اثرات زیست محیطی ساخت ماده مخدر متامفتامین (شیشه)
بر طبق داده‌های اخیر«دفتر سیاست‌گذاری سراسری کنترل دارو» هرساله بیش از 12 هزار آزمایشگاه ساخت متامفتامین در آمریکا توقیف می‌شوند.
مواد شیمیایی مورد استفاده در این آزمایشگاه‌ها می‌تواند بر انسان و محیط زیست اثرات مخربی بر جای گذارد. برای مثال، هر 35/28 گرم متامفتامین تولیدشده می‌تواند 141 گرم ضایعات سمی تولید کند و مناطق پیرامون خود را آلوده و غیرایمن سازد.
برخی از مواد شیمیایی مورد استفاده برای تولید متامفتامین‌ها خودشان سمی هستند و وقتی که ترکیب می‌شوند، می‌توانند اثرات انفجاری و سمی شدیدتری ایجاد کنند. بسیاری از مواد شیمیائی مورد استفاده در تولید متامفتامین‌ها مضر هستند و اثرات منفی طولانی‌مدتی بر سلامت فرد و محیط زیست دارند.
متد تولید متامفتامین به طیف وسیعی از تدارکات از جمله مواد شیمیایی به‌ظاهر بی‌ضرر نیاز دارد.
این مواد از اجزایی ساخته می‌شوند که در داروهای بدون نسخه‌ای مثل آلرژی، آسم، سرماخوردگی و سرفه یافت می‌شوند. این مواد عموماً حاوی پزودوافدرین یا افدرین استون، ایزوپروپیل الکل، ید، فسفر و افزودنی‌ها گازی (متانول)، لکه‌برها، سنگ نمک، تینر نقاشی و حلال ها و صافی‌های قهوه هستند. درست است که اکثر این آیتم‌ها واقعا بی‌خطرند، اما وقتی با هم برای تولید متامفتامین استفاده می‌شوند، مواد شیمیایی حاصل می‌توانند باعث مشکلات جدی برای سلامت شود؛ مانند مشکلات تنفسی، برانگیختگی پوست و چشم، سردرد، حالت تهوع و گیجی. حتی قرار گرفتن کوتاه‌مدت و شدید در برابر غلظت‌های بالای برخی از این مواد شیمیایی می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
اکثر ضایعات سمی حاصل از تولید متامفتامین (شیشه) را در توالت‌ها تخلیه می‌کنند یا به عنوان زباله در هتل‌ها یا سایر مراکز اقامتی دور می‌ریزند یا در آبراه‌ها تخلیه می‌کنند. این کار به آلودگی آب آشامیدنی، آبراه‌ها، اتاق‌های هتل، ساختمان‌ها و خانه‌های آپارتمانی منجر می‌شود. این کار افزایش آلودگی محیط زیست را نیز در پی دارد. رها کردن این مواد شیمیایی به این روش خطرناک، باعث خلاص شدن محیط از نتایج سمی آنها نمی‌شود. مواد شیمیایی در دیوارها، کف ساختمان، آب (اگر روی زمین ریخته شده باشد یا در خاک باشد یا در جریان باشد)، فرش‌ها و سایر بافت‌های مسکونی و همین‌طور زمین نفوذ می‌کند.
اغلب آزمایشگاه‌های ساخت آمفتامین در خانه‌ها، آپارتمان‌ها و اتاق‌های هتل/ متل قرار گرفته‌اند. وقتی شما آپارتمان اجاره می‌کنید یا اولین خانه‌تان را می‌خرید، باید در نظر بگیرید که چه کسی قبل از شما در آن زندگی کرده است. شما نمی‌توانید از همسایه‌ای با ظاهر خوب به این نتیجه برسید که خانه شما قبلا یک آزمایشگاه متامفتامین نبوده است. اغلب کسانی که مت امفتامین (شیشه) می‌سازند، در مناطقی این کار را انجام می‌دهند که احساس می‌کنند کارشان مورد توجه قرار نمی‌‌گیرد. در اینجا نکاتی که قبل از رفتن به یک خانه باید در نظر بگیرید را ذکر می‌کنیم:
• با همسایگان صحبت کنید. گاهی اوقات آنها می‌توانند به شما اطلاعات ارزشمندی را در مورد تاریخچه خانه و ماهیت ساکنین سابق آن بدهند.
• با واحد پلیس محلی یا کلانتری شهرتان تماس بگیرید تا دریابید آیا فعالیت به عنوان آزمایشگاه غیرقانونی در منزل صورت گرفته با نه.
• در درون و بیرون خانه، حمام‌ها، سینک‌های ظرفشویی، توالت و دیوارها به دنبال لکه‌های تیره مواد شیمیایی باشید یا اینکه به دنبال بوی آمونیاک بگردید. برخی افراد می‌گویند که بوی ادرار گربه را حس می‌کنند. همچنین در جستجوی بسته‌بندی یا ظرف مواد شیمیایی یا داروهای سرماخوردگی باشید.
• به دنبال گیاهان مرده یا در حال مرگی بگردید که ممکن است در اثر ریخته شدن مواد شیمیایی بر روی آنها به این حالت دچار شده باشند.
به خاطر داشته باشید که مصرف این نوع مواد شیمیایی علاوه بر افراد، اثراتی جدی بر سلامت کل جامعه و محیط زیست بر جا می‌گذارد و سلامت آن را تهدید می‌کند.
برخی از مواد شیمیایی مورد استفاده برای تولید متامفتامین‌ها خودشان سمی هستند و وقتی که ترکیب می‌شوند، می‌توانند اثرات انفجاری و سمی شدیدتری ایجاد کنند. بسیاری از مواد شیمیائی مورد استفاده در تولید متامفتامین‌ها مضر هستند و اثرات منفی طولانی‌مدتی بر سلامت فرد و محیط زیست دارند.
متد تولید متامفتامین به طیف وسیعی از تدارکات از جمله مواد شیمیایی به‌ظاهر بی‌ضرر نیاز دارد.
این مواد از اجزایی ساخته می‌شوند که در داروهای بدون نسخه‌ای مثل آلرژی، آسم، سرماخوردگی و سرفه یافت می‌شوند. این مواد عموماً حاوی پزودوافدرین یا افدرین استون، ایزوپروپیل الکل، ید، فسفر و افزودنی‌ها گازی (متانول)، لکه‌برها، سنگ نمک، تینر نقاشی و حلال ها و صافی‌های قهوه هستند. درست است که اکثر این آیتم‌ها واقعا بی‌خطرند، اما وقتی با هم برای تولید متامفتامین استفاده می‌شوند، مواد شیمیایی حاصل می‌توانند باعث مشکلات جدی برای سلامت شود؛ مانند مشکلات تنفسی، برانگیختگی پوست و چشم، سردرد، حالت تهوع و گیجی. حتی قرار گرفتن کوتاه‌مدت و شدید در برابر غلظت‌های بالای برخی از این مواد شیمیایی می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
اکثر ضایعات سمی حاصل از تولید متامفتامین (شیشه) را در توالت‌ها تخلیه می‌کنند یا به عنوان زباله در هتل‌ها یا سایر مراکز اقامتی دور می‌ریزند یا در آبراه‌ها تخلیه می‌کنند. این کار به آلودگی آب آشامیدنی، آبراه‌ها، اتاق‌های هتل، ساختمان‌ها و خانه‌های آپارتمانی منجر می‌شود. این کار افزایش آلودگی محیط زیست را نیز در پی دارد. رها کردن این مواد شیمیایی به این روش خطرناک، باعث خلاص شدن محیط از نتایج سمی آنها نمی‌شود. مواد شیمیایی در دیوارها، کف ساختمان، آب (اگر روی زمین ریخته شده باشد یا در خاک باشد یا در جریان باشد)، فرش‌ها و سایر بافت‌های مسکونی و همین‌طور زمین نفوذ می‌کند.
اغلب آزمایشگاه‌های ساخت آمفتامین در خانه‌ها، آپارتمان‌ها و اتاق‌های هتل/ متل قرار گرفته‌اند. وقتی شما آپارتمان اجاره می‌کنید یا اولین خانه‌تان را می‌خرید، باید در نظر بگیرید که چه کسی قبل از شما در آن زندگی کرده است. شما نمی‌توانید از همسایه‌ای با ظاهر خوب به این نتیجه برسید که خانه شما قبلا یک آزمایشگاه متامفتامین نبوده است. اغلب کسانی که مت امفتامین (شیشه) می‌سازند، در مناطقی این کار را انجام می‌دهند که احساس می‌کنند کارشان مورد توجه قرار نمی‌‌گیرد. در اینجا نکاتی که قبل از رفتن به یک خانه باید در نظر بگیرید را ذکر می‌کنیم:
• با همسایگان صحبت کنید. گاهی اوقات آنها می‌توانند به شما اطلاعات ارزشمندی را در مورد تاریخچه خانه و ماهیت ساکنین سابق آن بدهند.
• با واحد پلیس محلی یا کلانتری شهرتان تماس بگیرید تا دریابید آیا فعالیت به عنوان آزمایشگاه غیرقانونی در منزل صورت گرفته با نه.
• در درون و بیرون خانه، حمام‌ها، سینک‌های ظرفشویی، توالت و دیوارها به دنبال لکه‌های تیره مواد شیمیایی باشید یا اینکه به دنبال بوی آمونیاک بگردید. برخی افراد می‌گویند که بوی ادرار گربه را حس می‌کنند. همچنین در جستجوی بسته‌بندی یا ظرف مواد شیمیایی یا داروهای سرماخوردگی باشید.
• به دنبال گیاهان مرده یا در حال مرگی بگردید که ممکن است در اثر ریخته شدن مواد شیمیایی بر روی آنها به این حالت دچار شده باشند.
به خاطر داشته باشید که مصرف این نوع مواد شیمیایی علاوه بر افراد، اثراتی جدی بر سلامت کل جامعه و محیط زیست بر جا می‌گذارد و سلامت آن را تهدید می‌کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر