تاریخچه مختصری از جنگ های بیولوژیکی و واحد 731 در کشور ژاپن
قسمت اول : مقدمه و تاریخچه
600 سال قبل از میلاد مسیح ، آشوری ها قبل از این که به دشمنان خود حمله کنند ، نوعی قارچ را در چشمه های آبی که دشمنان از آن استفاده می کردند می ریختند که باعث اسهال ، سرگیجه و هذیان گویی آن ها می شد . حدود 500 سال بعد از آنان ، در سال 134 پیش از میلاد ، هانیبال فرمانده سپاهیان امراطوری کارتاژ (اسپانیای باستان) ، برای حمله به کشتی های پرگامن (یونان) برای داشتن کمترین تلفات جنگ ، به سربازان خود دستور داد که درون ظروف سفالین مارهای سمی پر کنند و آن ها را به کشتی های دشمن پرتاب کنند .
این استراتژی ها فقط مختص غربی ها نبود ، در شرق هم ترک ها از روش هایی مشابه استفاده می کردند ، آن ها لاشه های فاسد حیوانات را به درون شهرهای دشمن پرتاب می کردند . در سال 1346 میلادی زمانی که مغول ها در حال شکست خوردن در جبه ی کافا در کریمه بودند ، به دستور فرمانده اجساد مردگان خود را با منجنیق به درون شهر پرتاب کردند ، این کار باعث شیوع طاعون در شهر و بعد هم در کل اروپا شد ، تعداد مردگان در اروپا آن قدر زیاد بود (مرگ حدود 200 میلیون نفر در عرض 2 سال ) که به مرگ سیاه (Black Death) شهرت پیدا کرد . 150 سال طول کشید تا جمعیت اروپا دوباره به مقدار قبل برسد .
در سال 1710 روس ها هم بار دیگر این روش را استفاده کردند و در طی حمله به سوئد اجساد مردگان را به درون دیوار های شهر Reval پرتاب کردند .
در استفاده ای مدرن تر از سلاح های بیولوژیک ، گفته می شود که در سال های 1763 تا 66 ، انگلیسی ها بعد از تسلط به امریکای شمالی و مواجه شدن با مشکلی به اسم بومی های سرخ پوست ، برای این که آن ها را از سر راه خود بردارند با آن ها از در دوستی در آمدند و در بین بومی ها آذوقه و پتوهایی پخش کردند که آلوده به بیماری آبله بودند .
این وقایع را می توان اولین استفاده های بشر از سلاح های بیولوژیک به حساب آورد ، البته این سبک ها بیشتر ابتکاری و غیر علمی بودند و عملا شناخت و دانشی در این زمینه وجود نداشت ، تا زمانی که با کشف میکروب ، اختراع میکروسکوپ و ایجاد دانش باکتری شناسی (bacteriology) درب جدیدی به روی سلاح هایی نوین گشوده شد .
در قسمت بعد به دانش نوپای باکتری شناسی و آغاز راه سلاح های نوین بیولوژیک توسط آلمان ها پرداخته خواهد شد .
قسمت دوم : تحقیقات اولیه و سردمداران سلاح بیولوژیک دنیا
با اختراع میکروسکوپ و پدید آمدن انقلاب علمی در رشته ی بیولوژی ، کم کم برخی از ابرقدرت های زمان که مشی نظامی و کشور گشایی داشتند ، نگاهشان معطوف به پتانسیل عظیم این رشته در تولید سلاح شد . امپراطوری آلمان در سال های جنگ جهانی اول ، برای اولین بار از این علم استفاده کرد و گفته می شود که گاو ها و اسب هایی که به کشور های فرانسه و ایالات متحده وارد می شدند را به بیماری های مشمشه (glanders) و سیاه زخم (anthrax) مبتلا کرد . البته این اقدام آلمان ها تاثیرات آنچنانی نداشت .
این حرکت آلمان واکنش جوامع بین الملل را در پی داشت و در پروتوکل 1925 ژنو ، استفاده از سلاح های بیولوژیک محکوم و ممنوع شد ( قانونی که در سال 1972 در کنوانسیونی به شکل قانون امروزی در آمد : معاهده ی منع تولید ، فراوری ، گسترش ، ذخیره ، فروش و جابه جایی سلاح های بیولوژیک ) .
البته از آن جایی که بشر همیشه به چیزهایی که برای خود ممنوع می کند ، بیش از پیش علاقه مند می شود ، این مساله نیز مستثنی نیست .
ژاپن
در سال 1932 ، ژنرال شیرو ایشی (Shirō Ishii) ، فرمانده ی یگان های پزشکی ارتش امپراطوری ژاپن به فرماندهی آزمایشگاه های تحقیقات منع بیماری های اپیدمیک منصوب شد . او به طور مخفیانه و فوق محرمانه گروهی را ایجاد کرد به نام "Tōgō" که مامور تحقیقات بر روی سلاح های شیمیایی و بیولوژیک شدند .
ایده ی این کار زمانی در او ایجاد شد که از عملیات موفقیت آمیز آلمان ها در استفاده از گاز کلرین و گرفتن تلفات 15000 نفری از دشمن آگاه شد .
در ادامه ی راه آلمان ، ژاپنی ها در طول جنگ با چین (Sino-Japanese War (1937–1945)) و جنگ بین الملل دوم (1939–1945) با علاقه ی ژنرال های خود به این سلاح ها ، دست به ساخت آزمایشگاه های عظیم در این زمینه زدند ، از جمله معروف ترین آن ها که آزمایشگاه 731 است (Unit 731) با 6 کیلومتر مربع وسعت و 150 ساختمان .
طبق اسناد و شواهد ، در این آزمایشگاه مخوف طی 10 سال ، روی بیش از 3 تا 12 هزار انسان شامل مردان ، زنان و کودکان (هفتاد درصد چینی ها و روس ها سی درصد ) آزمایش انجام شد که منجر به مرگ همه ی آن ها شد .
آز آن جایی که این آزمایشگاه مخفی بود واحد 731 تحت پوشش کارخانه ی چوب بری فعالیت می کرد ! حتی بین محققین و کارکنان آن هم این لطیفه رایج شده بود که به انسان های تحت آزمایش کنده (丸太maruta) گفته می شد و حتی در گزارشات هم می نوشتند که چند کنده از بین رفت !
این تحقیقات حتی دامان خود ژاپنی ها را هم گرفت و افرادی که منصوب به راهزنان ها ، سارقان ، زندانی های سیاسی و پارتیزان های ضد نظام بودند و به طور کلی حتی کسانی با فعالیت های مشکوک ، به این جا آورده می شدند و مشخصا با آزمایشاتی که روی آن ها انجام می شد همگی معدوم می شدند .
(هشدار دوم +18)
جنایاتی که در این آزمایشگاه ها انجام شد بی پایان به نظر می رسد ، روش کار بدین گونه بود که انسان های مورد آزمایش در واحد 731 ، به بیماری های متنوعی مبتلا می شدند سپس برای این که محققین از نتیجه ی آزمایشات مطلع شوند و بدانند که چه تاثیراتی در اندام های داخلی بوجود آمده آن ها را کالبد شکافی می کردند ، اما نکته ی غیر اخلاقی و غیر انسانی آن این جاست که ژاپنی ها افراد را زنده زنده کالبد شکافی می کردند بدون استفاده از مواد بی هوشی (vivisection) .
از جمله آزمایشات دردآور در این آزمایشگاه ، آزمایش بر روی کودکان خردسال زیر 7 سال و حتی نوزادان بود که دست یا پای آن ها را قطع می کردند تا تاثیرات ناشی از خون ریزی و زمان مرگ آن ها را ثبت کنند . برای این کار دست یا پاها را به کمک گاز منجمد می کردند که باعث می شد به راحتی با یک حرکت اندام قطع شود . حتی برخی از آزمایشات پا را از این هم فراتر برده بودند و بعد از منجمد کردن دست یا پا و مرگ آن عضو بر اثر یخ زدگی ، آن را قطع نمی کردند ، می گذاشتند تا یخ عضو آب شده و به مرور تاثیر قانقاریا (gangrene) را بر روی آن مطالعه کنند .
نمونه ی دیگری از این آزمایشات دستکاری احشاء و روده ی افراد بود ، آزمایشاتی که به ذهن بیمار ترین افراد هم نمی رسد ، گاهی اوقات روده ی فرد را در آورده و مخرج وی را دوباره به مری فرد وصل می کردند تا اثر آن را ببینند . گاهی اوقات بخش هایی از مغز ، کبد و شش ها را در می آوردند تا تاثیرش بر فرد را ببینند و همه ی این ها بدون بی هوشی انجام می شد .
آزمایشات به این جا ختم نمی شد : آزمایش هایی از قبیل گرسنگی دادن به افراد جهت بررسی زمان مرگ ، گذاشتن افراد در اتاق های فشار برای بررسی میزان تحمل ، تست انواع سوختگی در جاهای مختلف بدن ، قرار دادن افراد در سانتریفیوژ ها و تست میزان تحمل ، تزریق خون حیوانات مختلف به انسان ، قراردادن در معرض اشعه های مختلف و تعیین دوز کشنده ، تزریق آب دریا به افراد برای بررسی اثر ، زنده زنده دفن کردن برای بررسی میزان تحمل و ... هم انجام می پذیرفت .
در سال 2007 ، یک جراح ارتش ژاپن در آن زمان ، به این اعمال اعتراف کرد ، به گفته ی او این آزمایشگاه حدود 1000 نفر پرسنل داشت که به نحوی در این کالبدشکافی های زنده و آزمایشات دخیل بودند .
با به سرانجام رسیدن آزمایشات در این آزمایشگاه و تولید چندین سلاح بیولوژیک از جمله سیاه زخم ، وبا ، طاعون ، آبله ، تیفوس ، اسهال خونی و بوتولیسم ، حالا زمان استفاده ی میدانی آن بود . بمب ها در اختیار سربازان و هواپیما ها قرار گرفت و در زمان جنگ بر سر مناطقی از چین که تحت سلطه ی ژاپن نبودند ریخته شد ، میزان تلفات مستقیم 580 هزار نفر تخمین زده شده است . حتی 1700 سرباز ژاپنی هم طی این حملات با این عوامل از بین رفتند .
همزمان با شروع آزمایشات توسط آلمان نازی ، کشور های ایالات متحده ، بریتانیا و کانادا هم شروع به ساخت مجتمع ها و آزمایشگاه تحقیقاتی کردند و در سال 1941 اولین محصولات خود شامل سم بوتولیسم ، تب مالت و سیاه زخم را فرآوری کردند . محل تحقیقات امریکایی ها در مریلند واقع بود و آن ها یوتا را برای آزمایش این سلاح های خود انتخاب کردند . بریتانیا هم آزمایش های خود را بر روی جزیره ی گرینارد اسکاتلند انجام داد که پاکسازی جزایر 48 سال به طول انجامید ...
با وجود شواهد و گفته ها مبنی بر استفاده از سلاح های بیولوژیک توسط ایالات متحده در جنگ کره بر ضد کره ی شمالی ، ادعا می شود که آن ها هیچ گاه از این سلاح خود استفاده نکرده اند .
در سال 1969 ، زمان ریاست جمهوری نیکسون ، ایالات متحده هم سرانجام پیمان منع گسترش را امضا کرد و تا سال 2011 ، 165 کشور به این کنوانسیون پیوسته اند .
منابع زرادخانه های نوین : سلاح های بیولوژیک
قسمت اول : مقدمه و تاریخچه
600 سال قبل از میلاد مسیح ، آشوری ها قبل از این که به دشمنان خود حمله کنند ، نوعی قارچ را در چشمه های آبی که دشمنان از آن استفاده می کردند می ریختند که باعث اسهال ، سرگیجه و هذیان گویی آن ها می شد . حدود 500 سال بعد از آنان ، در سال 134 پیش از میلاد ، هانیبال فرمانده سپاهیان امراطوری کارتاژ (اسپانیای باستان) ، برای حمله به کشتی های پرگامن (یونان) برای داشتن کمترین تلفات جنگ ، به سربازان خود دستور داد که درون ظروف سفالین مارهای سمی پر کنند و آن ها را به کشتی های دشمن پرتاب کنند .
هانیبال
پرتره ای از کشورگشایی هانیبال
این استراتژی ها فقط مختص غربی ها نبود ، در شرق هم ترک ها از روش هایی مشابه استفاده می کردند ، آن ها لاشه های فاسد حیوانات را به درون شهرهای دشمن پرتاب می کردند . در سال 1346 میلادی زمانی که مغول ها در حال شکست خوردن در جبه ی کافا در کریمه بودند ، به دستور فرمانده اجساد مردگان خود را با منجنیق به درون شهر پرتاب کردند ، این کار باعث شیوع طاعون در شهر و بعد هم در کل اروپا شد ، تعداد مردگان در اروپا آن قدر زیاد بود (مرگ حدود 200 میلیون نفر در عرض 2 سال ) که به مرگ سیاه (Black Death) شهرت پیدا کرد . 150 سال طول کشید تا جمعیت اروپا دوباره به مقدار قبل برسد .
نقاشی معروف توگنبرگ از مرگ سیاه
در سال 1710 روس ها هم بار دیگر این روش را استفاده کردند و در طی حمله به سوئد اجساد مردگان را به درون دیوار های شهر Reval پرتاب کردند .
روس ها در جنگ تالین
در استفاده ای مدرن تر از سلاح های بیولوژیک ، گفته می شود که در سال های 1763 تا 66 ، انگلیسی ها بعد از تسلط به امریکای شمالی و مواجه شدن با مشکلی به اسم بومی های سرخ پوست ، برای این که آن ها را از سر راه خود بردارند با آن ها از در دوستی در آمدند و در بین بومی ها آذوقه و پتوهایی پخش کردند که آلوده به بیماری آبله بودند .
این وقایع را می توان اولین استفاده های بشر از سلاح های بیولوژیک به حساب آورد ، البته این سبک ها بیشتر ابتکاری و غیر علمی بودند و عملا شناخت و دانشی در این زمینه وجود نداشت ، تا زمانی که با کشف میکروب ، اختراع میکروسکوپ و ایجاد دانش باکتری شناسی (bacteriology) درب جدیدی به روی سلاح هایی نوین گشوده شد .
در قسمت بعد به دانش نوپای باکتری شناسی و آغاز راه سلاح های نوین بیولوژیک توسط آلمان ها پرداخته خواهد شد .
قسمت دوم : تحقیقات اولیه و سردمداران سلاح بیولوژیک دنیا
با اختراع میکروسکوپ و پدید آمدن انقلاب علمی در رشته ی بیولوژی ، کم کم برخی از ابرقدرت های زمان که مشی نظامی و کشور گشایی داشتند ، نگاهشان معطوف به پتانسیل عظیم این رشته در تولید سلاح شد . امپراطوری آلمان در سال های جنگ جهانی اول ، برای اولین بار از این علم استفاده کرد و گفته می شود که گاو ها و اسب هایی که به کشور های فرانسه و ایالات متحده وارد می شدند را به بیماری های مشمشه (glanders) و سیاه زخم (anthrax) مبتلا کرد . البته این اقدام آلمان ها تاثیرات آنچنانی نداشت .
این حرکت آلمان واکنش جوامع بین الملل را در پی داشت و در پروتوکل 1925 ژنو ، استفاده از سلاح های بیولوژیک محکوم و ممنوع شد ( قانونی که در سال 1972 در کنوانسیونی به شکل قانون امروزی در آمد : معاهده ی منع تولید ، فراوری ، گسترش ، ذخیره ، فروش و جابه جایی سلاح های بیولوژیک ) .
البته از آن جایی که بشر همیشه به چیزهایی که برای خود ممنوع می کند ، بیش از پیش علاقه مند می شود ، این مساله نیز مستثنی نیست .
ژاپن
در سال 1932 ، ژنرال شیرو ایشی (Shirō Ishii) ، فرمانده ی یگان های پزشکی ارتش امپراطوری ژاپن به فرماندهی آزمایشگاه های تحقیقات منع بیماری های اپیدمیک منصوب شد . او به طور مخفیانه و فوق محرمانه گروهی را ایجاد کرد به نام "Tōgō" که مامور تحقیقات بر روی سلاح های شیمیایی و بیولوژیک شدند .
ایده ی این کار زمانی در او ایجاد شد که از عملیات موفقیت آمیز آلمان ها در استفاده از گاز کلرین و گرفتن تلفات 15000 نفری از دشمن آگاه شد .
ژنرال ایشی
در ادامه ی راه آلمان ، ژاپنی ها در طول جنگ با چین (Sino-Japanese War (1937–1945)) و جنگ بین الملل دوم (1939–1945) با علاقه ی ژنرال های خود به این سلاح ها ، دست به ساخت آزمایشگاه های عظیم در این زمینه زدند ، از جمله معروف ترین آن ها که آزمایشگاه 731 است (Unit 731) با 6 کیلومتر مربع وسعت و 150 ساختمان .
واحد 731
طبق اسناد و شواهد ، در این آزمایشگاه مخوف طی 10 سال ، روی بیش از 3 تا 12 هزار انسان شامل مردان ، زنان و کودکان (هفتاد درصد چینی ها و روس ها سی درصد ) آزمایش انجام شد که منجر به مرگ همه ی آن ها شد .
آز آن جایی که این آزمایشگاه مخفی بود واحد 731 تحت پوشش کارخانه ی چوب بری فعالیت می کرد ! حتی بین محققین و کارکنان آن هم این لطیفه رایج شده بود که به انسان های تحت آزمایش کنده (丸太maruta) گفته می شد و حتی در گزارشات هم می نوشتند که چند کنده از بین رفت !
این تحقیقات حتی دامان خود ژاپنی ها را هم گرفت و افرادی که منصوب به راهزنان ها ، سارقان ، زندانی های سیاسی و پارتیزان های ضد نظام بودند و به طور کلی حتی کسانی با فعالیت های مشکوک ، به این جا آورده می شدند و مشخصا با آزمایشاتی که روی آن ها انجام می شد همگی معدوم می شدند .
(هشدار دوم +18)
جنایاتی که در این آزمایشگاه ها انجام شد بی پایان به نظر می رسد ، روش کار بدین گونه بود که انسان های مورد آزمایش در واحد 731 ، به بیماری های متنوعی مبتلا می شدند سپس برای این که محققین از نتیجه ی آزمایشات مطلع شوند و بدانند که چه تاثیراتی در اندام های داخلی بوجود آمده آن ها را کالبد شکافی می کردند ، اما نکته ی غیر اخلاقی و غیر انسانی آن این جاست که ژاپنی ها افراد را زنده زنده کالبد شکافی می کردند بدون استفاده از مواد بی هوشی (vivisection) .
از جمله آزمایشات دردآور در این آزمایشگاه ، آزمایش بر روی کودکان خردسال زیر 7 سال و حتی نوزادان بود که دست یا پای آن ها را قطع می کردند تا تاثیرات ناشی از خون ریزی و زمان مرگ آن ها را ثبت کنند . برای این کار دست یا پاها را به کمک گاز منجمد می کردند که باعث می شد به راحتی با یک حرکت اندام قطع شود . حتی برخی از آزمایشات پا را از این هم فراتر برده بودند و بعد از منجمد کردن دست یا پا و مرگ آن عضو بر اثر یخ زدگی ، آن را قطع نمی کردند ، می گذاشتند تا یخ عضو آب شده و به مرور تاثیر قانقاریا (gangrene) را بر روی آن مطالعه کنند .
نمونه ی دیگری از این آزمایشات دستکاری احشاء و روده ی افراد بود ، آزمایشاتی که به ذهن بیمار ترین افراد هم نمی رسد ، گاهی اوقات روده ی فرد را در آورده و مخرج وی را دوباره به مری فرد وصل می کردند تا اثر آن را ببینند . گاهی اوقات بخش هایی از مغز ، کبد و شش ها را در می آوردند تا تاثیرش بر فرد را ببینند و همه ی این ها بدون بی هوشی انجام می شد .
آزمایشات به این جا ختم نمی شد : آزمایش هایی از قبیل گرسنگی دادن به افراد جهت بررسی زمان مرگ ، گذاشتن افراد در اتاق های فشار برای بررسی میزان تحمل ، تست انواع سوختگی در جاهای مختلف بدن ، قرار دادن افراد در سانتریفیوژ ها و تست میزان تحمل ، تزریق خون حیوانات مختلف به انسان ، قراردادن در معرض اشعه های مختلف و تعیین دوز کشنده ، تزریق آب دریا به افراد برای بررسی اثر ، زنده زنده دفن کردن برای بررسی میزان تحمل و ... هم انجام می پذیرفت .
در سال 2007 ، یک جراح ارتش ژاپن در آن زمان ، به این اعمال اعتراف کرد ، به گفته ی او این آزمایشگاه حدود 1000 نفر پرسنل داشت که به نحوی در این کالبدشکافی های زنده و آزمایشات دخیل بودند .
با به سرانجام رسیدن آزمایشات در این آزمایشگاه و تولید چندین سلاح بیولوژیک از جمله سیاه زخم ، وبا ، طاعون ، آبله ، تیفوس ، اسهال خونی و بوتولیسم ، حالا زمان استفاده ی میدانی آن بود . بمب ها در اختیار سربازان و هواپیما ها قرار گرفت و در زمان جنگ بر سر مناطقی از چین که تحت سلطه ی ژاپن نبودند ریخته شد ، میزان تلفات مستقیم 580 هزار نفر تخمین زده شده است . حتی 1700 سرباز ژاپنی هم طی این حملات با این عوامل از بین رفتند .
سربازان ژاپنی در حال آزاد سازی گاز حاوی سیاه زخم به سمت شهر چانکینگ
تلفات در شهر
سایرینهمزمان با شروع آزمایشات توسط آلمان نازی ، کشور های ایالات متحده ، بریتانیا و کانادا هم شروع به ساخت مجتمع ها و آزمایشگاه تحقیقاتی کردند و در سال 1941 اولین محصولات خود شامل سم بوتولیسم ، تب مالت و سیاه زخم را فرآوری کردند . محل تحقیقات امریکایی ها در مریلند واقع بود و آن ها یوتا را برای آزمایش این سلاح های خود انتخاب کردند . بریتانیا هم آزمایش های خود را بر روی جزیره ی گرینارد اسکاتلند انجام داد که پاکسازی جزایر 48 سال به طول انجامید ...
با وجود شواهد و گفته ها مبنی بر استفاده از سلاح های بیولوژیک توسط ایالات متحده در جنگ کره بر ضد کره ی شمالی ، ادعا می شود که آن ها هیچ گاه از این سلاح خود استفاده نکرده اند .
در سال 1969 ، زمان ریاست جمهوری نیکسون ، ایالات متحده هم سرانجام پیمان منع گسترش را امضا کرد و تا سال 2011 ، 165 کشور به این کنوانسیون پیوسته اند .
منابع زرادخانه های نوین : سلاح های بیولوژیک
يانگ يانجون، از پژوهشگران آکادمي علوم اجتماعي
هاربين Harbin که بر روي واحد 731، يعني واحد تحقيقات ميکروبي ارتش ژاپن مطالعه
مي‌کند گفت، اين شواهد در جريان تحقيق بر روي مکان‌هاي درگير با جنگ ژاپن و بر روي
مناطقي در استان يونان که بيش از همه تحت تاثير جنگ ميکروبي قرار گرفته است، کشف
شد.
وي تصريح کرد لباس‌هاي حفاظت از مواد شيميايي
ميکربي، قفس‌‌هاي موش و تعدادي سرنگ از شواهدي هستند که در جريان اين تحقيقات کشف
شده است.
اين پژوهشگر گفت: اين شواهد نشان مي‌دهد ارتش
ژاپن از آن‌ها براي حفظ ايمني نيروهاي خود در برابر ميکرب‌هاي طاعون،سياه زخم و
وبا استفاده مي‌کرد.
نتايج اين تحقيق تاييد مي‌کند نظاميان ژاپني در
زمان تهاجم خود به منطقه يونان در مه سال 1942 ، دست به حملات ميکروبي در اين منطقه
زده‌اند.
واحد 731، يک واحد سري ارتش ژاپن بود که بر روي
ساخت سلاح‌هاي ميکروبي و شيميايي کار مي‌کرد. اين واحد در زمان حمله ژاپن به چين
مسئوليت برخي جنايت‌هاي جنگي وحشتناک را بر عهده داشت.
عکس های از واحد 731
واحد 731
كالبدشكافي شهروندان چيني به صورت زنده زنده به دست جلادان واحد 731
يك محفظه براي ازمايش نارنجك بر روي شهروندان چيني
opium.site: پشت پرده ترامادول و تالیدومید و شرکت گروننتال ؟
نقشه نازی‌ها برای استفاده از پشه به عنوان سلاح بیولوژیکی کپی برداری از کک ژاپنی ها در واحد 731 بود
كالبدشكافي شهروندان چيني به صورت زنده زنده به دست جلادان واحد 731
يك محفظه براي ازمايش نارنجك بر روي شهروندان چيني
opium.site: پشت پرده ترامادول و تالیدومید و شرکت گروننتال ؟
نقشه نازی‌ها برای استفاده از پشه به عنوان سلاح بیولوژیکی کپی برداری از کک ژاپنی ها در واحد 731 بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر