مقدمه:
از علل شناخته شده ضايعات قلبی عروقی ناشی از ديابت، افزايش آنزيم
مبدل آنژيوتانسينACE)) و كاهش نيتريك اكسايد(NO) در سرم مي باشد. در اين
مطالعه اثر هارمين بر ميزان فعاليت آنزيم ACE و همچنين ميزان توليد
نيتريك اكسايد در ديابت مورد بررسي قرار گرفت.
روشها: در اين مطالعه از ۱۸ موش در سه گروه
کنترل ،ديابتی و ديابتی درمان شده با هارمين استفاده گرديد. از
استرپتوزوسين (STZ ) جهت ديابتی کردن موشها استفاده شد. پس از درمان
موشهای ديابتی شده با هارمين به مدت سه هفته، ميزان ACE سرم به روش HPLC
اندازه گيري گرديد. ميزان فعاليت نيتريك اكسايد نيز به روش گريس اندازه
گيري گرديد. از آزمون t-student، در مقايسه نتايج استفاده شد.
يافتهها: ميزان فعاليت ACE سرم در گروه
ديابتی نسبت به كنترل افزايش معني داري را نشان داد كه در گروه درمان شده
توسط هارمين به ميزان معني داري كاهش يافت (۰۵/۰( P<. ميزان NO در سرم
موش های ديابتی گروه ديابتي نسبت به کنترل بطور معنيداري كاهش يافت. ميزان
اين کاهش 50% بوده (۰۱/۰ P<) كه در گروه درمان شده توسط هارمين موجب
افزايش معنيدار ميزان نيتريك اكسيد (NO) گرديد بطوريكه ميزان آن به حد
تقريبي كنترل برگشت (۰۵/۰ P<).
نتيجهگيري: از مطالعه اخير ميتوان چنين
نتيجهگيري نمود كه هارمين ازطرفي موجب كاهش فعاليت آنزيم ACE و از طرف
ديگر موجب افزايش و نرمال شدن ميزان NO در سرم گروه درمان شده با هارمين
ميگردد كه شايد هارمین بهبود عواقب قلبي و عروقي ناشي از ديابت موثر باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر