گلوکزامین و کندرویتین غضروفی نمی سازند
در سال های اخیر مصرف مکمل های غذایی مثل گلوکزامین و کندروآیتین سولفات در بین مردم رواج زیادی پیدا کرده و بصورت تجارت پرسودی برای شرکت های دارویی درآمده است. این مکمل های غذایی در داروخانه ها بدون نسخه پزشک در دسترس بیماران وجود دارند. بسیاری از افراد، این مواد را داروهای غضروف ساز می نامند و مصرف آن را توجیه و ترغیب می کنند. اما این مواد تا چه حد تاثیری را که ادعا می شود بر جای می گذارند و تا چه حد می توانند مفید باشند؟
تعداد زیادی از مردم از درد مفاصل یا آرتروز رنج می برند که علت بسیاری از آنها استئوآرتریت یا ساییدگی مفصل است. در این بیماری غضروف مفصل، آسیب دیده و به تدریج از بین می رود.
بسیاری از مبتلایان به این درد ها، از مکمل های غذایی جدید مثل گلوکزآمین و کندروآیتین سولفات به امید کاهش درد و بهبود وضعیت مفصل استفاده می کنند.
گلوکزامین ماده ای است که به صورت طبیعی در بدن وجود داشته و موجب تحریک تولید و ترمیم غضروف می شود.
با در نظر گرفتن اینکه نقطه شروع آسیب در آرتروز مفاصل، غضروف مفصلی است، تاثیر این مواد ممکن است توجیه شود.
به نظر می رسد مصرف این مواد سطح تولید اسید هیالورونیک در مفاصل را هم افزایش می دهد.
اسید هیالورونیک در سلامت مایع سینوویال تاثیر دارد. مایع سینوویال یا مایع مفصلی، مایعی غلیظ و لزج بین دو سر استخوان و در درون مفصل است که سطح غضروف را لیز کرده و اصطکاک بین دو سطح مفصلی را کم می کند.
کندروآیتین سولفات ماده طبیعی دیگری است که در بدن وجود دارد و مانع از آن می شود که آنزیم های بدن، مواد اصلی تشکیل دهنده غضروف را از بین ببرند.
مکمل هایی که حاوی این مواد هستند معمولا از منابع حیوانی تهیه می شوند.
کسانی که از این مواد استفاده می کنند امیدوارند که با مصرف آنها دردشان از بین رفته و غضروف مفصلی آنها ترمیم شود.
مطالعاتی که تا کنون صورت گرفته تا حدودی اثرات ضد درد این مواد را برای کاهش درد زانو و مفصل ران نشان داده است، ولی تاکنون ثابت نشده که این مواد بتوانند از آسیب بیشتر غضروف جلوگیری کرده و یا وضعیت غضروف مفصلی را بهتر کنند و یا غضروف سازی کنند.
مصرف داروهای غضروف ساز برای افراد مبتلا به دیابت به شدت مضر است، چراکه موجب افزایش قند خون آنها می شود
نکاتی در مورد مصرف گلوکزامین و کندروآیتین سولفات
چون گلوکزامین و کندروایتین سولفات تحت نام مکمل های غذایی طبقه بندی می شوند و لفظ دارو به آنها اطلاق نمی شود، سازمان های دارویی کشورهای تولیدکننده مثل FDA نظارتی بر روند تولید آنها ندارند. معنای این جمله آن است که وقتی قوطی می خرید که روی آن نوشته شده است " گلوکزامین / کندروآیتین سولفات" شما نمی توانید مطمئن باشید، واقعا چیزی را که می خواهید بدست آورده اید یا نه.
طبق مطالعه جدیدی که به عمل آمده است، تنها نیمی از این مکمل ها واقعا به اندازه ای که در روی جعبه ذکر کرده اند حاوی این مواد هستند.
مصرف گلوکزامین معمولا بصورت روزی سه قرص 500 میلی گرمی است. گرچه این مواد عوارض جانبی کمتری از مسکن ها دارند، با این حال شایع ترین عارضه آنها عوارض گوارشی مثل تهوع، استفراغ و سوزش سردل است.
مصرف این مواد در بیماران دیابتی باید با احتیاط باشد. اگر این بیماران قصد مصرف این مواد را دارند باید سطح قند خون را با دقت بیشتری کنترل کنند.
در بچه ها، زنان باردار و بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون را مصرف می کنند نیز مصرف این داروها باید با احتیاط و با تائید پزشک باشد.
دکتر احمد لنکرانی ، فوق تخصص ارتوپدی درباره این مکمل ها می گوید:
«مکمل های دارویی آرتروز بدون مجوز وزارت بهداشت که بصورت گسترده در اینترنت و ماهواره تبلیغ می شوند، دارای عوارض چاق کننده هستند. در حالیکه چاقی، دشمن اصلی بیماری آرتروز به شمار می رود.
نتیجه بخشی مکمل های دارویی مانند گلوکزامین در درمان بیماری آرتروز، بطور علمی ثابت نشده است.
ادعای بهبودی کوتاه مدت و سریع بیماری با مصرف این مکمل های دارویی، نادرست است و بیماران با خرید این گونه داروها نه تنها نتیجه ای در بهبودی بیماری نمی گیرند، بلکه علاوه بر از دست دادن پول، دچار عوارض گوناگون این داروها می شوند.
ماهانه، افراد زیادی که به عوارض اینگونه داروها دچار و به شدت بیمار شده اند، به بیمارستان ها مراجعه می کنند.
مصرف این داروها همچنین برای افراد مبتلا به دیابت به شدت مضر است، چراکه موجب افزایش قند خون آنها می شود.
بسیاری از افراد فقط به دلیل نداشتن اطلاعات پزشکی، اینگونه داروها را خریداری می کنند و به عوارض آن مبتلا می شوند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر