اثرات ماده مخدر شیشه (متامفتامین ) بر زنان حامله و جنین و نوزادان
برای پی
بردن به عمق تخریب آمفتامین ها هیچ مثالی بهتر از نگاه به یک مادر مصرف کننده شیشه
یا آمفتامین نیست. به ویژه زنان باردار مصرف کننده آمفتامین
هیج
عشقی بالاتر از عشق یک مادر به فرزندش وجود ندارد ولی مصرف آمفتامین باعث از هم
گسیختگی پیوند بیولوژیکی و فیزیولوژیکی یک مادر با فرزندش خواهد شد، چون مادر برای
تامین مصرف خود و به اصطلاح نشئه شدنش دست به هر کاری میزند و مسائل دیگر به اندازه
مصرف موادش برای او اهمیت ندارد، تا جائیکه شاید جان خود و فرزندش را هم به خاطر
مصرف شیشه به خطر بیاندازد.
مصرف
شیشه در مادران باردار در اکثر مواقع منجر به سقط جنین خواهد شد، ولی در غیر این
صورت نوزادانی که به دنیا می آیند، با حالت عصبی غیر نرمال خواهند بود. دو مکانیزم
احتمالی وجود دارد که بارداری با مصرف شیشه را بارداری پیچیده ای میکند و اثرات آن
بر روی نوزاد به دنیا آمده مختلف است. ابتدا در عروقی است که نوزاد توسط آنها تقذیه
میشود، و در مادران بارداری که شیشه مصرف می کنند این عروق به شدت کاهش یافته و
تغذیه نوزاد به صورت کامل انجام نمیگیرد، کاهش این عروق اختلاف در نارسایی کودک را
منجر میشود که با کاهش هرچه بیشتر عروق غذا رسان، نارسایی نوزاد هم بیشتر خواهد شد.
این کاهش جریان خون در نوزاد باعث تغییر شکل قابل توجهی در اندام جنین خواهد شد.
دلیل دوم اثر سمی مستقیم بر مغز جنین در حال رشد است که باعث میشود نوزاد در ماههای
اول زندگی تمایل به خواب تمام وقت دارد.
نوزاد میتواند بسیار کوچکتر از حد طبیعی و متوسط از رحم مادر خارج شود و ناهنجاری
های قلبی، نارسایی مغزی وحتی مرگ جنین از دیگر خطراتی است که نوزاد میتواند در معرض
آن قرار بگیرد، پس از خارج شدن و قدم نهادن در دنیای بیرون هم نوزاد به سختی
میتواند مهارت های لازم برای زنده ماندن خارج از رحم را داشته باشد،مطالعات نشان می
دهد که نوزاد متولد شده با نمره آپگار بسیار پایین (نمره آپگار : ارزیابی سریع نمره
سلامت نوزاد که توسط دکتر ویرجینا آپگار ابداع شده)است و مشکلات مکیدن و بلع دارد
که مانع از تغذیه درست نوزاد شیر خواره میشود، علاوه بر این نوزادان در معرض
آمفتامین ممکن است تا 23 ساعت در روز خواب باشند که به احتمال زیاد میتواند علائم
سندرم محرومیت از آمفتامین باشد که در مصرف کنندگان این ماده هم که در صورت عدم
مصرف خماری را با خواب های طولانی میگذرانند اینگونه است. احساس گز گز و بیزاری از لمس شدن پاها و دستان را خواهد داشت و در
صورت لمس کردن این اعضا به شدت آزار و اذیت میشود. خطر دیگر در مورد مادران است که مادران در حین زایمان یا مدت کوتاهی
پس از آن ممکن است دچار سکته مغزی شوند.
جانی
سیمز روانشاس کودک آمریکایی میگوید : تا کنون به این نتیجه رسیده بودم که نوزادانی
که مادرشان کوکایین مصرف میکنند در بدترین شرایط ممکن قرار دارند ولی اکنون میگویم
که وضعیت آنها از کودکانی که مادرشان آمفتامین مصرف میکنند بهتر
است.
طبق
تحقیقات و پیش بینی های به عمل آمده تاثیر آمفتامین بر روی رشد نوزاد به مراتب از
کوکایین بیشتر بوده و تاثیراتی که بر روی رشد نوزاد میگذارد در حد فاجعه است. شیشه
بر خلاف کوکایین تاثیر سمی بر روی سلول های مغزی - عصبی میگذارد و سطح دوپامین و
سروتونین ناقل های عصبی مغز ( نرو ترانسمیترها ) را به شدت کاهش داده که در تنظیم
مهارت های حرکتی از جمله کنترل رفتار، خشم و کمبود توجه و عاطفه به مشکل خواهد
خورد. به گزارش وزارت بهداشت، درمان و خدمات انسانی آمریکا، که کودکان با رسیدن به
سن هفت سالگی به سطح بالاتری از خشم، رفتار پرخاشگرانه، مشکلات بیشتر در هماهنگی با
محیط، ارتباط برقرار کردن با همسالان و ناکامی در تحصیل خواهند
رسید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر