چرا در ایران گروهی از معتادان را نمی توان ترک داد !
این گروه از معتادان قبل از اعتیاد به مواد مخدر اعتیاد به تنبلی و بیکاری دارند و دارای بیماری توقع نابجا هستند .
داستان ساده است و چون اکثرا این مسله در پسران دیده می شود این گونه آغاز می شود .
در یک خانواده تک فرزند پسر یا یکی از پسران که اغلب ته تغاری است از همان کودکی از طرف مادر مورد لطف و محبت بیشتری قرار می گیرد و به اصطلاح او را لوس بار می اورند .
او هر چه می خواهد در دوران کودکی دریافت می کند و حتی زمانی که پدر می خواهد فرزند پسر را تربیت درست بکند مادر با مداخله نابجا از این کار ممانعت می کند .
در این جا مکانیسمی در مغز شکل می گیرد که تا اخر عمر می ماند
پسر هیچگاه سر کار نمی رود و معتاد به تنبلی و بیکاری می شود او درس را در نیمه رها می کند و به دنبال لذت انی می رود و وارد دنیای مواد مخدر می شود و هزینه های تامین مواد را از خانواده تامین می کند او با دوستانی مشابه خود دوستی می کند و این توهم را در بین خواهران و برادران خود ایجاد می کند که مشابه من زیاد هستند و این یک روال طبیعی و دنیای مواد و معتاد است حتی زمانی که ازدواج می کند والدین خرج و مخارج او را می دهند و اکثرا زنی را انتخاب می کند که حکم مادر و همسر هر دو را به عهده داشته باشد این پسر پر توقع از کودکی و رفتارمادر با او طوری در ذهن برادر و خواهر جا می افتد که انها نیز در برابر توقعات نابجای برادر معتاد نه نمی گویند و به خواسته های او تن در می دهند .
بعد از مدتی که والدین و مادر بیمار متوجه اعتیاد فرزندش می شود و به او گیر می دهند او عنوان می کند که می خواهد ترک کند پدر و مادر با کمک فرزندان دیگر او را به مراکز و دکتر های ترک اعتیاد می برند غافل از این که این پسر اصلا خواستار ترک کردن ماده مخدر نیست بلکه برای کاهش مذمت و بر قراری ارتباط با والدین خود برای تامین مالی و ادامه اعتیاد اقدام به این کار می کند .
این پسران معتاد و پرتوقع در زندگی هیچ هدفی ندارند تربیت نادرست از کودکی در انها نهادینه شده است و ترک اعتیاد به تنبلی و بیکاری در انها اگر درمان نشود ترک دادن اعتیاد به مواد مخدر غیر ممکن است .
شخصا در بر خورد با این افراد درمان و ترک انها را ابتدا موکول به کار کردن انها می کنم پدر و مادر فکر می کنند اعتیاد مانع از کار کرد فرزنشان است اما این ذهنیت غلطی است که فرزند معتاد به انها القا کرده است اعتیاد به مواد مخدر هیچ منافاتی با کار کردن ندارد مسله ای که متاسفانه جامعه به ان اگاهی ندارد و همین بهانه خوبی برای این معتادان است که ابتدا می گویند ما ترک کنیم می رویم کار می کنیم غافل از این که کسی که 20 سال کار نکرده است و بهانه ترک کردن او فقط برای کاهش فشارهای والدین و خواهران و برادران است این گونه بیماران را من هرگز قبول نمی کنم زیرا مادر و پدر و خانواده از همان کودکی این پسر را خراب کرده اند و حالا از من می خواهند اعتیاد به ماده مخدر را ترک بدهم اعتیاد کوچکی که در برابر اعتیاد به تنبلی بیکاری و پرتوقعی کاهی در مقابل کوه است .
مصرف کننده ای که کار و زندگی هدفمند دارد انتخاب ما است .
اما یک پسر لوس وننر و پرتوقع که بیکار است و فقط به لذت نشئگی فکر می کند هیچگاه ترک نمی کند ما جامعه و اعتیاد و مسائل مربوط به ان را از بالا نگاه می کنیم اما خانواده و اطرافیان معتاد از یک فضای تنگ و تاریک فقط انچیزی را می بیند که فرزند معتاد به انها نشان می دهد و انها در این توهم می مانند که غیر از تحمل این وضعیت راه دیگری نیست .
باسلام و روز خوش.
سالهاست سوالی در ذهنم بعنوان کسی که 22 سال داره با یک معتاد زندگی میکنه ذهنم رو درگیر کرده و این سوال این هست که چطور فکر میکنید کسی که 22 سال از انواع و اقسام مخدر ها استفاده کرده و هیچ زمانی نیز تصمیم به ترک نگرفته با 21 روز دوا درمانی و مشاوره میتونه سلامتشو به دست بیاره و برمیگرده میتونه سالم میمونه؟
این افسانه رو چرا به خورد مردم میدین چرا با مردم بازی میکنین شاید در 1000000000 معتاد یکیش مثل نمونه ای باشه که شما در توهماتتون دارید؟
چطور معتادی مثل برادر من که سالهاست داره مواد استفاده میکنه میلیارد ها تومن خرج کمپ و روانشناس و غیره کردیم و حالا به مخدر های بدتری رو اورده تو بیست و یک روز ترک میکنه؟
ایا این مسخره نیست؟
چطور معتادانی که من میشناسم و سالهاستتتتتت ترک نرکدن رو باید با پای خودشون روی اسب سفید بیاریم ترک کنن؟این جوابمو بگیرم خیلی جالب میشه. مثل دزدی که دزدی کرده پلیس دنبالش نره و بگن باید با پای خودش بیاد. بیچاره مردم.....
جواب
ایا برادر شما شش ماه کار دائم کرده است !
چرا پزشکان درایران قادر به درمان اعتیاد به مخدرهای صنعتی ...
این گروه از معتادان قبل از اعتیاد به مواد مخدر اعتیاد به تنبلی و بیکاری دارند و دارای بیماری توقع نابجا هستند .
داستان ساده است و چون اکثرا این مسله در پسران دیده می شود این گونه آغاز می شود .
در یک خانواده تک فرزند پسر یا یکی از پسران که اغلب ته تغاری است از همان کودکی از طرف مادر مورد لطف و محبت بیشتری قرار می گیرد و به اصطلاح او را لوس بار می اورند .
او هر چه می خواهد در دوران کودکی دریافت می کند و حتی زمانی که پدر می خواهد فرزند پسر را تربیت درست بکند مادر با مداخله نابجا از این کار ممانعت می کند .
در این جا مکانیسمی در مغز شکل می گیرد که تا اخر عمر می ماند
پسر هیچگاه سر کار نمی رود و معتاد به تنبلی و بیکاری می شود او درس را در نیمه رها می کند و به دنبال لذت انی می رود و وارد دنیای مواد مخدر می شود و هزینه های تامین مواد را از خانواده تامین می کند او با دوستانی مشابه خود دوستی می کند و این توهم را در بین خواهران و برادران خود ایجاد می کند که مشابه من زیاد هستند و این یک روال طبیعی و دنیای مواد و معتاد است حتی زمانی که ازدواج می کند والدین خرج و مخارج او را می دهند و اکثرا زنی را انتخاب می کند که حکم مادر و همسر هر دو را به عهده داشته باشد این پسر پر توقع از کودکی و رفتارمادر با او طوری در ذهن برادر و خواهر جا می افتد که انها نیز در برابر توقعات نابجای برادر معتاد نه نمی گویند و به خواسته های او تن در می دهند .
بعد از مدتی که والدین و مادر بیمار متوجه اعتیاد فرزندش می شود و به او گیر می دهند او عنوان می کند که می خواهد ترک کند پدر و مادر با کمک فرزندان دیگر او را به مراکز و دکتر های ترک اعتیاد می برند غافل از این که این پسر اصلا خواستار ترک کردن ماده مخدر نیست بلکه برای کاهش مذمت و بر قراری ارتباط با والدین خود برای تامین مالی و ادامه اعتیاد اقدام به این کار می کند .
این پسران معتاد و پرتوقع در زندگی هیچ هدفی ندارند تربیت نادرست از کودکی در انها نهادینه شده است و ترک اعتیاد به تنبلی و بیکاری در انها اگر درمان نشود ترک دادن اعتیاد به مواد مخدر غیر ممکن است .
شخصا در بر خورد با این افراد درمان و ترک انها را ابتدا موکول به کار کردن انها می کنم پدر و مادر فکر می کنند اعتیاد مانع از کار کرد فرزنشان است اما این ذهنیت غلطی است که فرزند معتاد به انها القا کرده است اعتیاد به مواد مخدر هیچ منافاتی با کار کردن ندارد مسله ای که متاسفانه جامعه به ان اگاهی ندارد و همین بهانه خوبی برای این معتادان است که ابتدا می گویند ما ترک کنیم می رویم کار می کنیم غافل از این که کسی که 20 سال کار نکرده است و بهانه ترک کردن او فقط برای کاهش فشارهای والدین و خواهران و برادران است این گونه بیماران را من هرگز قبول نمی کنم زیرا مادر و پدر و خانواده از همان کودکی این پسر را خراب کرده اند و حالا از من می خواهند اعتیاد به ماده مخدر را ترک بدهم اعتیاد کوچکی که در برابر اعتیاد به تنبلی بیکاری و پرتوقعی کاهی در مقابل کوه است .
مصرف کننده ای که کار و زندگی هدفمند دارد انتخاب ما است .
اما یک پسر لوس وننر و پرتوقع که بیکار است و فقط به لذت نشئگی فکر می کند هیچگاه ترک نمی کند ما جامعه و اعتیاد و مسائل مربوط به ان را از بالا نگاه می کنیم اما خانواده و اطرافیان معتاد از یک فضای تنگ و تاریک فقط انچیزی را می بیند که فرزند معتاد به انها نشان می دهد و انها در این توهم می مانند که غیر از تحمل این وضعیت راه دیگری نیست .
باسلام و روز خوش.
سالهاست سوالی در ذهنم بعنوان کسی که 22 سال داره با یک معتاد زندگی میکنه ذهنم رو درگیر کرده و این سوال این هست که چطور فکر میکنید کسی که 22 سال از انواع و اقسام مخدر ها استفاده کرده و هیچ زمانی نیز تصمیم به ترک نگرفته با 21 روز دوا درمانی و مشاوره میتونه سلامتشو به دست بیاره و برمیگرده میتونه سالم میمونه؟
این افسانه رو چرا به خورد مردم میدین چرا با مردم بازی میکنین شاید در 1000000000 معتاد یکیش مثل نمونه ای باشه که شما در توهماتتون دارید؟
چطور معتادی مثل برادر من که سالهاست داره مواد استفاده میکنه میلیارد ها تومن خرج کمپ و روانشناس و غیره کردیم و حالا به مخدر های بدتری رو اورده تو بیست و یک روز ترک میکنه؟
ایا این مسخره نیست؟
چطور معتادانی که من میشناسم و سالهاستتتتتت ترک نرکدن رو باید با پای خودشون روی اسب سفید بیاریم ترک کنن؟این جوابمو بگیرم خیلی جالب میشه. مثل دزدی که دزدی کرده پلیس دنبالش نره و بگن باید با پای خودش بیاد. بیچاره مردم.....
جواب
ایا برادر شما شش ماه کار دائم کرده است !
چرا پزشکان درایران قادر به درمان اعتیاد به مخدرهای صنعتی ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر