قارچ های جادویی (سیلوسایبین ) باعث ارتباط مناطق مختلف مغز می شوند.Psilocybin


قارچ های جادویی می‌توانند برای مصرف کنندگان شرایطی را فراهم کنند تا در قسمت هایی از مغز که ارتباطی با هم ندارند، یک ارتباط فوق العاده ایجاد شود. Paul Expert، نویسنده همکار در مطالعات، فیزیکدانِ King's College London گفت: "به نظر می‌رسد سیلوسایبین، عنصر فعال در این داروی توهم‌زا، کاملا شبکه ارتباطی طبیعی مغز را بوسیله ارتباط دادن مناطقی از مغز که به طور طبیعی با هم در ارتباط نیستند، مختل می‌کند."            


این مطالعه، که در روز 28 اکتبر در مجله رابط انجمن سلطنتی منتشر شد، بخشی از تلاش بزرگتر برای درک چگونگی عملکرد مواد روانگردان است، به این امید که نتایج تحقیقاتشان روزی مورد استفاده روانپزشکان برای بیماری‌هایی مانند افسردگی (در موقعیتی که به دقت تحت کنترل است) استفاده شود.
 
قارچ جادویی
سیلوسایبین، ماده ای فعال در قارچ های جادویی است که بیشتر به عنوان آغازگر توهم و ایجاد آن شناخته می شود.
سیلوسایبین  باعث می‌شود رنگ ها به صورت اشباع دیده شوند و مرز بین اشیا قابل تشخیص نباشد.
با این‌وجود این ماده به نظر تاثیرات طولانی مدتی نیز دارد. بسیاری از افراد در حالیکه این مواد را مصرف میکردند، تجارب "غیر مادی" شدیدی را گزارش داده‌اند و حتی در برخی مطالعات نشان داده شده است که تجربه سفری اینچنینی و خارج از عالم ماده می تواند در طولانی مدت بر روی شخصیت فرد اثر بگذارد و آنها را نسبت به تجربه وقایع جدید پذیرا کند، نسبت به هنر حساس تر و کنجکاوتر شوند و افرادی هیجانی تر به نظر بیایند.


افرادی که با سیلوسایبین  مورد آزمایش قرار گرفته اند، آن را به عنوان یکی از عمیق‌ترین تجربه ای که در زندگی داشته اند، معرفی می‌کنند، حتی آن را با زمان تولد فرزندانشان مقایسه می‌کنند.
ایجاد ارتباطات
دانشمندان نسبت به این امر که سیلوسایبین  به گیرنده های سرتونین در مغز متصل می‌شوند، شناختی طولانی دارند. 
 سرتونین ماده ای شیمیایی در مغز است که در خلق و خو، اشتها و خواب تاثیر دارد، اما اینکه دقیقا چگونه این مواد، الگوی کلی مغز در ارتباطات را تبدیل می‌کند، هنوز روشن نیست.
محققین دریافتند که سیلوسایبین  مغز را وارد حالتی میکند که بیشتر شبیه خواب است و فعالیت مغزی را کاهش می‌دهند.
در مطالعه اخیر، گروه تحقیق از تکنولوژی تصویربرداری fMRI استفاده کردند تا فعالیت مغزی را در 15 داوطلب سالم بررسی کنند، بعد از آن، به داوطلبان دارو دادند و بعد از آن سیلوسیبین توهم زا مصرف کردند. ( گروه تنها افرادی را انتخاب کردند که تجارب مثبتی از مصرف قارچ های جادویی در جلوگیری از وحشت خود در دستگاه های MRI گزارش کرده بودند.) سپس گروه، فعالیت مغزی افراد را بدون دارو و بعد از مصرف دارو مقایسه کردند و الگویی از ارتباطات بین نواحی مختلف مغز به دست آوردند.
Expert گفت: سیلوسایبین  به طرز چشمگیری سازمان مغزی افراد را تغییر می‌دهد. با مصرف دارو، نواحی مغزی که به طور معمول ارتباطی با هم ندارند، از خود فعالیت نشان دادند که در آن لحظات به شدت همگام بودند. این امر نشان داد که این مواد باعث تحریک ارتباطاتی دورادور در مغز میشود که به طور معمول وجود ندارند. بعد از اینکه اثر مواد از بین رفت، فعالیت مغزی به حالت سابق بازگشت.
اثرات دارو
محققان در مقاله خود نوشتند که، سیلوسایبین  می‌تواند باعث ایجاد حالتِ جا‌به‌جایی حسی شود، اثری حسی که در آن، یک محرک حسی (مانند عدد) همیشه در مغز با یک موضوع دیگر مثلا رنگ یا صدا همراه شده است. افرادِ دچارِ جا‌به جایی حسی ممکن است زمانی که یک موسیقی را می‌شنوند، رنگ خاصی را ببینند، مثلا دیدن رنگ زرد با شنیدن عدد 13 رخ می‌دهد.
نتایج این تحقیق می‌تواند به دانشمندانی کمک کند که درباره تاثیر درمانی بالقوه مواد در افسردگی تحقیق می‌کنند. تحقیق قبلی نشان داد که افراد حتی بعد از یک بار استفاده از سیلوسایبین ، تمایل دارند که شادتر باشند، اما دانشمندان باید قبل از استفاده سیلوسایبین  برای درمان افسردگی، تصویر بهتری از چگونگی تاثیر مواد بر روی مغز بدست بیاورند.
این مطالعه می‌تواند درنهایت به سوال بزرگتری درباره ذهن پاسخ دهد، اینکه چگونه افراد حسی درباره خود را در ذهن ایجاد می‌کنند.
Mitul Mehta، محقق داروشناسی گفت: "از طریق مطالعاتی این چنینی، می‌توانیم به واقع با این سوال رو‌برو شویم که چگونه ما به تجربه ای منسجم درباره خودمان در دنیای اطرافمان می‌رسیم، همچنین درک می کنیم چه چیزی  این درک  را از بین می‌برد."

هیچ نظری موجود نیست: