کوردیسپین/ Cordycepin, or 3'-deoxyadenosine

Cordycepin, or 3'-deoxyadenosine, is a derivative of the nucleoside adenosine, differing from the latter by the absence of the hydroxy group in the 3' position of its ribose part. It was initially 
extracted from the fungus Cordyceps militaris,[but is now produced synthetically.
Because cordycepin is similar to adenosine, some enzymes cannot discriminate between the two. Therefore, it can participate in certain biochemical reactions (for example, be incorporated into an RNA molecule, thus causing the premature termination of its synthesis).
Cordycepin has displayed cytotoxicity against some leukemic cell lines in vitro, and at least one clinical trial of cordycepin as a leukemia treatment is in progress.]
Cordycepin has been found to produce rapid, robust imipramine-like antidepressanteffects in animal models of depression, and these effects, similarly to those of imipramine, are dependent on enhancement of AMPA receptor signaling
قارچ کوردیسپ

محققان دانشگاه ناتینگهام معتقدند پژوهش های آنها می تواند به موثر بودن این دارو کمک کرده و آن را برای درمان گستره وسیع تری از سرطان مثمر ثمر کند.
کوردیسپین که معمولا در طب چینی بکار می رود در اصل از نوع کمیابی از قارچ انگلی بدست می آید که در بر روی کرم پروانه رشد می کند.
نتایج این تحقیقات در نشریه شیمی زیست شناسی منتشر شده است.
قارچ کوردیسپ توسط محققان پزشکی  زمانی مورد بررسی قرار گرفت  که نخستین مقاله های علمی در مورد  ان در سال 1950 منتشر شده بود
. گرچه این دارو امید زیادی را برای درمان سرطان در دل پزشکان زنده کرد، اما این قارچ  به سرعت در بدن از بین می رود. البته  می توان از داروی دیگری برای حفظ دوام کوردیسپین  یا جذب بهتر ان استفاده کرد،اما عوارض جانبی داروی دوم می تواند اثرات مثبت داروی نخست را از بین ببرد.
 چگونگی عملکرد کوردیسپین در سلول های بدن هنوز ناشناخته باقی ماند.
دکتر کورنلیا دومور گفت: کشف ما احتمال بررسی گستره متفاوتی از سرطان ها را فراهم می کند که می توان آنها را با کوردیسپین درمان کرد.
امکان پیش بینی اینکه کدام نوع سرطانها به  درمان با این قارچ  حساس هستند و چه دارویهای سرطان دیگری را می توان بطور موثری با این دارو ترکیب کرد، وجود دارد.
این دانشمندان شیوه ای برای آزمایش میزان تاثیر این داروی جدید در فرمول های جدید و ترکیبات با داروهای دیگر ابداع کرده اند. این کار می تواند مشکل از بین رفتن دارو در بدن را بهتر حل کند. محققان دانشگاه ناتینگهام دو اثر این دارو را بر روی سلول ها مشاهده کرده اند. دوز کم کوردیسپین مانع از رشد غیر قابل کنترل و تقسیم سلولی می شود و دوز بالای آن از چسبیدن سلول ها به یکدیگر جلوگیری می کند و از این طریق رشد سرطان را متوقف می کند. هر دوی این تاثیرات احتمالا ساختار  یکسانی دارند. در  هر صورت ، کوردیسپین در فرایند تولید پروتئین در سلول دخالت می کند. و از این امر می تواند در کاهش رشد سلول های سرطانی استفاده کرد

هیچ نظری موجود نیست: