ترامادولبا تشکر از دکتر سیفی
در دو سال اخیر ۱۸ بیمار بعلت سوء مصرف ترامادول یا قطع مصرف این دارو مراجعه نموده اند.
این افراد مردان ۱۸ تا ۳۳ ساله بودند که در ۹ مورد تشنج منتشر شدید به فاصله حدود ۲ ساعت پس از مصرف ۳ تا ۱۰ قرص ترامادول ۱۰۰ میلی گرم پدید آمده بود.
این افراد بطور گاه و بیگاه در گذشته ترامادول مصرف می کردند ولی به ترامادول اعتیاد نداشتند.
در ۷ نفر دیگر به دنبال یک یا دو روز قطع ترامادول، تشنج ظاهر شده بود. این افراد روزانه سه تا بیست قرص ترامادول را حداقل بمدت ۳ ماه مصرف کرده بودند. دو مورد دیگر که بدنبال مصرف مقادیر زیاد ترامادول با وقفه تنفسی و مرگ مغزی در بیمارستان بستری بودند ویزیت بعمل آمده بود.
ترامادول چیست
امروزه هر بیمار جوان که با تشنج بدون علت مشخص مراجعه کند یا دچار شوک و وقفه قلبی تنفسی بشود در وحله اول سوء مصرف یا قطع ترامادول را باید در نظر گرفت. متاسفانه تهیه این داروی فوق العاده خطرناک و اعتیادآور، بطور آسان برای افراد عادی ممکن بوده و از آن بعنوان تفنن یا جایگزین سایر مواد اعتیادآور استفاده می کنند.
ترامادول
هیدروکلراید ترامادول پودر سفید کریستال تلخ بی بو است. در کشورهای غربی مخلوط ترامادول ۵/۳۷ میلی گرم با آستامینوفن ۳۲۵ میلی گرم تحت نام Ultracet مورد مصرف است. این دارو از ترکیبات اوپیوم بوده بصورت سنتتیک تهیه شده است. اثر آن روی مراکز عصبی بوده، با قرار گرفتن روی گیرنده های اوپیویید مغز از باز جذب سروتونین و نورآدرنالین جلوگیری می کند. مثل سایر ترکیبات تریاک علاوه بر اثر ضد درد باعث گیجی، خواب آلودگی، تهوع، یبوست، تعریق و خارش می شود. با خوردن ۱۰۰ میلی گرم ترامادول سطح خونی دارو در دو ساعت به حداکثر می رسد. حدود ۲۰ درصد ترامادول به پروتئین خون بسته می شود. ۳۰ درصد ترامادول بصور تغییر نیافته و ۶۰ درصد آن بصورت متابولیتهای شکسته شده در کبد از راه ادرار دفع می شود. در ۷ درصد مردم بعلت کمبود نهادی آنزیم سیتوکروم میزان شکسته شدن دارو ضعیف بوده و سطح خونی دارو ۲۰ درصد بیش از میزان مترقبه است. داروهایی مثل فلوکستین و آمی تریپ تیلین که مانع فعالیت آنزیم سیتوکروم می شوند شکسته شدن دارو را از این طریق کم می کنند. مصرف همزمان داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین و مهارکننده منوآمینواکسیداز موجب تشدید عوارض دارو و گاها سندرم سروتونین می گردند. نیمه عمر دفع دارو ۵ تا ۶ ساعت بوده در افراد با نارسایی کلیه و کبد و افراد پیر مقادیر کمتر دارو قابل تحمل است. موارد مصرف ترامادول برای تسکین درد به مدت کمتر از ۵ روز و به مقدار ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم هر ۸ ساعت تجویز می شود.
موارد منع مصرف:
در افراد با سابقه حساسیت به ترامادول و ترکیبات تریاک، و نیز مواردیکه بیمار هرگونه مسمومیت اعم از الکل، خواب آورها، مسکن ها، داروهای روان گردان و ضد افسردگیها داشته باشند نباید تجویز گردد.
خطرات مصرف ترامادول
تشنج: حتی با مصرف مقادیر درمانی دارو، تشنج در بعضی افراد مشاهده می شود. با مقادیر بیشتر دارو احتمال بروز تشنج بیشتر است. مصرف توام آن با مهارکننده های باز جذب سروتونین (فلوکستین و سیتالوپرام) و ضد افسردگی های سه حلقه ای (ایمی پرامین، نورتریپ تیلین و آمی تریپ تیلین) و دیگر ترکیبات سه حلقه ای ( پرومتازین)، ترکیبات تریاک، مهار کننده های منواکسیداز (ترانیل سیپرامین)، و نورولپتیک ها احتمال تشنج را افزایش می دهند. در افراد با سابقه صرع، افراد مصدوم ضربه سر، بیماران با اختلال متابولیسم و عفونت های مراکز عصبی و موارد قطع الکل و مواد مخدر، در صورت استفاده از ترامادول احتمال بروز تشنج بیشتر می شود. در صورت درمان مسمومیت ترامادول با نالوکسان هم احتمال بروز تشنج افزایش می یابد.
واکنش آنافیلاکسی
حمله خطرناک و گاهاً کشنده با مصرف اولین دوز دارو حتی به مقدار کم گزارش شده است. علائم مختلف حساسیت از قبیل اسپاسم برونش، آنژیوادم ، آبریزش و خارش و تورم چشم ها و صورت، نکرولیزاپیدرمال سمی و سندرم استیون جانسون مشاهده می شود. این افراد اغلب سابقه حساسیت به کدئین دارند.
دپرسیون تنفسی
تجویز ترامادول به افراد با نارسایی تنفسی و تجویز توام آن با مواد بیهوشی و الکل موجب دپرسیون تنفسی می گردد. در این موارد درمان نالوکسان با رعایت احتمال خطر تشنج بعمل می آید. ترامادول در موارد ضربه سر ، بعلت ایجاد اختلال عمل مرکز تنفسی و با تولید میوز مشکلات بیشتری در کنترل و درمان پدید می آورد.
بیماران سرپایی با مصرف ترامادول در رانندگی و انجام کارهای حساس دچار مشکل می شوند و در مواردیکه مصرف الکل محتمل است نبایستی تجویز شود.
عوارض قطع دارو
با قطع ناگهانی دارو علائم اضطراب، تعریق، بیخوابی، تهوع و لرز، اسهال، درد و گرگرفتگی، ترس و بیقراری، و گزگز انتهاها پیش می آید. لذا قطع دارو باید بتدریج صورت گیرد.
اعتیاد
مصرف ترامادول موجب وابستگی روانی و جسمی شبیه اعتیاد به تریاک می گردد. ترامادول نباید به افراد معتاد و یا با سابقه مصرف ترکیبات تریاک داده شود.
مسمومیت ترامادول
خطر عمده مصرف بیش از حد دارو در افراد معتاد مشاهده می شود که موجب دپرسیون تنفسی و مرگ می گردد.
مصرف ترامادول در افراد مبتلا به صرع
بیمارانی که تحت درمان کاربامازپین هستند از طرفی ترامادول به سهولت در کبد متابولیزه و بی اثر شده و از طرف دیگر صرع را تشدید می کند.
عوارض ترامادول در حاملگی مشخص نشده است لذا در دروان حاملگی و شیردهی نباید تجویز بشود.
ترامادول چیست
اشکال و فرم های دارویی ترامادول
داروها و عواملی که مصرف ان با ترامادول ریسک تشنج را بالا می برد
افزایش تشنج با ترامادول در اعمال جراحی کوچک دهان و دندان
مرگ بر اثر مصرف متابولیت های ترامادول
استفاده از ترامادل در داروهای افزایش دهنده نعوظ خطرناک است
ترامادول قویتر از ماده مخدر مورفین است
مصرف داروهای ترک اعتیاد با ترامادول کشنده است
معتادان به ترامادول ادرار خود را بخورند بیشتر نئشه می شوند ؟O-Desmethyltramadol
Tramadol = SeizuresSerious Reactions with Tramadol: Seizures and Serotonin Syndrome
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر