مطالعات بلژیکی ها به اثر منفی مشکلات شخصیتی در درمان با نالتروکسان اشاره دارد
اختلالات شخصیتی ممکن است از درمان اعتیاد به مواد اپیوئیدی ممانعت کند . این یافته ای است که محققان در دانشگاه آزاد بروکسل بلژیک در نشریه رفتارهای اعتیادگونه (addictive behaviors) چاپ نموده اند . سی نفر از افراد بزرگسال که مرحله اولیه درمان اعتیاد یعنی سم زذایی را گذرانده بودند در این تحقیق مشارکت داشتند.
این افراد همگی تحت آزمایش تعیین ویژگی های اصلی شخصیت خود و همچنین علائم خاص اختلالات شخصیتی مختلف قرار گرفتند . سپس به آنها نالتروکسان به صورت خوراکی داده و از آنها خواسته شد که آنرا حد اقل به مدت شش ماه مصرف کنند .
این افراد به سه گروه تقسیم شدند : یک گروه نالتروکسان را به طور منظم دریافت کرده ، گروه دیگر در زمانهای اتفاقی و گاه و بیگاه استفاده نموده و گروه سوم بهیچوجه نالتروکسان دریافت ننمودند .
با مقایسه اشکال شخصیتی این سه گروه مشاهده شد که :
- گروهی که بطور مداوم آن را دریافت می کردند ، فقط یک جفت از مشکلات شخصیتی با شدت کم و خفیف مانند علائم اختلال شخصیتی ضد اجتماعی در حد متوسط را دارا بودند .
- آنهایی که نالتروکسان را گاه و بیگاه دریافت می کردند به طور متوسط در 9 مشکل شخصیتی با علائم متوسط از اختلالات شخصیتی ضداجتماعی و پارانوئید پیشرفت داشتند .
- گروهی که دارو (نالتروکسان) را بهیچوجه دریافت نمی کردند به طور متوسط 12 مشکل شخصیتی با علائم برجسته و قابل توجه از اختلالات شخصیتی ضد اجتماعی و خود شیفتگی (narcissistic) را بروز داده بودند .
تاریخ چاپ : 28 ژانویه 2014
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر