راه دهان به صورت کپسول یا به شکل جوانه‌های کاکتوس است . و لی بهترین راه به صورت مایع است .
● قدرت اعتیادآوری:
مسکالین قدرت اعتیادآوری دارد.
موجب وابستگی فیزیکی نمی‌شود و معمولاً وابستگی رواحی و روانی دارد . بعد از چند روز مصرف مسکالین، شخص مصرف کننده نسبت به مقدار بیشتر آن مقاوم میشود و بدین ترتیب برای استعمال منظم و روزانه آن بی‌میل میشود. و به دلیل بروز ناراحتی گوارشی شخص از مصرف مداوم ان خود داری می کند و نوعی تنفر از ان پیدا می شود .
● استفاده‌های مجاز:
سرخپوستان مکزیکی بیش از ۲۰۰۰ سال پیش جوانه‌های کاکتوس را مصرف می‌کرده‌اند. مصرف این ماده یک نوع رسم مذهبی بود ودارویی برای شفای بسیاری از زخم‌ها و برونشیت گرفته تا ضعف دید به شمار می‌آمد.
● تأثیرات موقت:
مسکالین ادراک بینایی و شنوایی را تغییر می‌دهد اگر چه توهمات واقعی بندرت ایجاد می‌شوند. اشتها براثر این دارو کاهش می‌یابد. اثرات ذهنی ناخوشایند بویژه در افراد نگران یا
افسرده ممکن است بوجود آید.
کاکتوس می‌تواند اثرات دیگری نیز داشته باشد که از چند ماده فعال موجود (بجز مسکالین) در آن بوجود می‌آید. مواد شیمیایی شبه استریکنین می‌تواند موجب تهوع، استفراغ و گاهی لرز و تعریق شوند.
● تأثیرات طولانی مدت و خطرات آن:
اثرات طولانی مسکالین به درستی مورد تحقیق قرار نگرفته‌اند. این دارو می‌تواند خطر اختلالات ذهنی را بویژه در کسانی که دچار مشکلات روانی هستند افزایش دهد. مطالعات نشان داده‌اند که بعد از مصرف، مسکالین بیشتر در کبد تجمع می‌یابد (غلظت آن در کبد بالا می‌رود) تا در مغز و بنابراین ممکن است برای کسانی که ناراحتی کبد دارند خطرناک باشد.
● علایم مصرف مسکالین عبارتند از:
گشادی مردمک چشم، تعریق زیاد، یاوه گویی و سردرگمی.
● نشانه‌های سوء مصرف:
نشانه‌های سوء مصرف مسکالین یا کاکتوس ممکن است آشکار نباشند. گاهی اوقات انزوا، عدم تعیین جهت و پریشان حواسی می‌تواند در فرد ظاهر شود.
● تداخل دارویی:
ترکیب کاکتوس و الکل خطرناک است و اختلالات ذهنی را بدنبال دارد که می‌تواند منجر به عدم تشخیص جهت، رفتارهای خشونت بار ترس و گاهی استفراغ شود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر