کلاف سردرگم ساماندهی معتادان

کلاف سردرگم ساماندهی معتادان

سردار مویدی: در سال ۸۵ یازده سیاست مقام معظم رهبری برای حمایت از آسیب دیدگان اجتماعی به ویژه معتادان ابلاغ شد که اگر تنها نیمی از آن اجرا شده بود جامعه امروز شاهد حضور این معتادان در کوچه پس کوچه های شهر نبود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، در ابتدای این گفتگو سردار مویدی رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا در پاسخ به این پرسش که گره کار برای ساماندهی معتادان کجاست اظهار داشت: با این گونه برنامه های کوتاه مدت نه ما می توانیم پاسخ درستی بدهیم و نه مردم می توانند نتیجه درستی از بحث
بگیرند با این حال باید بگویم که من با لفظ جمع آوری معتادان به شدت مخالفم زیرا معتادان انسان های آسیب دیده اما با کرامت و حرمت هستند و باید واژه ساماندهی را به کار برد.

سردار مویدی با تاکید بر اینکه کشور ما در حوزه اعتیاد به شدت آسیب دیده است تصریح کرد : متاسفانه در سه یا چهار دهه گذشته، دستگاه های متولی در حوزه اعتیاد آن گونه که باید هدف گذاری، برنامه ریزی و اقدامات مفید و موثری برای ساماندهی معتادان انجام داده باشند انجام نداده اند وگرنه امروز نباید شاهد این صحنه ها می بودیم.

 

مویدی
 
رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر نیروی انتظامی ، پلیس را در ساماندهی معتادان، یک دستگاه دست چندم دانست و افزود: سیاست های 11 بندی ابلاغی مجمع تشخیص مصحلت نظام در رابطه با ساماندهی معتادان وظیفه و سهم وزارتخانه های رفاه، بهداشت، آموزش و پرورش، علوم و سایر دستگاه ها را مشخص کرده است اما وضع امروز اعتیاد نشان می دهد یک ناهماهنگی دستگاهی وجود دارد.

سردار مویدی با اشاره به خدمات و توفیق های دولت در حوزه سلامت گفت: با وجود تمامی این تلاش ها ، سهم یک میلیون و 250 هزار معتاد در سبد سلامت دولت چیست ؟! یا سهم معتادان از رفاه، روحیه و نگهداری آسیب دیدگاه در وزارت رفاه چقدر است؟!!
 

رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر نیروی انتظامی در ادامه گفت: انتظار معتاد از دستگاههای حاکمیتی این است که یک خانه دومی برای وی در نظر بگیرند در حقیقت این خانه دوم بایستی توسط دستگاههای متولی مانند وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بهزیستی و وزارت بهداشت با هدف ساماندهی معتادان در نظر گرفته شود که متاسفانه تا به امروز هیچ یک از این دستگاههای متولی در جهت حمایت از معتادان اقدامی نکرده اند.
وی در ادامه با طرح چند سوال گفت: برای حمایت از معتادان چه تعداد تخت برای بستری این آسیب دیدگان اجتماعی در نظر گرفته شده است؟ و یا چه فضای تربیتی با هدف ایجاد انگیزه مثبت برای معتادان تعریف شده است؟
در بخش دیگری از این گفتگو محسن روشن پژوه معاون پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی بی سرپناهی و معتادان بی سرپناه را حاصل تعامل عوامل پیچیده اجتماعی دانست و تصریح کرد: شاید بتوان با ساماندهی معتادان ، چهره شهر را زیبا کرد اما اعتیاد به صورت ریشه ای از بین نخواهد رفت.

 

محسین
 
روشن پژوه با اشاره به اینکه درمان ، بازتوانی ، سازماندهی و حمایت های اجتماعی معتادان وظیفه سازمان بهزیستی است اظهار داشت: البته موفقیت در کنترل این پدیده اجتماعی ، انسانی و بهداشتی فقط به کارکرد یک دستگاه ارتباط ندارد .

وی افزود: در حال حاضر دو هزار 700 واحد ارائه خدمت به معتادان در سطح کشور فعالیت می کنند اما به علت اینکه فرآیند جامعه پذیری معتادان پیچیده است و به قوانین ، کارکرد نهادها و اعتماد جامعه برمی گردد این فرآیند با دشواری های زیادی همراه است.
 

روشن پژوه با اظهار تاسف از عدم هماهنگی دستگاههای اجرایی با یکدیگر گفت: متاسفانه هماهنگی در بین دستگاههای اجرایی با هدف حمایتهای اجتماعی از معتادان وجود ندارد زیرا معمولا نیروی انتظامی با بهزیستی هماهنگ نیست و هنگام مطالعه بر روی پاتوق معتادان ناگهان پلیس از راه می رسد و این پاتوقها به کوچه و خیابان و حاشیه های بزرگراهها منتقل می شود.
وی در ادامه گفت: پاتوقهای کوچک قابل کنترل هستند اما وقتی این پاتوقها توسط پلیس شناسایی می شوند در حقیقت امنیت روانی معتادان به مخاطره می افتد و آنها به حریم خیابانها و بزرگراهها پناه می برند و این آغاز یک خطر بزرگ اجتماعی برای خانواده ها است.
در خلال این برنامه یک معتاد بی سرپناه برای مواجه مستقیم با مسولان به استودیو شبکه خبر هدایت شد. وی اعلام کرد تاکنون پنج بار به کمپ ترک اعتیاد رفته اما به علت نبود کار و انگیزه زندگی دوباره گرفتار اعتیاد شده است.

 

معتاد
 
این فرد معتاد با اشاره به مشکلات جامعه و نداشتن کار و درآمد گفت: هر بار که پلیس دستگیرم می کند بعد از دو روز به سطح خیابان باز می گردم.

این فرد معتاد نداشتن شغل و درآمد را از مهمترین مشکلات خود برشمرد و گفت : سالهاست در خیابان ها زندگی می کنم و بدون پشتوانه اجتماعی و خانوادگی ، انگیزه ای برای ترک اعتیاد ندارم .

 

کارتنون
 
این آسیب دیده اجتماعی ادامه داد: نیروی انتظامی ما را به زور به کمپ می برد . من دزد نیستم و ضایعات زباله ها را جمع می کنم و از آنجایی که نمی توانم کاری پیدا و پولی فراهم کنم ، نمی توانم نزد خانواده ام برگردم.

هیچ نظری موجود نیست: