رشد مغز و کج شدن دندان‌ها در روند تکاملی انسان
در دهان انسان امروزی معمولا فضای کافی برای ۳۲ دندان وجود ندارد. این ویژگی نشات گرفته از تکامل مغز انسان است. زمانی که انسان‌های اولیه تصمیم به استفاده از ابزار بجای دندان کردند، فک آدمیزاد کوچک شد.
امروزه میلیاردها نفر با مشکل کمبود فضا برای دندان‌هایشان در دهان مواجه هستند. مشکل، عدد ۳۲ است. روند تکامل طبیعی برای دسته خاصی از میمون‌ها، که انسان نیز به آن تعلق دارد، ۳۲ عدد دندان در نظر گرفته است.
عدد ۳۲ نفرینی برای انسان
فک آدمیزاد برای ۳۲ عدد دندان، کوچک است. به همین خاطر این دندان‌ها معمولا به صورت فشرده کنار هم چسبیده‌اند. افزون بر این، زمانی که دندان‌های عقل نیز جا را برای دیگر دندان‌ها تنگ می‌کنند، انسان به یاد مسیر تکاملی‌اش می‌افتد. دندان‌های عقل نمایانگر این هستند که اجداد انسان حتی زمانی بیشتر از ۳۲ دندان داشتند.
عدد ۳۲ اما در دهان شامپانزه‌ها هیچ‌گونه مشکلی ایجاد نمی‌کرده است. آنها همواره دارای دندان‌هایی صاف و زیبا بودند. اما چرا این مساله برای انسان به یک مشکل تبدیل شد؟
دلیل این امر رشد مغز انسان است. در سیر تکامل حیوان به انسان، مغز او همواره بزرگتر شده و این رشد بر برنامه‌ی رشد و تکامل استخوان‌های جمجمه و فک تاثیر گذاشته است. این نتیجه پژوهش محققانی از دانشگاه زوریخ در سوئیس است.
رشد مغز و استفاده بیشتر از ابزار تا دندان
حال ممکن است که این سوال پیش بیاید که رشد مغز چه رابطه‌ای با دندان‌دارد؟ اما نکته مهم اینجاست که رشد مغز در میان انسان‌های اولیه منجر به تفکر درباره استفاده از ابزارهای گوناگون به جای دندان شده است. برای مثال آنها به این نتیجه رسیدند که با شاخه‌های درخت یا سنگ هم می‌توان پوست مواد غذایی را جدا کنند و دیگر نیازی به دندان‌های آسیاب نیست. بدین وسیله تکمیل یافتن ابزار باعث کوچک شدن فک انسان شد.
ایجاد فضا در دهان با روش ارتودنسی
مغز انسان در سیر تکاملی خود بیشتر و بیشتر رشد کرد، و همراه آن توقعات و انتظارات زندگی نیز پیچیده‌تر شدند. بدین ترتیب جمجمه صورت برای فکر کردن بیشتر در ناحیه گیجگاه به طرف جلو کشیده شد و دهان میمون‌وار به بینی سربالا و یک چانه ظریف تبدیل گردید.
به این معنا که فضا در فک انسان کم شد، اما عدد ۳۲ باقی ماند. به همین خاطر انسان‌ها امروزه با شیوه‌های مختلف ارتودنسی کوشش می‌کنند که فضای بیشتری برای دندان‌های خود در دهان ایجاد کنند. در این میان، تنها امری که مایه تسلی انسان است، این است که کج بودن دندان‌هایش نشات گرفته از هوش تکامل یافته‌ی نوع بشر است.
عدد ۳۲ نفرینی برای انسان
فک آدمیزاد برای ۳۲ عدد دندان، کوچک است. به همین خاطر این دندان‌ها معمولا به صورت فشرده کنار هم چسبیده‌اند. افزون بر این، زمانی که دندان‌های عقل نیز جا را برای دیگر دندان‌ها تنگ می‌کنند، انسان به یاد مسیر تکاملی‌اش می‌افتد. دندان‌های عقل نمایانگر این هستند که اجداد انسان حتی زمانی بیشتر از ۳۲ دندان داشتند.
عدد ۳۲ اما در دهان شامپانزه‌ها هیچ‌گونه مشکلی ایجاد نمی‌کرده است. آنها همواره دارای دندان‌هایی صاف و زیبا بودند. اما چرا این مساله برای انسان به یک مشکل تبدیل شد؟
دلیل این امر رشد مغز انسان است. در سیر تکامل حیوان به انسان، مغز او همواره بزرگتر شده و این رشد بر برنامه‌ی رشد و تکامل استخوان‌های جمجمه و فک تاثیر گذاشته است. این نتیجه پژوهش محققانی از دانشگاه زوریخ در سوئیس است.
رشد مغز و استفاده بیشتر از ابزار تا دندان
حال ممکن است که این سوال پیش بیاید که رشد مغز چه رابطه‌ای با دندان‌دارد؟ اما نکته مهم اینجاست که رشد مغز در میان انسان‌های اولیه منجر به تفکر درباره استفاده از ابزارهای گوناگون به جای دندان شده است. برای مثال آنها به این نتیجه رسیدند که با شاخه‌های درخت یا سنگ هم می‌توان پوست مواد غذایی را جدا کنند و دیگر نیازی به دندان‌های آسیاب نیست. بدین وسیله تکمیل یافتن ابزار باعث کوچک شدن فک انسان شد.
مغز انسان در سیر تکاملی خود بیشتر و بیشتر رشد کرد، و همراه آن توقعات و انتظارات زندگی نیز پیچیده‌تر شدند. بدین ترتیب جمجمه صورت برای فکر کردن بیشتر در ناحیه گیجگاه به طرف جلو کشیده شد و دهان میمون‌وار به بینی سربالا و یک چانه ظریف تبدیل گردید.
به این معنا که فضا در فک انسان کم شد، اما عدد ۳۲ باقی ماند. به همین خاطر انسان‌ها امروزه با شیوه‌های مختلف ارتودنسی کوشش می‌کنند که فضای بیشتری برای دندان‌های خود در دهان ایجاد کنند. در این میان، تنها امری که مایه تسلی انسان است، این است که کج بودن دندان‌هایش نشات گرفته از هوش تکامل یافته‌ی نوع بشر است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر