دانشمندان
دانشگاههای «ادینبورگ» و «کمبریج» اخیرا مدعی شدهاند که تجربه خروج روح از بدن، تنها یک حیله ذهنی است که با سناریوهای مشابه و رایج، توسط مغز
برای درک مفهوم روند مرگ ایجاد میشوند.
این دانشمندان به بررسی تغییرات مغزی که موجب احساسات خاص مرتبط با تجربیات نزدیک به مرگ میشوند، پرداختند. به گفته «کارولین وات» از محققان این پژوهش، یکی از دیدگاههای مشترک که در آن یک نور درخشان آنها را به زندگی پس از مرگ منتقل میکند، احتمالا در پی مرگ سلولهایی رخ میدهد که بدن برای پردازش نور ثبت شده توسط چشمها و تبدیل آنها به تصاویر استفاده میکند.
به گفته «وات»، این تصورات در پی تلاش مغز برای درک تجربهای غیرمعمولی که با آن روبهرو میشود، بروز میکند. از سوی دیگر، هورمون نورآدرنالین که در زمان تنش و آسیب منتشر میشود، میتواند در پشت احساس عشق و صلحی باشد که فرد در زمان نزدیک شدن به مرگ تجربه میکند.
دکتر سام پرنیا، محقق دانشگاه «ساوثهامپتون» که از مجربترین دانشمندان در خصوص تجربیات نزدیک به مرگ است و حدود سه سال به جمعآوری تجربیات نزدیک به مرگ بیماران بیمارستانها پرداخته است، میگوید: قابلیت ردیابی چیزی از مغز به این معنی نیست که این اتفاق واقعی نیست.
هر تجربه چه نزدیک به مرگ یا تجربیات دیگر، مانند افسردگی، شادی و عشق، با واسطهگری مغز ایجاد میشوند.
در حقیقت، بسیاری از تجربیات از بخشهای مشترک مغزی استفاده کرده و از این رو تولید مجدد آنها امر عجیبی نیست.
شناسایی این نواحی یا تولید مجدد آنها، به معنی غیرواقعی بودن تجربیات نیست.
ما در مورد افسردگی، شادی و عشق، کلام غیرواقعی را به کار نمیبریم. وی افزود: علاوه بر این، بسیاری از افراد، تجربه دیدن اتفاقات را در زمانی داشتهاند که مغز آنها کاربری نداشته است؛ مانند ایست قلبی! این وقایع با تغییرات مغزی قابل توضیح نیست؛ چرا که مغز در این زمان از کار افتاده است.
opium.site: تجربه مرگ و خروج روح از بدن با کتامین(کتالار ) -
opium.site: تجربه مرگ و خروج روح از بدن با دی متیل تریپتامین
opium.site: آلدوس لئونارد هاکسلی و درهای ادراک بهشت و دوزخ با مسکالین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر