تاریخچه ماریجوانا (ویکی دود ) 

بر اساس نظریه های دانشمندان ، گیاه کانابیس احتمالا اولین گیاهی است که بشر آنرا برای تولید غذا و الیاف کشت کرده است و از ۱۲۰۰۰ سال پیش و اندکی پس از عصر یخبندان تا به امروز کشت آنرا ادامه داده است .محققان بر این باورند که این گیاه نخستین بار حدود ۳۶ میلیون سال پیش در آسیای مرکزی و در منطقه ای حوالی کوه های آلتای altai  که بین روسیه ،مغولستان و قزاقستان کنونی واقع شده، پدیدار شده است .بدن یک انسان با قدمت حدود ۴۰۰۰۰ سال در این منطقه کشف شده و این امکان وجود دارد که قبایل ساکن در حاشیه رودهای این نواحی ، گیاه کانابیس را شناسایی کرده و از ان به عنوان غذا استفاده کرده باشند. درحفاری های باستانشناسی در ژاپن در یک کوزه سفالی که به عصر جومون متعلق است، مقادیری از گل گیاه کانابیس پیدا شده است . Dave Olson   در این رابطه میگوید : نقاشی های کشف شده در غاری واقع شده در نزدیکی شهر ساحلی Kyushu  در جنوب غربی ژاپن ، گیاه مرتفعی با برگهای شبیه به برگ های گیاه کانابیس را نشان میدهد.در این نقاشی ها مردم و اسب ها به شکل عجیبی لباس پوشیده اند و تصاویری شبیه به امواج دریا نیز به تصویر کشیده شده است ، ممکن است این بدین معنی باشد که تاجران کره ای برای اولین بار بذر یا گیاه کانابیس را به ژاپن آورده اند.

نقاشی کشیده شده روی دیواره غار در ژاپن که احتمالا به آوردن بذر ماریجوانا توسط کره ای ها اشاره دارد

همچنین رد پای استفاده از گیاه کانابیس توسط بشر را در تایوان ،جایی که طناب هایی بافته شده از الیاف گیاه کانابیس در آثار بجا مانده از یک کارگاه سفالگری متعلق به زمانی حدود ۸۰۰۰ سال پیش از میلاد کشف شده نیز میتوان یافت .علاوه بر آن باستان شناسان در حفاری های خود در صحرای گبی نزدیک به یک کیلوگرم ماریجوانا در گوری متعلق به ۲۷۰۰ سال پیش کشف کرده اند که آن را قدیمی ترین ماریجوانای کشف شده تاکنون میتوان در نظر گرفت .

تصویر متعلق به قبری در صحرای گبی که در آن نزدیک به یک کیلوگرم ماریجوانا کشف شد

 
با توجه به شوهد بدست آمده شاید بتوان اینگونه نتیجه گیری کرد که گیاه کانابیس یکی از اولین گیاهان کشت شده توسط انسان بوده است .ریچارد همیلتون در مقاله ای که در ارتباط با کشاورزی پایدار در سال ۲۰۰۹ در مجله scientificamerican منتشر شده درباره تاریخچه کشاورزی بشر گفت :”گونه انسان امروزی قدمتی حدود ۲۵۰۰۰۰ سال دارد اما کشاورزی  قدمتی حدود  ۱۰۰۰۰ سال دارد ، کشاورزی علمی است که توسط بشر بوجود آمد .”اخیرا در تپه های باستانی واقع شده در کوه های زاگرس در ایران ،ابزار و وسایلی متعلق به حدود 12000 سال پیش کشف شده است که به منظور آسیاب کردن گندم و جو مورد استفاده قرار میگرفته اند . این شواهد میتواند نظریه همیلتون را به واقعیت نزدیک کند. علاوه بر این  کارل سیگن اخترشناس آمریکایی در سال ۱۹۷۷ این نظریه را مطرح کرد که احتمالا کانابیس یکی از اولین گیاهان کاشته شده توسط بشر بوده است .

استفاده در مراسم مذهبی

همانطور که اشاره شد بشر در طول تاریخ چند هزار ساله خود از این گیاه استفاده های فراوانی کرده است . استفاده از روغن ، الیاف ، بذر( به عنوان ماده مغذی)،استفاده طبی به عنوان دارو و همچنین استفاده در آیین های مذهبی و سنتی از جمله مواردی هستند که میتوان به ان اشاره کرد .این گیاه در درازای تاریخ ،توسط بزرگترین تمدن های بشری از جمله چینی ها ، آریایی ها ، هندی ها و مصریان مورد استفاده قرار گرفته است. همچینین بسیاری از گروه های مذهبی از جمله بوداییان تبت ، هندوها ، صوفی ها ، تائویست ها ،سیک ها و بسیاری دیگر از گروه های مذهبی از این گیاه در مراسم خود استفاده میکرده اند .اخیرا در رومانی نیز شواهدی از بذر نیمه سوخته گیاه کانابیس  در منقل هایی که برای مراسم مذهبی استفاده میشده در برخی مکان های باستانی کشف شده که گواهی بر استفاده دخانی از ماریجوانا مربوط به عصر حجر (نوسنگی ) است . علاوه بر این در سال ۲۰۰۳ یک سبد چرمی حاوی مقادیری زیادی برگ های آسیاب شده و بذر گیاه کانابیس متعلق به حدود ۲۵۰۰ تا ۲۸۰۰ سال پیش در کنار جسد مومیایی شده یک کاهن در شمال منطقه سین کیانگ پیدا شد .علاوه بر این شواهدی مبنی بر استفاده مصریان باستان از ماریجوانا و گیاه کانابیس در مومیایی هایی متعلق به ۹۵۰ سال پیش از میلاد نیز بدست آمده است. ساکنان امپراتوری پارس (ایران امروزی) در مراسمی به نام “بوز روز ” که به صورت سالیانه برگزار میکردند ، مقادیر بسیار زیادی از بوته و گیاه کانابیس را سوزانده و خود و اطرافیان را گاها به مدت یک شبانه روز در معرض دود و آتش ناشی از ان قرار میدادند.
در نوشته های باستانی آریایی ها (وداها ، Vedas) از سومَ (soma/suma) به عنوان داروی مقدس توهم زای شادی آور نام برده شده است که موبدان در مراسم مذهبی از ان استفاده فراوان میکرده اند. .این دارو یا معجون را در زبان اوستایی هَئومه (haoma) یا هوم( در شاهنامه هوم نام عابدی پهلوان است که افراسیاب را در کنار چیجست دستگیر کرد و به کیخسرو تسلیم کرد تا انتقام خون پدرش سیاوش را از او بگیرد) میگفتند. هرچند اطلاعات قابل استناد و دقیقی در مورد گیاهانی که در ساخت این معجون استفاده میشده در دسترس نیست اما اعتقاد بر این است که یکی از ترکیبات این معجون گیاه کانابیس همراه با نوعی قارچ روان گردان (Amanita muscaria ، قارچ مگس ) و در برخی موارد همراه با ترکیباتی از گیاه افدرا(ریش بز یا ریش بز یا اُرمک،Ephedra)گیاهی که افدرین ( ماده اصلی در تولید متاآمفتامین ) از آن گرفته میشود بوده است. اما در عین حال، نمیتوان با قطعیت ادعا کرد که ماریجوانا یکی از مواد تشکیل دهنده این معجون بوده است .
در قرن بیستم محققی به نام Sula Benet  نظریه ای را مطرح کرد مبنی بر اینکه کانابیس ماده اصلی تشکیل دهنده معجونی بوده است که در کتاب یهودیان Exodus  به آن اشاره شده است .
آشوریان از طریق آریایی ها با خاصیت روانگردان بودن گیاه کانابیس آشنا شدند و از آن در برخی مراسم مذهبی استفاده میکردند و آنرا Qunubu یا داروی غم مینامیدند .
این گیاه توسط آریایی ها به سکاها ،ترکیان ،داسن ها نیز شناسانده شد .
دیگر استفاده کننده گان ماریجوانا در عهد باستان هندو ها و نپالی ها بودند .در زبان سانسکریت به ماریجوانا Ganjica گفته میشد که در زبان جدید هندوها به آن Ganja گفته میشود .ماریجوانا نقش پررنگی را در مراسم مذهبی و آیین های روحانی در هند ایفا میکرده است .در کتابهای مقدس چهارگانه Artharvaveda آنها ، شیوا که یکی از خدایان هندوهاست ،گیاه کانابیس را از هیمالیا برای مردم هند هدیه میاورد تا از آن استفاده کنند و لذت ببرند. شیوا را خدای بنگ “Lord of Bhang” نیز مینامند. هندوها به سه روش از ماریجوانا استفاده میکرده اند . Ganja گل گیاه ماریجوانا است ، چرس Charas  محصولی خمیر مانند است که آنرا با نام حشیش میشناسیم و سومین شکل آن Bhang که در حقیقت نوعی نوشیدنی یا چای تهیه شده از ماریجوانا و شیر ، میخک ، دارچین و گلاب است که از آن جهت پذیرایی از میهمان نیز استفاده میکنند .
سکاها که مردمانی ایرانی تبار بودند نیز از ماریجوانا به صورت دایمی و روزانه استفاده میکردند .بر اساس نوشته های هرودوت ، سکاها در جنگ ها و در مراسم تدفین نیز از دود آن استفاده میکرده اند. پروفسور رودنکو ( S.I Rudenko) در سال ۱۹۲۹ شواهدی از الیاف ماریجوانا برای تولید البسه در اطراف کوه های آلتای که ناحیه ای بین سیبری و مغولستان است پیدا کرد .
در خاور میانه نیز از ماریجوانا در مراسم مذهبی و روحانی استفاده میشده است .اینگونه به نظر میرسد که  پس از ظهور اسلام در خاور میانه و حرام شدن شراب، برخی از گروه های مذهبی مانند صوفی ها درصدد پیدا کردن جایگزینی برای آن بر آمده اند . کشف و استفاده از ماریجوانا در مراسم مذهبی را به شیخ حیدر (قطب الدین حیدر ) نسبت داده اند . روایت  است زمانی که  شیخ حیدر از صومعه خود در کوه های اطراف نیشابور بیرون رفته بود ،گیاهی را دید و تعدادی از برگ های آن را جدا نموده و در حالی که آنها را میجوید به راه خود ادامه داد .پس از بازگشت به صومعه ، مریدان ،وی را در حالتی متفاوت یافتند .از آن زمان به بعد شیخ حیدر به مریدان خود دستور داد تا این گیاه را در اطراف خانقاه کاشته و از آن برای نزدیکتر شدن به خدا استفاده کنند. وی وصیت کرده بود که پس از مرگ او را در میان شاخ و برگ این گیاه دفن کنند تا روحش در سایه آن آرامش ابدی داشته باشد.

استفاده به عنوان دارو

انسان از حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش از بذر گیاه کانابیس به عنوان غذا استفاده کرده است ،بنابراین تعجب آور نیست که با خواص درمانی آن نیز آشنا شده باشد. قدیمی ترین نوشته درباره استفاده از گیاه کانابیس به عنوان دارو به حدود ۴۷۰۰ سال پیش و دوران امپراطوری شنگ نونگ باز میگردد .بر اساس داستان هایی که به صورت نسل به نسل از آن دوران نقل میشود ، امپراتور شنگ نونگ در آموزه های خود از گیاه کانابیس و جنسینگ و افدرا به عنوان گیاهان مهم دارویی نام برده است که به صورت خوراک مورد استفاده قرار میگرفته اند. از زمان امپراطوری شنگ نونگ به مدت ۲۰۰۰ سال،چینی ها از گیاه کانابیس به صورت خوراکی برای درمان حدود ۱۰۰ بیماری استفاده میکرده اند که این اطلاعات در اولین کتاب طب چینی به نام Pen-ts’ao ching  گرداوری شده است. چینی ها از ماریجوانا به عنوان داروی مسکن (ضد درد )، داروی بیهوشی ، ضد افسردگی ، آنتی بیوتیک و آرام بخش و در درمان یبوست ،نقرس ،روماتیسم و حواس پرتی استفاده میکرده اند.
از حدود ۱۵۰۰سال پیش از میلاد  تا قرن هجدهم ، گیاه کانابیس در نواحی مدیترانه و خاورمیانه در کشورهایی مانند مصر ، یونان ،هند و ایران به عنوان دارو استفاده میشده است .نوشته هایی مربوط به هند باستان نشان میدهد که آنها با خواص روان گردانی کانابیس آشنا بوده اند و پزشکان هندی از کانابیس برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله بی خوابی ،سردرد ،تسکین درد عضلآنی و درد هنگام زایمان و بیماری های گوارشی استفاده میکرده اند.
در نسخه های اولیه اوستا کتاب زرتشتیان ، از گیاه کانابیس به عنوان مهمترین گیاه دارویی شناخته شده تا آن زمان نام برده شده است .در طب اسلامی  و از قرن هشتم تا هجدهم میلادی از کانابیس به صورت گسترده به عنوان داروی ادرار آور ، داروی ضد تهوع و ضد تشنج و ضد التهاب و تب بر و داروی مسکن استفاده میشده است. در قرن نوزدهم میلادی ، William Brooke O’Shaughnessy طبیب ایرلندی از آن برای درمان اسپاسم عضلانی ،گرفتگی معده و تسکین درد مورد استفاده قرار داد.
در چند دهه اخیر، تعداد آزمایشگاه ها و محققینی که بر روی خواص کانابیس و کانابینوید ها در حال تحقیق هستند رو به افزایش بوده است و این تحقیقات نتایج جالب و گاها بحث برانگیزی را به همراه داشته است. تحقیقات اخیر حاکی از خاصیت ضد تومور و ضد سرطانی برخی از کانابینوید ها است.در حالی که در گذشته بیماران سرطانی از ماریجوانا برای کم کردن اثرات ناشی از شیمی درمانی مانند حالت تهوع و کم اشتهایی استفاده میکردند ،این تحقیقات نشان میدهد که ماریجوانا ممکن است بتواند در درمان و پیشگیری از سرطان به خصوص سرطان های سینه و ریه موثر باشد. ماریجوانا ممکن است در پیشگیری و درمان آلزایمر نیز تاثیرگذار باشد .علاوه بر آن گزارش هایی مبنی بر موثر بودن استفاده از کانابینوید ها در پیشگیری و درمان دیابت ،صرع ،آب سیاه و سندروم تورت (تیک های عصبی و صوتی) نیزاخیرا منتشر شده است. 

تاریخچه ماریجوانا 

۲۹۰۰ سال پیش از میلاد 

پادشاه چین Fu Hsi که وی را پایه گذار تمدن چین میدانند ، به کلمه Ma که به زبان چینی به معنی کانابیس است اشاره میکند .
Robert Deitch  Hemp: American History Revisited: The Plant with a Divided History, 2003

۲۷۰۰ سال پیش از میلاد 

بر اساس داستان های چینی ، امپراتور شن نونگ (چن نونگ ) پدر طب چینی ، خواص درمانی کانابیس را کشف کرد و همراه با جنسینگ و افدرا از آن برای درمان بیماریها استفاده نمود .
Janet Joy, PhD & Alison Mack: Marijuana as Medicine: Beyond the Controversy, 2001

۱۵۰۰ سال پیش از میلاد

درباره خواص درمانی ماریجوانا در کتاب داروسازی چینی ( The Rh-Ya) نوشته میشود . این قدیمی ترین نوشته درباره خواص و استفاده از ماریجوانا برای مقاصد پزشکی است.
National Institute on Drug Abuse (NIDA) : Marijuana Research Findings: 1976, 1977

۱۴۵۰ سال پیش از میلاد

در کتاب دوم عهد عتیق به نام سفر خروج یا شموت به  روغنی مقدس اشاره میشود که یکی از مواد تشکیل دهنده آن کانه بوسم (קְנֵה-בֹשֶׂם) است و به میزان ۳ کیلوگرم از آن برای درست کردن این روغن نیاز است . بسیاری از زبان شناسان ،باستان شناسان ، گیاه شناسان و محققین برجسته معتقدند که این کلمه به گیاه کانابیس اشاره دارد .
Chris Bennett :”Was Jesus a Stoner?,” High Times Magazine, Feb. 10, 2003
 برخی معتقدند که دستور العمل ساخت این روغن مقدس توسط خدا به موسی وحی شده است . این افراد همچنین معتقدند که کلمه Fragrant Cane ( گیاه معطر ) در نسخه های کینگ جیمز انجیل به اشتباه به گیاه Calamus برگردانده شده است .
Shannon Kari: “Cannabis Involved in Christ’s Anointment?,” National Post, Apr. 22, 2010

۱۲۱۳ پیش از میلاد 

گرده های گیاه کانابیس نر در مومیایی رامسس دوم فرعون مصر پیدا شده است . مصریان باستان از کانابیس برای درمان بیماریهای چشم مانند آب سیاه  ، کم کردن التهاب و کم کردن دردهای زایمان استفاده میکرده اند .

۱۰۰۰ پیش از میلاد 

هندی ها از بنگ که نوعی نوشیدنی درست شده از شیر و ماریجوانا است به عنوان داروی ضد درد و بیهوشی و برای درمان بسیاری از بیماریها استفاده میکردند .
US National Commission on Marihuana and Drug Abuse  :”Marihuana, A Signal of Misunderstanding,” druglibrary.org, 1972

۷۰۰ پیش از میلاد 

در وندیداد یکی از پنج نسک اوستا ، که توسط زرتشت ،پیامبر و فیلسوف زرتشتیان و حدودا در قرن هفتم پیش از میلاد نوشته شده است ، از بنگ به عنوان مهمترین گیاه دارویی از بین 10000 گیاه دیگر نام برده شده است .
Martin Booth :Cannabis: A History, 2005

۶۰۰ پیش از میلاد 

در کتاب طب گیاهی هندوها (سوشروتا سمهیتا )به استفاده از ماریجوانا جهت درمان جذام اشاره شده است .این کتاب که یکی از بزرگترین کتب طبی به زبان سانسکریت است در حدود ۶۰۰ سال پیش از میلاد نوشته شده است. علاوه بر آن هندوها از ماریجوانا برای درمان بسیاری از بیماریها استفاده میکرده اند . آنها معتقد بودند که کانابیس عملکرد ذهن را بهتر و  طول عمر را بیشتر میکند و قدرت تصمیمگیری را افزایش میدهد و از آن میتوان به عنوان داروی تب بر و برای درمان اسهال خونی استفاده کرد .
Jonathon Green : Cannabis, 2002

۲۰۰ پیش از میلاد 

در یونان باستان از ماریجوانا جهت درمان گوش درد و کم کردن ورم و التهاب استفاده میشده است .
US National Commission on Marihuana and Drug Abuse : “Marihuana, A Signal of Misunderstanding,” druglibrary.org, 1972

1 میلادی 

در کتابی (Pen Ts’ao Ching) به زبان چینی  که دستورالعمل درست کردن داروهای گیاهی از زمان امپراتور شن نونگ  در آن به صورت خلاصه نوشته شده است تصویری به وسیله متن به خط چینی ترسیم شده است که ماریجوانا را در حال خشک شدن در سایه نشان میدهد .در این کتاب از ماریجوانا برای درمان بیش از ۱۰۰ نوع بیماری نام برده شده است که از مهمترین آنها میتوان به نقرس ،روماتیسم و مالاریا اشاره کرد .
Janet Joy, PhD & Alison Mack : Marijuana as Medicine: Beyond the Controversy, 2001

۳۰ میلادی 

در کتاب عهد جدید ، مسیح با روغنی که حاوی ماده ای مخدر است  ۱۲ تن از پیروان خود را غسل تعمید میدهد و از آنها میخواهد که دیگران را نیز با این روغن غسل دهند .پس از مرگ مسیح ، جیمز از یاران مسیح به تمام مسیحیان توصیه میکند که اگر فردی دچار بیماری شد از یکی از بزرگان درخواست کند که به نام مسیح او رو غسل دهند.
Chris Bennett:  “Was Jesus a Stoner?,” High Times Magazine, Feb. 10, 2003

۷۰ میلادی 

دیوسکوریدس پزشک، داروساز و گیاه شناس یونانی است که در رم در زمان نرون زندگی می‌کرد. دیوسکوریدس نویسنده دانشنامه ۵ جلدی در مورد طب گیاهی و مطالب مرتبط با مواد دارویی بوده که به طور گسترده‌ای برای بیش از یک هزار سال خوانده می‌شد، و امروزه از ارزش تاریخی زیادی برخوردار است. او پزشک جراح ارتش امپراتوری بود و به همین دلیل امکان سفرهای بسیاری را به همراه ارتش در سرزمین‌های رومی یافت و توانست گیاهان و مواد دارویی بسیاری را گرد آورد و بشناسد. در یکی از کتب وی به نام( De Materia Medica (On Medical Matters از هر دو گیاه نر و ماده کانابیس kannabis emeros and kannabis agria نام برده است. وی اینگونه توضیح داده است که از این گیاه علاوه بر تولید طناب میتوان دارویی درست کرد که در درمان گوش درد موثر است و مدت زمان رابطه جنسی را نیز افزایش میدهد.
Martin Booth :Cannabis: A History, 2005

۲۰۰ میلادی 

جراح چینی Hau T’o برای انجام عمل های جراحی خود از داروی بیهوشی استفاده می کرده است که از صمغ گیاه کانابیس و شراب ساخته میشده است .
Ernest L. Abel, PhD : Marihuana, the First Twelve Thousand Years, 1980

۸۰۰- ۹۰۰ میلادی 

در کشورهای اسلامی از کانابیس به عنوان داروی ضد درد و داروی بیهوشی استفاده میشده است .پزشک مشهور ایرانی زکریای رازی از جمله افرادی بوده است که ماریجوانا را تجویز میکرده است .هرچند برخی از افراد دیگر همچون ابن وحشیه کیمیاگر عراقی نظر متفاوتی داشتند به گونه ای که از حشیش به عنوان سمی مهلک نام برده است .
Martin Booth : Cannabis: A History, 2005

۱۰۹۰ – ۱۱۲۴ میلادی 

پیروان حسن بن صباح تحت تاثیر حشیش به ترور مخالفان خود دست میزدند . این اولین استفاده از ماریجوانا با مقاصد سیاسی – نظامی در طول تاریخ بوده است . مخالفان ، این گروه را حشیشیه یا حشاشین مینامیدند که بعدها در اروپا به اساسین ASSASSIN تغییر پیدا کرد .برخی معتقدند که ریشه کلمه لاتین ASSASSIN ، حشاشین بوده است اما بر روی درستی این نظریه اختلاف نظر هایی وجود دارد.جنگویان صلیبی و وقایع نگاران غربی آنها، که در دهه‌های آغازین قرن ۱۲ م در خاور نزدیک با اعضای این فرقه مذهبی برخورد کرده بودند، این اصطلاح را رواج دادند. اروپایی‌های سده میانه که از دین اسلام و اعتقادات و اعمال دینی مسلمانان اطلاعی نداشتند، یک سلسله داستان‌های به هم پیوسته را نیز درباره کارهای مرموز و سری حشاشین و رهبر آنها، شیخ الجبل (که پیرمرد کوهستان می‌نامیدند) شایع ساختند. با گذشت زمان، افسانه حشاشین در روایت مارکوپولو به اوج خود رسید؛ و واژه حشاشین که ریشه آن فراموش شده بود، به عنوان واژه‌ای معمولی به معنی «آدم‌کش» وارد زبان انگلیسی شد. در واقع حشاشی(Assassin)در زبان انگلیسی به کسی گفته می‌شود که با اهداف و عقاید خاصی که از نظر خود مثبت است به قتل‌عام در جامعه می‌پردازد.

۱۲۰۰ میلادی 

در قصه های هزار و یک شب ، به آثار سرخوشی آور و افزایش دهنده میل جنسی حشیش اشاره  و حکایت هایی درباره آن نوشته شده است .

۱۲۷۱ – ۱۲۹۵ میلادی 

مارکوپولو در سفر خود به شرق گزارشی از پیروان حسن بن صباح مینویسد که تحت تاثیر حشیش بوده اند .به گفته مارکوپولو به دستور رهبر حشاشین به گروهی از جوانان ماده مخدر می‌خوراندند و در حالت بیهوشی آنان را به باغی بسیار زیبا منتقل می‌کردند که در آن جویهای شیر و عسل جاری بود و دختران زیباروی در آن به دلبری مشغول بودند. پس از گذشت چندین روز از سکونت جوانان در این بهشت ساختگی دوباره به آنان داروی مخدر خورانده و به نزد رهبر گروه می‌بردند. در این هنگام رهبر از آنان می‌پرسید که: “کجا بودید؟” جوانان همگی پاسخ می‌دادند: “در بهشت!” سپس رهبر حشاشین به آنان می‌گفت که به خواست من بود که شما وارد بهشت شدید و اگر می‌خواهید دوباره به آنجا بروید باید آنچه را که من امر می‌کنم به جای آورید. در این هنگام جوانان برای ورود دوباره به بهشت حاضر به هر گونه جانفشانی برای رهبر خود بودند.اما این داستان‌ها خالی از دروغ و ابهام نیست.

۱۵۰۰ میلادی 

با گسترش اسلام در خاورمیانه و رسیدن آن به هند ، پزشکان مسلمان از کانابیس برای کاهش غریزه جنسی در هند استفاده میکنند .
Mia Touw : “The Religious and Medicinal Uses of Cannabis in China, India, and Tibet,” Journal of Psychoactive Drugs, Jan.-Mar. 1981

۱۵۳۸ میلادی 

در قرون وسطی ، کانابیس در قوطی هر عطاری یافت میشده است .ویلیام ترنر که به عنوان اولین گیاه شناس انگلیسی شناخته میشود در کتاب خود با نام New Herball که در سال ۱۹۵۳ منتشر شده است به تعریف و تمجید از این گیاه پرداخته است .
Martin Booth : Cannabis: A History, 2005

۱۵۷۸ میلادی 

بر اساس یادداشت های یک گیاه شناس چینی [Bencao Gangmu Materia Medica, by Li Shizhen]وی ماریجوانا را موثر در  درمان حالت تهوع ، عفونت های انگلی و خونریزی دانسته و به دنبال آن چینی ها از ماریجوانا برای درمان اسهال و کم اشتهایی استفاده کرده اند .
Janet Joy, PhD & Alison Mack : Marijuana as Medicine: Beyond the Controversy, 2001

۱۶۱۱ -۱۷۶۲ میلادی 

اولین انگلیسی هایی که وارد آمریکای شمالی شدند ( Jamestowns) بذر ماریجوانا را همراه خود به امریکا برده و آنرا تبدیل به محصولی تجاری جهت مصرف داخلی و صادرات کردند .در این زمان از الیاف گیاه کانابیس استفاده های فروانی میشده است .
Bernard Segal, PhD : Perspectives on Drug Use in the United States, 1986

۱۶۲۱ میلادی 

روبرت برتون محقق و کشیش انگلیسی در کتاب مشهور خود The Anatomy of Melancholy 1621  به استفاده از ماریجوانا جهت درمان افسردگی اشاره کرده است.
Lester Grinspoon, MD : “History of Cannabis as a Medicine,” Statement for hearing by DEA Law Judge, Aug.16, 2005

۱۷۴۵ – ۱۷۷۵ میلادی 

در یادداشت های روزانه جرج واشنگتن اولین رییس جمهور امریکا ، به دفعات از کانابیس نام برده شده است . آنچه که مسلم است وی در محل سکونت خود به مدت ۳۰ سال در حال پرورش کانابیس  و به خواص درمانی ماریجوانا و استفاده پزشکی از آن معتقد بوده است .از یادداشت های او میتوان نتینجه گرفت که ماریجوانایی که پرورش میداده حاوی مقادیر بالایی THC بوده است .
Robert Deitch : Hemp American History Revisited: The Plant with a Divided History, 2003

۱۷۷۴ – ۱۸۲۴ میلادی 

Original manuscript from The Coolidge Collection of Thomas Jefferson Manuscripts at the Massachusetts Historical Society.

طبق یادداشت های توماس جفرسون ،وی نیز از جمله افرادی بوده که به صورت شخصی کانابیس کشت میکرده است اما هیچ مدرکی مبنی بر استفاده او از ماریجوانا یا تنباکو در دسترس نیست .
Thomas Jefferson Foundation : “Spurious Quotations,” Monticello.org (accessed Sep. 23, 2011

۱۷۹۹ میلادی 

ناپلون با حمله به مصر ، بذر گیاه کانابیس را با خود به فرانسه آورده  و در مدت زمان کوتاهی به یکی از داروهای مورد قبول و شناخته شده در فرانسه و دیگر نقاط اروپا تبدیل شده است .
US National Commission on Marihuana and Drug Abuse : “Marihuana, A Signal of Misunderstanding,” druglibrary.org, 1972

۱۸۴۰ میلادی 

در سال ۱۸۴۰ یک پزشک ارتش انگلیس به نام  William O’Shaughnessy که در هند مشغول به خدمت بود ، بار دیگر توجه جامعه پزشکی انگلیس را به کانابیس جلب کرد . در زمان ملکه ویکتوریا از ماریجوانا برای درمان بیماریها و تسکین درد به صورت گسترده ای استفاده میشده است . درمان اسپاسم های عظلانی ،رماتیسم ،تشنج ناشی از کزاز ،هاری و صرع از جمله بیماریهایی بوده است که برای درمان آنها از ماریجوانا استفاده میشده است .علاوه بر این ،از این گیاه جهت آسانتر کردن زایمان و کمک به انقباضات رحمی نیز استفاده میکرده اند . این امکان نیز وجود دارد که ملکه ویکتوریا برای کمتر کردن دردهای ماهیانه از آن استفاده کرده باشد .دکتر رابرت راسل که برای سالیان طولانی پزشک مخصوص ملکه ویکتوریا بوده است در یادداشت های خود از خواص پزشکی ماریجوانا در تسکین دردهای ماهیانه اشاره کرده که آنرا به صورت خوراکی برای بیماران تجویز میکرده است .هرچند وی هیچگاه به صورت مستقیم اشاره ای به استفاده ماریجوانا برای تسکین درد ملکه نکرده است .
House of Lords Select Committee on Science and Technology : “Ninth Report: Cannabis,” UK Parliament website, Nov. 11, 1998

۱۸۴۰ – ۱۸۵۰ میلادی 

در قرن نوزدهم میلادی ، کانابیس به یکی از داروهای مهم در غرب تبدیل شده بود .در دهه چهل قرن نوزدهم میلادی پزشکی فرانسوی (Jacques-Joseph Moreau) دریافت که از ماریجوانا میتوان برای درمان سردرد ، افزایش اشتها و کمک به بیمارانی که مشکل کم خوابی دارند استفاده نمود .
Richard Glen Boire, JD & and Kevin Feeney, JD : Medical Marijuana Law, 2007

۱۸۵۰ میلادی 

در سال ۱۸۵۰ ماریجوانا به کتابهای مرجع دارویی امریکا (فارماکوپه ها) به عنوان دارو اضافه میشود که از آن برای درمان بیماریهایی نظیر دردهای عصبی ،کزاز ،تیفوس ،وبا ،بیماری هاری ، اسهال خونی ، الکلیسم ،اعتیاد به مواد مخدر ،سیاه زخم ،جذام ، نقرس ، تشنج های عصبی ،ورم لوزه ، جنون ،خونریزی قاعدگی بیش از اندازه و بسیاری از بیماریهای دیگر میتوان استفاده کرد .
Richard Glen Boire, JD & and Kevin Feeney, JD : Medical Marijuana Law, 2007

۱۸۸۹ میلادی 

در سال ۱۸۸۹ مقاله ای توسط دکتر E. A. Birch در ژورنال پزشکی The Lancet که یکی از معتبرترین ژورنال های پزشکی حال حاضر دنیاست درباره استفاده از ماریجوانا جهت کمک به ترک دادن معتادان به تریاک و کلرال هیدرات منتشر شد . در این مقاله از ماریجوانا به عنوان دارویی که علاقه بیمار به تریاک و عوارض ناشی از ترک مانند استفراغ را کاهش میدهد نام برده شده است .
Martin Booth : Cannabis: A History, 2005

۱۸۹۳ – ۱۸۹۴ میلادی 

نگرانی دولت هند از استفاده ماریجوانا به عنوان ماده مخدر تفریحی، مسولان دولتی  را بر آن داشت که کمسیونی جهت بررسی استفاده از ماریجوانا در هند تشکیل دهند .در گزارشی که این کمسیون منتشر نمود از کانابیس به عنوان داروی ضد درد ، انرژی زا ،بند آورنده خون و antidiaretic نام برده شده است . علاوه بر این از آن به عنوان داروی درمان کننده آلرژی های مخاط بینی ،وبا ،اسهال خونی ،سوزاک ،دیابت ،ضعف جسمانی ، بی اختیاری ادرار ،ورم بیضه و زخم های مزمن یاد شده است .از دیگر فواید آن که در این گزارش به آنها اشاره شده میتوان درمان بی خوابی ،کاهش استرس  پیشگیری از وبا را نیز نام برد .
US National Commission on Marihuana and Drug Abuse : “Marihuana, A Signal of Misunderstanding,” druglibrary.org, 1972

۱۹۰۰ میلادی 

کانابیس در طب گیاهی هندی از اهمیت بالایی برخوردار بود و در اوایل قرن بیستم از آن برای درمان آسم ، برونشیت و کم اشتهایی استفاده میشده است .این عادت در میان هندی ها به خصوص در مناطق دورافتاده همچنان وجود دارد و آنها از کانابیس برای درمان این بیماری ها استفاده میکنند.
National Institute on Drug Abuse (NIDA) : Marijuana Research Findings: 1976, NIDA website, 1977

۱۹۰۶ میلادی

در ۳۰ ژوئن ۱۹۰۶ تئودور روزولت رییس جمهور وقت امریکا قانونی را امضاء کرد که به موجب آن هرگونه تولید ، فروش و حمل و نقل غذا یا دارو یا نوشیدنی  تقلبی یا بدون برچسب یا  سمی یا  خطرناک را غیر قانونی اعلام میکرد .بر اساس این قانون هر محصولی که حاوی الکل ، مرفین ، تریاک ، کوکائین ، هروئین ، کلروفرم ،کلرال هیدرات و کانابیس ایندیکا یا مشتقات آنها بود میبایست برچسبی که حاوی اطلاعات کامل در مورد میزان مواد استفاده شده در محصول بود  روی آنها قرار میگرفت .
Pure Food and Drug Act (1906) , National Center for Biotechnology Information

۱۹۱۱ میلادی 

در سال ۱۹۱۱ به دنبال منع تولید و فروش مشروبات الکلی در ایالات ماساچوست امریکا ،استفاده از  کانابیس نیز با آنکه توجه زیادی از طرف جامعه برای مصرف به عنوان ماده تفریحی به آن نمیشد غیر قانونی اعلام شد . به دنبال آن ایالت های ماین ، ویومینگ و ایندیانا در سال ۱۹۱۳ نیویورک سیتی ۱۹۱۴ ، یوتا و ورمونت ۱۹۱۵ ، کلورادو و نوادا ۱۹۱۷ تولید ، فروش و مصرف آن غیر قانونی شد .
Dale Gieringer, PhD : “The Forgotten Origins of Cannabis Prohibition in California,” Contemporary Drug Problems, Summer 1999

۱۹۱۵ میلادی 

در ژانویه ۱۹۱۵ رییس جمهور امریکا پرزیدنت ویلسون قانونی را امضا کرد که به موجب آن تولید و عرضه تریاک در امریکا توسط دولت نظارت و کنترل میشد . بر اساس این قانون هر شخصی که اقدام به فروش و عرضه تریاک یا برگ گیاه کوکا مینمود میبایست میزان مشخصی مالیات به دولت پرداخت میکرد. علاوه بر آن تمامی پزشکانی که برای بیماران تریاک تجویز میکردند موظف به ارائه شماره سریالی برای آن دارو بودند که میبایست آنرا از طریق نهادهای دولتی تامین میکردند . این قانون شامل داروهای حاوی ماریجوانا نمیشد .

۱۹۱۵ – ۱۹۲۷ میلادی

از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۷ ده ایالات امریکا قانون منع استفاده و فروش ماریجوانا را تصویب کردند .

• Wyoming 1915
• Utah 1915
•  Texas 1919
•  Iowa 1923
•  Nevada 1923
•  Oregon 1923
•  Washington 1923
•  Arkansas 1923
•  Nebraska 1927
• New York 1927

۱۹۱۸ میلادی

تا جنگ جهانی اول ، ایالات متحده امریکا عمده ماریجوانای مصرفی خود را از هند و در برخی مورد از ماداگاسکار وارد میکرد .در سال ۱۹۱۳ وزارت کشاورزی اعلام کرد که ماریجوانای تولید شده در امریکا با میزانی که در هند تولید میشود برابر است . در بحبوحه جنگ جهانی اول ،تولید کانابیس در کشورهای مختلف کاهش یافت بنابراین امریکا به افزایش کشت روی آورد و در سال ۱۹۱۸ در تولید کانابیس خودکفا شد .عمده محصول تولید شده در این سال که وزنی حدود ۳۰ تن داشت در مزارع شرق می سی سی پی کشت شده بود .
Dale Gieringer, PhD : “The Forgotten Origins of Cannabis Prohibition in California,” Contemporary Drug Problems, Summer 1999

۱۹۲۵ میلادی

در دومین کنفرانس بین المللی مواد مخدر که در ۱۹ فوریه ۱۹۲۵ در شهر ژنو سویس برگزار شد ، نمایندگان کشور مصر پیشنهاد کردند که حشیش را در زمره مواد مخدر قرار دهند . این پیشنهاد پذیرفته شد و کنوانسیون کانابیس را به مصرف پزشکی و تحقیقاتی محدود نمود و واردات و صادرات آن را منع کرد .این کنوانسیون اولین معاهده چند جانبه در رابطه با کانابیس بود.
United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC) “The Cannabis Problem: A Note on the Problem and the History of International Action,” UNODC website, Jan. 1, 1962

۱۹۲۸ میلادی 

کانابیس به لیست داروها و مواد خطرناک در انگلیس اضافه شد .کوکائین در سال ۱۹۲۰ به این لیست اضافه شده بود .
The Observer  “100 Years of Altered States,” observer.guardian.co.uk, Apr. 21, 2002

۱۹۳۰ – ۱۹۴۰ میلادی 

با افزایش درخواست ها برای دسترسی به داروهای ساخته شده از ماریجوانا ، برخی از شرکت های داروسازی اقدام به تولید داروهای مشتق شده از کانابیس کردند . در دهه ۳۰ قرن بیستم, دو شرکت Parke-Davis و Eli Lily  به ساخت داروهای مشتق شده از کانابیس و مطابق با استانداردهای روز مشغول بودند .این ۲ شرکت داروهای خود را به عنوان داروی ضد درد ، ضد التهاب و تشنج به فروش میرساندند. تولیدی دیگری به نام Grimault & Company نیز سیگارهای ماریجوانا را به عنوان درمان کننده آسم به فروش میرساند.
Janet Joy, PhD  Alison Mack  Marijuana as Medicine: Beyond the Controversy, 2001

۱۹۳۳ میلادی

در سال ۱۹۳۳ دولت فدرال توجه بیشتری را معطوف کنترل کانابیس کرد . داستان های بسیاری درباره  مصرف ماریجوانا و ارتباط آن با مرتکب شدن جرایم اجتماعی در روزنامه ها منتشر شد . یکی از افرادی که اکثر این داستان ها را خلق و منتشر مینمود روزنامه نگار و سیاستمدار آمریکایی ویلیام راندولف هرست بود که فیلم شهروند کین به نوعی از روی داستان زندگی او نوشته و ساخته شده است . وی شخصا به سرمایه گزاری در صنعت چوب و کاغذ سازی علاقه مند بود و شاید یکی از دلایل مخالفت وی با افزایش کشت ماریجوانای صنعتی را بتوان در خطر دیدن منافع شخصی دانست.
Mitchell Earleywine, PhD : Understanding Marijuana: A New Look at the Scientific Evidence, 2005
در دهه ۲۰ قرن بیستم میلادی ، ویلیام هرست صاحب ۲۸ روزنامه مختلف بود . در این سالها و پس از ورود مکزیکی ها به امریکا ، وی واژه های قدیمی نظیر “همپ Hemp” و ” کانابیس Cannabis ” را از روزنامه های خود حذف کرد و از واژه ماریجوانا به جای آن استفاده نمود که سرآغازی برای ایجاد پروپاگاندا علیه کانابیس بود.
Julie Holland, MD :The Pot Book: A Complete Guide to Cannabis: Its Role in Medicine, Politics, Science, and Culture, 2010

۱۹۳۶ میلادی 

دفتر مبارزه با مواد, مخدر کانابیس را همراه دیگر مواد مخدر در کنار تریاک در زمره مواد خطرناکی قرار داد که برای سلامت جامعه مضرند. این نهاد برای اولین بار از دولت فدرال درخواست کرد که کنترل کاملی روی استفاده و مصرف ماریجوانا داشته باشد و طی گزارشی  مصرف کنندگان آن را افرادی مجرم و گناهکار توصیف کرد که با مصرف ماریجوانا تغییرات اساسی در رفتار و روحیات آنها به وجود می آید.
Michael Schaller, PhD  “The Federal Prohibition of Marihuana,” Journal of Social History, Autumn 1970

۱۹۳۶ میلادی 

تا پایان سال ۱۹۳۶ تمامی ۴۸ ایالت امریکا قوانینی علیه مصرف ماریجوانا تصویب کردند. مصرف پزشکی از ماریجوانا که بیشتر به عنوان داروی ضد درد انجام میشد با ساخته شدن آسپرین و مرفین و دیگر داروهای مشتق شده از مرفین که مسکن درد بودند به حاشیه رانده شد و این داروها جایگزین داروهای ساخته شده از ماریجوانا شدند.
Mark Eddy CRS Report for Congress: “Medical Marijuana: Review and Analysis of Federal and State Policies” Apr. 2, 2010

۱۹۳۶ میلادی فیلم ریفر مدنس Reefer Madness

در سال ۱۹۳۶ میلادی فیلم Reefer Madness با پشتیبانی مالی گروهی مذهبی وابسته به کلیسا جهت هشدار به والدین ساخته شد.داستان فیلم درباره دختر محصل جوانی است که طی یک اتفاق برای اولین بار ماریجوانا مصرف میکند و این نقطه آغاز تباهی و نابودی زندگی اوست. بر اساس داستان فیلم تمامی افرادی که در فیلم به ماریجوانا اعتیاد !!! دارند ، رفتارهای غیرعادی و جنون آمیز از خود نشان میدهند و پایان داستان نیز به قتل و کشتار ختم میشود. این فیلم در ابتدا با نام Tell your children ساخته شده بود اما پس از تصاحب فیلم توسط کارگردان و تهیه کننده آمریکایی Dwain Esper و حذف قسمتهایی از آن با نام Reefer Madness اکران شد. این فیلم تاثیر بسزایی در ایجاد جو منفی علیه ماریجوانا طی چند دهه پس از اکران روی جامعه امریکا داشت.

۱۹۳۷ میلادی 

در سال ۱۹۳۷ میلادی انجمن پزشکی امریکا مخالفت خود را با تصویب قانون اعمال مالیات بر روی فروش محصولات مشتق شده از ماریجوانا اعلام کرد و در مقابل به دفاع از انجام تحقیقات و استفاده پزشکی از کانابیس پرداخت . دکتر William C. Woodward مشاور حقوقی انجمن پزشکی وقت امریکا در جلسه دادرسی این مساله را گوشزد کرد که استفاده پزشکی از ماریجوانا نباید محدود و یا غیر قانونی گردد .” هیچ ارتباطی بین استفاده پزشکی از کانابیس و اعتیاد احتمالی آن وجود ندارد ، من در این جلسه از کلمه کانابیس به جای کلمه بی مفهوم ماریجوانا استفاده میکنم .کلمه ماریجوانا از مکزیک وارد امریکا شده و برای کانابیسی که به صورت سیگار و مقاصد تفریحی مورد استفاده قرار میگیرد به کار برده میشود.”
William C. Woodward, MD  Statement to the US House of Representatives Committee on Ways and Means , May 4, 1937

۱۹۳۷ میلادی 

با تصویب قانون اعمال مالیات برای پرورش ، تولید و فروش ماریجوانا در سال ۱۹۳۷ توسط کنگره امریکا ، ایالت ها فروش و داشتن کانابیس را جرم و فرد متخلف را مجرم در نظر میگرفتند مگر اینکه آن شخص مجوزی از طرف دولت و یا مدرک پزشکی از طرف پزشک تایید شده توسط دولت ارائه میکرد. این قانون باعث شد که اکثر پزشکان عطای تجویز داروهای تولید شده از کانابیس را به لقای آن ببخشند.
Rosalie Liccardo Pacula, PhD  “State Medical Marijuana Laws: Understanding the Laws and Their Limitations,” Journal of Public Health Policy, 2002

۱۹۳۷ میلادی 

در روز دوم اکتبر سال ۱۹۳۷ میلادی قانون مالیات بر روی کانابیس به اجرا گذاشته شد و در همان روز اف بی ای و پلیس دنور به هتل لکسینگتون یورش بردند و فردی ۵۸ ساله به نام Samuel R. Caldwell را دستگیر کردند .۳ روز بعد در تاریخ ۵ اکتبر نیز همکار او Moses Baca که شخصی ۲۶ ساله بود دستگیر شد .نام ساموئل به عنوان اولین فرد دستگیر شده به دلیل قانون منع کانابیس به عنوان فروشنده ماریجوانا در تاریخ ثبت شد . همکار او در دادگاه به جرم مالکیت ماریجوانا گناهکار شانخته شد. ساموئل به ۴ سال کار اجباری در زندان Leavenworth و پرداخت ۱۰۰۰ دلار جریمه محکوم شد . وی تمام مدت محکومیت را به طور کامل گذراند و یک سال پس از آزادی از زندان درگذشت .بکا نیز به گذراندن ۱۸ ماه در حبس محکوم شد.
National Organization for the Reform of Marijuana Laws (NORML)  “The First Pot POW,” norml.org (accessed Feb. 21, 2012)

۱۹۳۸ میلادی 

در سال ۱۹۳۸ میلادی ،کشور کانادا کشت کانابیس را ممنوع کرد و دلیل آنرا جلوگیری از استفاده تفریحی از آن اعلام نمود . هرچند پزشکان آزاد بودند که روغن و داروهای مشتق شده از کانابیس را برای بیماران خود تجویز کنند اما مراحل اداری دشوار برای این کار ،بسیاری از آنها را بر آن داشت که تجویز داروهای جایگزین را ترجیح دهند.
Martin Booth  Cannabis: A History, 2005

۱۹۴۲ میلادی 

کانابیس از لیست داروهای گیاهی در کتب مرجع پزشکی امریکا حذف شد ، بنابراین وجهه قانونی خود را به عنوان دارو از دست داد .
American Medical Association (AMA)  “Report 10 of the Council on Scientific Affairs,” 1997

۱۹۴۲ میلادی 

دانشمندان آمریکایی که برای اداره OSS کار میکردند در تلاش بودند که ماده شیمیایی بسازند که جاسوسان و اسرای جنگی را با استفاده از آن به اعترافات خودخواسته وادار کنند و مقاومت آنها را در برابر حفظ اسرار کاهش دهند. پس از تحقیق و آزمایش کردن مواد گوناگون ، سرانجام آنها ماده ای را که از ماریجوانا مشتق شده بود به عنوان بهترین گزینه ممکن انتخاب کردند و آنرا “سرم راستگویی ” ( TRUTH SERUM – TD) نامگذاری کردند. زمانی که این ماده به غذا یا سیگار فردی تزریق میشد ، وی مقاومت کمتری در برابر حفظ اسرار از خود نشان میداد .

۱۹۳۸ – ۱۹۴۴ میلادی

در سال ۱۹۳۸ شهردار نیویورک  Fiorello LaGuardia از آکادمی پزشکی نیویورک درخواست کرد که تحقیقاتی را روی ماریجوانا انجام دهد .در گزارشی که این موسسه  با نام The Marihuana Problem in the City of New York و یا LaGuardia Report در سال ۱۹۴۴ منتشر کرد ادعاهای مطرح شده در مورد خطرات ماریجوانا را غیرواقعی و بزرگنمایی شده اعلام نمود.
Roger A. Roffman, DSW  Robert S. Stephens, PhD Cannabis Dependence: Its Nature, Consequences, and Treatment, 2006
قسمتی از گزارش :” کشیدن ماریجوانا منجر به اعتیاد آن نمیشود . کشیدن ماریجوانا منجر به کشیده شدن فرد به سمت دیگر مواد مانند مرفین یا هروئین یا کوکائین نمیگردد و با افزایش استفاده از ماریجوانا ، بازار دیگر مواد مخدر رونق نمیگیرد . هیچ ارتباطی بین مصرف ماریجوانا و انجام جرم های سنگین وجود ندارد و تبلیغات منفی درباره مضرات مصرف ماریجوانا بی اساس است.”
LaGuardia Committee Report on Marihuana  “The Marihuana Problem in the City of New York“, 1944

۱۹۵۱ میلادی 

در سال ۱۹۵۱ کنگره امریکا لایحه ای را تصویب کرد که به موجب آن اگر فردی برای اولین بار جرمی را در رابطه با مواد مخدر مرتکب میشد محکوم به حبس بین ۲ تا ۵ سال میگردید .این قانون داشتن مقدار کمی ماده مخدر را نیز شامل میشد و هیچ تفاوتی بین قاچاق مواد مخدر و استفاده یا پرورش آن قائل نمیشد. کنگره معتقد بود که فرد مصرف کننده مواد مخدر به ماده مورد نظر اعتیاد پیدا کرده است و باید به دور از جامعه و در محیطی قرنطینه شده دوران ترک اعتیاد خود را بگذراند .
Families Against Mandatory Minimums  Correcting Course: Lessons from the 1970 Repeal of Mandatory Minimums , 2008

۱۹۵۶ میلادی 

کنگره امریکا ماریجوانا را در زمره مواد مخدری قرار داد که به موجب آن هر شخصی حتی با داشتن مقدار کمی ماریجوانا به حبس بین ۲ تا ۱۰ سال و جریمه نقدی تا ۲۰۰۰۰ دلار محکوم میشد.
Frontline  “Busted: America’s War on Marijuana,” www.pbs.org accessed July 21, 2010

۱۹۶۱ میلادی 

در سال ۱۹۶۱ ،مجمع مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل قانونی را به اصل ۴۹ اضافه کرد مبنی بر اینکه به هرگونه استفاده غیر پزشکی و غیر علمی از ماریجوانا میبایست فورا خاتمه داده شود.
“UN Single Convention on Narcotic Drugs, 1961″ ,1961
در سال ۱۹۶۱ سازمان ملل متحد مجمعی را به مواد مخدر اختصاص داد که بر طبق بیانیه این مجمع کشورهای عضو میتوانستند جلو هرگونه سواستفاده و قاچاق برگ گیاه کانابیس را بگیرند. در همین سال کنگره امریکا با عضویت در این مجمع موافقت کرد و ۳ سال پس از آن قانون منع و کنترل مواد مخدر را تصویب نمود که پایه و اساس قوانین حال حاضر در ایالات متحده امریکا هستند.
National Academy of Sciences  “An Analysis of Marijuana Policy,” 1982

۱۹۶۴ میلادی 

پروفسور رافائل مشولم  در دانشگاه اورشلیم نخستین شخصی بود که THC (تتراهیدروکنابینول) (دلتا ۹ ) را در ترکیبات شیمیایی تولید شده توسط گیاه کانابیس کشف کرد .ماده ای که عامل اصلی خاصیت روان گردان ماریجوانا است .
GW Pharmaceuticals  “GW to Develop New Cannabinoid Opportunities with Professor Raphael Mechoulam,” GW Pharmaceuticals website, Jan. 21, 2003

۱۹۶۸ میلادی 

دانشگاه می سی سی پی به عنوان تنها موسسه دارای مجوز از طرف اداره مبارزه با مواد مخدر (DEA)  ماریجوانا را برای مصارف تحقیقاتی و دولتی کشت کرد .
Mary Ellen Bittner, JD  Ruling in the Matter of Lyle E. Craker, PhD, Feb. 12, 2007

۱۹۶۸ میلادی 

در نوامبر سال ۱۹۶۸ ، کمیته ای وابسته به دولت بریتانیا که روی مواد مخدر تحقیق میکرد گزارشی را منتشر نمود .در این گزارش آمده است :” مصرف دوزهای متعادل ماریجوانا در طولانی مدت اثرات منفی به دنبال ندارد .کانابیس از تریاک ، آمفتامین و باربیتورات ها و همچنین از الکل کم ضرر تر است . این گزارش بر روی قوانینی که داشتن ماریجوانا را جرم میدانست تاثیر گذاشت و میزان مجازات را تا ۵۰ % کاهش داد .
Stephen Abrams, PhD  “Soma, the Wootton Report and Cannabis Law Reform in Britain During the 1960s and 1970s,” A Cannabis Reader: Global Issues and Local Experiences, www.emcdda.europa.eu, 2008

۱۹۷۰ میلادی 

در سال ۱۹۷۰ میلادی کنگره امریکا قانونی را تصویب کرد که سیستمی را به وجود میاورد که مصرف مواد مخدر و روان گردان را کنترل میکرد .بر اساس این قانون ، مواد به ۵ دسته تقسیم میشدند و ماریجوانا در دسته اول قرار گرفت .دسته اول موادی را شامل میشد که از پتانسیل بالایی برای سواستفاده برخوردار بودند و در آن زمان کاربرد پزشکی آنها در امریکا مورد پذیرش قانون نبود .این تصمیم زمانی اتخاذ شد که کنگره درباره ماریجوانا از وزارت بهداشت درخواست مشورت کرد .در گزارش وزارت بهداشت آمده است که با توجه به وجود مواد روانگردان در ماریجوانا و ناشناخته بودن مواد و ترکیبات شیمیایی موجود در گیاه ، این وزارت خانه پیشنهاد میکند که ماریجوانا را در دسته اول قرار داده تا زمانی که شک و شبهه در ارتباط با آن از بین برود.
US Drug Enforcement Administration (DEA)  “A Tradition of Excellence: The History of the DEA from 1973-2003,” DEA website (accessed Aug. 9, 2010)
US Drug Enforcement Administration (DEA)  “Marijuana,” DEA website (accessed June 17, 2011)
Jon Gettman, PHD  “Marijuana’s Dependence Liability – 1970,” DrugScience.org accessed Dec. 12, 2011

۱۹۷۰ میلادی 

در این سال سازمانی جهت تلاش برای تغییر قوانین بوجود آمده علیه ماریجوانا شروع به کار کرد که هدف خود را خاتمه دادن به منع مصرف ماریجوانا عنوان میکرد .
NORML:National Organization for the Reform of Marijuana Laws
National Organization for the Reform of Marijuana Laws (NORML)  “About NORML,” norml.org (accessed Aug. 11, 2010)

1971 میلادی 

بریتانیا نیز شروع به طبقه بندی مواد مخدر نمود و ماریجوانا را در گروه B از بین ۳ گروه موجود قرار داد .
British Broadcasting Corporation (BBC)  “Debate over Cannabis Classification,” BBC website, Oct. 31, 2009

۱۹۷۱ میلادی 

ملاقات الویس پریسلی با ریچارد نیکسون و دریافت نشان از دولت امریکا برای مبارزه با مواد مخدر

در اولین روز ماه می سال ۱۹۷۱ ریچارد نیکسون رییس جمهور وقت امریکا در جواب به پرسشی که در کنفرانس تلویزیونی درباره قانونی کردن مصرف ماریجوانا از وی شده بود گفت :” همان طور که اطلاع دارید ، برای بررسی و مشاوره در این مورد کمسیونی (SHAFER COMMISSION) وجود دارد که قرار است اطلاعات و پیشنهادهای خود را درباره آن به من اعلام کند . با این حال من دیدگاه خودم را درباره این موضوع دارم و به صراحت اعلام میکنم که مخالف قانونی شدن ماریجوانا هستم حتی اگر کمسیون مربوطه اعلام  کند که با قانونی شدن آن موافق است  .من هیچ توجیه اخلاقی یا اجتماعی برای قانونی کردن آن نمیبینم .به نظر من این یک قدم اشتباه خواهد بود که میتواند هر روز جوانان بیشتری را به نابودی و به سمت مواد مخدر سنگین تر و خطرناک تر سوق دهد.”

با دریافت نشان از طرف دولت ، الویس پریسلی مامور ویژه مبارزه با مواد مخدر شد

Richard Nixon, LLB  “The President’s News Conference,” The American Presidency Project website, May 1, 1971

۱۹۷۱ میلادی

در ۱۷ ژوئن ۱۹۷۱ ریچراد نیکسون در کنفرانس خبری گفت :”دشمن شماره یک مردم امریکا ، مواد مخدر است ، برای مقابله با این دشمن نیاز است که سیاست تهاجمی در برابر آن اتخاذ کنیم . من از کنگره درخواست کرده ام که مجوزهای قانونی و بودجه لازم را برای مبارزه با آن در اختیار دولت قرار دهد.”
از این تاریخ به بعد ایالات متحده امریکا به صورت رسمی مبارزه با قاچاق مواد مخدر را آغاز کرد .
Richard Nixon, LLB  “Remarks About an Intensified Program for Drug Abuse Prevention and ControlThe President’s News Conference,” The American Presidency Project website, June 17, 1971

۱۹۷۲ میلادی 

کمسیون ملی مبارزه با مواد مخدر امریکا که به پیشنهاد رییس جمهور امریکا ریچارد نیکسون به موازات کنگره امریکا کار خود را شروع کرده بود  توصیه کرد از مصرف شخصی ماریجوانا جرم زدایی(DECRIMINALIZED) شود .هرچند ریچارد نیکسون این پیشنهاد را رد کرد اما در سالهای منتهی به دهه ۷۰ میلادی ۱۱ ایالات امریکا از مصرف شخصی ماریجوانا جرم زدایی کردند بدین معنی که فرد خاطی را مجرم قلمداد نمیکردند و این تخلف در رده تخلفات اجتماعی نظیر تخلفات رانندگی قرار میگرفت . دیگر ایالت ها نیز با اینکه جرم زدایی از آن را به تصویب نرساندند اما مجازات ها را کاهش دادند.
Frontline  “Busted: America’s War on Marijuana,” www.pbs.org accessed July 21, 2010
US National Commission on Marihuana and Drug Abuse  “Marihuana, A Signal of Misunderstanding,” druglibrary.org, 1972

۱۹۷۳ میلادی 

دو نهاد که به مبارزه با مواد مخدر مشغول بودند(BNND و ODALE) با هم ادغام شدند و DEA اداره مبارزه با مواد مخدر امریکا را تشکیل دادند.
Frontline  “Busted: America’s War on Marijuana,” www.pbs.org accessed July 21, 2010

۱۹۷۶ میلادی 

هلند از مصرف ماریجوانا جرم زدایی کرد . بر اساس قوانینی که به اجرا گذاشته شد ، داشتن ماریجوانا جرم تلقی میگردید اما درباره این قانون زیاد سختگیری نمیکردند .از سال ۱۹۸۰ دولت به برخی از کافی شاپ های دارای مجوز اجازه فروش مقدار کمی ماریجوانا به افراد بالای سن قانونی را داد بعدا مصرف ماریجوانا در این کافی شاپ ها نیز آزاد شد.
Craig Reinarman, PhD  “The Limited Relevance of Drug Policy: Cannabis in Amsterdam and in San Francisco,” American Journal of Public Health, May 2004

۱۹۷۶ میلادی 

در نوامبر سال ۱۹۷۶ میلادی قاضی جیمز واشنگتون فردی را که به دلیل بیماری چشم آب سیاه به دلیل کشت و مصرف ماریجوانا محکوم شده بود تبرئه کرد .رابرت دندال اولین شخصی است که با دریافت مجوز از FDA سازمان غذا و داروی امریکا توانست از ماریجوانا برای درمان بیماری خود استفاده کند. قاضی دادگاه استفاده از ماریجوانا را برای وی ضروری قلمداد کرد .
Schaffer Online Library of Drug Policy  “Significant Legal Cases,” www.druglibrary.org (accessed July 15, 2010)

1978 میلادی 

ایالت نیومکزیکو اولین ایالتی است که ماریجوانا را به عنوان دارو به رسمیت میشناسد . به دنبال آن ۳۰ ایالت دیگر نیز قانون به رسمیت شناختن ارزش دارویی ماریجوانا را تصویب کردند.
Elsa Scott  “Marinol: The Little Synthetic That Couldn’t,” High Times Magazine, July 1994

۱۹۸۰ میلادی 

در سال ۱۹۸۰ انستیتو ملی سرطان امریکا (NCI) پخش آزمایشی داروی مارینول MARINOL که دارویی ساخته شده از THC تولید شده در آزمایشگاه  بود و به صورت داروی خوراکی مورد استفاده بیماران سرطانی قرار میگرفت را در سانفرانسیسکو آغاز کرد .به صورت همزمان ۶ ایالت دیگر نیز تحقیق بر روی تفاوت استفاده از THC طبیعی و داروی ساخته شده از THC آزمایشگاهی را که به منظور کم کردن حالت تهوع در بیماران سرطانی مورد استفاده قرار میگرفت، آغاز کردند و در پایان به این نتیجه رسیدند که استفاده دخانی ماریجوانا به مراتب موثر تر از استفاده از THC سنتز شده به صورت قرص است .با این حال نشانه هایی از کاهش حالت تهوع در برخی از بیماران سرطانی که از قرص مارینول استفاده کرده بودند مشاهده شد و به همین دلیل دولت برای تولید این دارو به موسسه ملی سرطان امریکا چراغ سبز نشان داد .
Kambiz Akhavan  “Marinol vs. Marijuana: Politics, Science, and Popular Culture,” drugtext.org, 1997

۱۹۸۱ میلادی

در سال ۱۹۸۱ رابرت دندال که پیشتر ( ۱۹۷۶ )به عنوان اولین آمریکایی از دادگاه مجوز استفاده از ماریجوانا را دریافت کرده بود به کمک همسرش موسسه ای را با عنوان (ACT ( Alliance for Cannabis Therapeutics تاسیس کرد که به بیماران و پزشکان کمک میکرد تا با مراحل قانونی گرفتن مجوز برای استفاده پزشکی ماریجوانا آشنا شوند.
Irvin Rosenfeld  My Medicine: How I Convinced the US Government to Provide My Marijuana and Helped Launch a National Movement, 2010

۱۹۸۱ – ۱۹۸۵ میلادی 

در سال ۱۹۸۱ ، دولت حق ثبت ساخت داروی مارینول را به شرکت دارویی UNIMED فروخت و این شرکت اقدامات لازم را برای گرفتن مجوز از سازمان غذا و داروی امریکا FDA انجام داد اما در سال ۱۹۸۴ به دلیل موجود نبودن مدارک و شواهد لازم مبنی بر مفید بودن این دارو برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی بیماران سرطانی ،  درخواست این شرکت رد شد . با ارائه مدارک و اطلاعات بیشتر توسط شرکت UNIMED ، سرانجام در ژوئن سال ۱۹۸۵ FDA مجوز تولید و فروش دارو را صادر کرد و یک سال پس از آن سازمان مبارزه با مواد مخدر DEA به این شرکت برای فروش آن چراغ سبز داد .
Elsa Scott  “Marinol: The Little Synthetic That Couldn’t,” High Times Magazine, July 1994
داروی مارینول در حقیقت کپسول حاوی THC حل شده در روغن کنجد است که در سال ۱۹۸۵ به منظور جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ بیماران سرطانی به بازار راه یافت . چند سال بعد در سال ۱۹۹۲ از این دارو برای جلوگیری از کاهش وزن بیماران مبتلا به ایدز نیز مورد استفاده قرار گرفت .
Mark Eddy CRS Report for Congress: “Medical Marijuana: Review and Analysis of Federal and State Policies”

۱۹۸۶ میلادی 

در سال ۱۹۸۶ ، رونالد ریگان رییس جمهور امریکا قانون جدید سواستفاده از مواد مخدر را امضاء کرد . قانون جدید جریمه ها و مجازات های مربوط به جرائم مواد مخدر را افزایش میداد . بر اساس قانون جدید مقدار ماده مخدری که قاچاق میشد و یا فرد آنرا در اختیار داشت بر روی میزان جرم وی موثر بود به طور مثال قانون ،پرورش ۱۰۰ گیاه ماریجوانا را با داشتن ۱۰۰ گرم هروئین یکسان میدانست و مجازات برابری را برای هردو در نظر میگرفت . قانون جدید مجازات حبس ابد و در مواردی اعدام را برای افرادی که سه بار جرائم مربوط به مواد مخدر را مرتکب میشدند نیز در نظر گرفته بود .
Frontline  “Busted: America’s War on Marijuana,” www.pbs.org  July 21, 2010
 

۱۹۹۰ میلادی 

در سال ۱۹۹۰ یک تیم تحقیقاتی از موسسه ملی بهداشت و روان امریکا به سرپرستی Miles Herkenham گیرنده های کانابینوید در مغز انسان را کشف کردند . این کشف به محققان کمک میکرد که درک بهتری از اثر کانابینوید ها بر روی مغز انسان داشته باشند .
Jon Gettman, PhD  “The 1995 Marijuana Rescheduling Petition,” DrugScience.org

۱۹۹۱ میلادی 

دولت فدرال برنامه ارائه مجوز به بیماران برای استفاده از گل ماریجوانا به عنوان دارو را به تعلیق درآورد . هرچند پیشتر تنها ۸ نفر توانسته بودند مجوز استفاده از ماریجوانا را دریافت کنند اما به دلیل تقاضای بالای دیگر بیماران جهت دریافت مجوز ، دولت امریکا به پیشنهاد مسولان سازمان بهداشت عمومی این اقدام را انجام داد و در عوض به آنها پیشنهاد نمود که از THC تولید شده در آزمایشگاه که به صورت قرص به فروش میرفت استفاده کنند .
Michael Isikoff, MA “HHS to Phase Out Marijuana Program,” Washington Post, June 22, 1991

۱۹۹۱ میلادی 

در جولای ۱۹۹۱ ، نتیجه یک بررسی نشان داد که ۵۳ درصد از انکلوژیست های امریکا معتقدند که پزشکان میبایست بتوانند ماریجوانا را به عنوان دارو برای بیماران تجویز کنند .در این نظرسنجی که از پزشکان عضو انجمن انکلوژی امریکا (ASCO) در بهار ۱۹۹۰ صورت گرفته بود ، حدود ۴۴ درصد از آنها اعلام کردند که تاکنون به حداقل یک بیمار توصیه کرده اند که از ماریجوانا استفاده کند. ۶۳ درصد تایید میکردند که ماریجوانا برای درمان حالت تهوع و استفراغ کاملا موثر است و ۸ درصد با این عقیده مخالف بودند.

۱۹۹۲ میلادی 

۲۸ سال پس از کشف THC توسط دکتر رافائل مشولم ، وی همراه با ۲ همکار دیگر خود Dr. William Devane و Dr. Lumir Hanus اولین کانابینوید طبیعی بدن انسان(اندوکنابینوید) را کشف کردند .این کانابینوید که نسخه تولید شده THC توسط مغز انسان است را آناندامید ( ANANDAMIDE)  که از کلمه سانسکریت ANANDA به معنی سعادت ابدی گرفته شده بود نامگذاری کردند. این کانابینوید همراه با گیرنده های کانابینوید درون مغز انسان سیستمی را تشکیل میدهند که تاثیر زیادی بر روی فرایندهای فیزیولوژیکی انسان مانند اشتها ، احساس درد و رنج و شادی و حافظه دارند . محققان این سیستم را سیستم اندوکنابینوید نامگذاری کرده اند . برای نمونه ورزش و فعالیت بدنی شدید منجر به تولید آناندامید در مغز شده و بالا رفتن مقدار اندوکنابینویدها با شادی و نشاط همراه است .
David J. Brown, MS  “The New Science of Cannabinoid-Based Medicine: An Interview with Dr. Raphael Mechoulam,” Mavericks of Medicine, 2006

۱۹۹۶ میلادی 

پس از رای گیری در ایالات کالیفرنیا در سال ۱۹۹۶ ، قانون این اجازه را به بیماران داد تا با نظارت و تجویز پزشک به کشت ماریجوانا بپردازند . بیماران مبتلا به ایدز ، سرطان ، اسپاسم عظلانی ، میگرن و برخی بیماریهای دیگر اجازه داشتند از ماریجوانا برای درمان خود خود استفاده کنند و قانون به آنها این اجازه را میداد که تجربه خود را با دیگر بیماران به اشتراک گذاشته و در صورتی که مصرف ماریجوانا را به دیگران نیز توصیه میکردند مجازاتی برای آنها در نظر نمیگرفت.
Janet Joy, PhD  Alison Mack Marijuana as Medicine: Beyond the Controversy, 2001

۱۹۹۸ میلادی 

ایالت های آلاسکا ،اورگن و واشنگتون با رای گیری و پس از کالیفرنیا، استفاده از ماریجوانا به عنوان دارو را قانونی اعلام کردند. ۵۸ درصد از رای دهندگان در ایالت آلاسکا به قانونی شدن ماریجوانا رای دادند که بر طبق قانونی که از مارچ ۱۹۹۹ به اجرا گذاشته میشد مجازات ها و جریمه های مرتبط با ماریجوانا حذف میگردید و قانون به بیمارانی که پزشکان معتقد بودند ممکن است ماریجوانا برای درمان بیماری آنها مفید باشد این اجازه را میداد که به کشت ماریجوانا بپردازند .
در ایالات اورگن نیز ۵۵ درصد از رای دهندگان با قانونی شدن آن موافق بودند و این درصد در ایالت واشنگتن به ۵۹ درصد رسید .
National Organization for the Reform of Marijuana Laws (NORML)  “Active State Medical Marijuana Programs,” norml.org

۱۹۹۸ میلادی 

کمیته وابسته به مجلس اعیان بریتانیا پیشنهاد کرد که مصرف پزشکی ماریجوانا قانونی شود. این کمیته معتقد بود که شواهد کافی برای استفاده از ماریجوانا به عنوان دارو وجود دارد و باید به پزشکان این اجازه داده شود که به صورت قانونی بتوانند ماریجوانا را برای کاهش درد و علائم بیماری مهلک MS استفاده کنند.
House of Lords Select Committee on Science and Technology  “Lords Say, Legalise Cannabis for Medical Use

۱۹۹۹ میلادی 

در سال ۱۹۹۷ ، مدیر اداره ملی کنترل مواد مخدر امریکا از موسسه پزشکی (IOM) وابسته به آکادمی ملی علوم درخواست کرد که نظر خود را در رابطه با فواید و مضرات ماریجوانا و کانابینوید ها اعلام کند .تحقیقات این موسسه از ۱۹۹۷ شروع شد و گزارش نهایی در مارچ ۱۹۹۹ منتشر گردید .
نتیجه گزارش به طور کلی ، ارزش دارویی ماریجوانا و کانابینویدها را برای درمان بیماریهای خاص تائید میکرد .
Mark Eddy  CRS Report for Congress: “Medical Marijuana: Review and Analysis of Federal and State Policies

۱۹۹۹ میلادی 

در جولای سال ۱۹۹۹ اداره مبارزه با مواد مخدر امریکا DEA  داروی مارینول را دوباره طبقه بندی نمود و آنرا که پیشتر در دسته دوم قرار داشت به دسته سوم منتقل نمود تا بیماران بتوانند ساده تر آنرا تهیه کنند.
Mark Eddy CRS Report for Congress: “Medical Marijuana: Review and Analysis of Federal and State Policies

۱۹۹۹ میلادی 

سازمان بهداشت کانادا اعلام کرد که از برنامه های تحقیقاتی که در ارتباط با ماریجوانا صورت میگیرد پشتیبانی خواهد کرد و بودجه ای ۱.۵ میلیون دلاری را برای این کار در نظر گرفت .

۱۹۹۲ میلادی 

ماین پنجمین ایالات امریکا بود که مصرف پزشکی ماریجوانا را قانونی اعلام کرد .

۲۰۰۰ میلادی 

هاوایی ششمین ایالاتی بود که در آن مصرف پزشکی ماریجوانا قانونی اعلام شد.

۲۰۰۳ میلادی 

Jari Dvorak بیمار ۶۲ ساله کانادایی مبتلا به ایدز اولین شخصی بود که ماریجوانای طبی را از طرف دولت دریافت کرد . این اقدام به درخواست دادگاهی در انتاریو انجام شد که از دولت کانادا خواسته بود تامین ماریجوانای مورد نیاز بیماران را به عهده بگیرد .
Associated Press (AP)  “Canada Distributes Medical Marijuana,” MSNBC.com, Aug. 23, 2003

۲۰۰۳ میلادی 

به ۲۰۰۰ داروخانه در هلند مجوز کشت ،انبار کردن و فروش ماریجوانا به بیماران داده شد . این داروخانه ها میبایست توصیه های لازم را ارائه میکردند و نحوه مصرف ماریجوانا را به بیماران آموزش میدادند.
Isabel Conway  “Medical Marijuana Goes on Sale in Dutch Pharmacies,” The Independent, Sep. 1, 2003

۲۰۰۴ میلادی 

دولت بریتانیا ماریجوانا را که بر اساس قنونی که در سال ۱۹۷۲ در گروه B مواد مخدر طبقه بندی شده بود به گروه C منتقل نمود که بر اساس قانون جدید مجازات کمتری برای داشتن ماریجوانا در نظر میگرفت . این قانون به پیشنهاد ACMD به تصویب رسید .
British Broadcasting Corporation (BBC)  “Debate over Cannabis Classification,” BBC website, Oct. 31, 2009

۲۰۰۴ میلادی 

در این سال ایالات کالیفرنیا قانونی را تصویب کرد که به موجب آن هر بیمار میتوانست حداکثر ۸ اونس ( ۲۲۶ گرم ) ماریجوانای خشک شده و یا ۶ گیاه بالغ داشته باشد .
Senate Bill 420

۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ میلادی 

بر اساس قوانین دولت امریکا ، استفاده ، مالکیت ، فروش و کشت ماریجوانا غیرقانونی(ILLEGAL) است اما دولت این اجازه را به ایالات ها میدهد که در صورت تمایل ، چه برای مصرف پزشکی و چه تفریحی از آن جرمزدائی ( DECRIMINALIZATION) کنند . در حال حاضر (سال ۲۰۱۵ ) ۲۳ ایالات امریکا قوانینی را به تصویب رسانده اند که مصرف ماریجوانا را قانونی کرده اند .از این میان ،در ۴ ایالت مصرف تفریحی آن قانونی است (ALASKA , OREGON ,COLORADO WASHINGTON) دیگر ایالت ها مصرف پزشکی و محدود ماریجوانا را قانونی اعلام نموده اند و برخی از ایالت ها نیز به بیماران مبتلا به بیماریهای خاص مجوز استفاده از روغن ماریجوانا را میدهند .